แม่เป็นคนที่แบบให้ทุกอย่างด้านการเรียนด้านการกินค่ะ แต่จำกัดการคุยกับคนอื่นมาก เรื่องเพื่อนเรื่องผู้ชาย เราอึดอัดมาก บางครั้งเรื่องเรียนก็ชอบพูดกดดันว่า อย่าประมาทๆต่อหน้าหนูที่บอกว่าทำได้ ได้อยู่ประมาณจนหนูกังวลขึ้นมาเฉยๆ พอเราบอกแบบนี้แม่ก็พูดว่าเอ้าแม่ก็พูดอยู่ว่าหนูทำได้ ที่พูดแบบนี้ก็เพราะหนูขอให้พูดนั่นแหละ ไม่เคยพูดจากใจเลย แล้วทุกคนในบ้านก็พูดแบบว่าก็แม่ไง อ้าวสรุปคือเราต้องอดทนไปจบเลยใช่ไหม หรือว่ายังไงแม่เขาพยายามจะเป็นทั้งแม่ทั้งเพื่อนทั้งพี่เป็นให้ทุกอย่างสำหรับเรา แต่เราอึดอัด พอเราบอกว่าอยากคุยหรือคบกับผช.ยางก็จะโวยวายใส่ พูดกลัวว่าเราจะพลาดท้องนั่นนี่ทั้งๆที่เราเรียนอีกปีเดียวก็จบละยังไม่เคยไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนเลยสักครั้ง เราผิดใช่ไหม เรายังเด็กจะมาขืนตัวตอนนี้ไม่ได้ใช่ไหม เพราะเรารับผลไม่ได้ แล้วเขาก็ประชดทวงบุญคุณตลอดเวลา ชอบบอกส่าแม่ไม่เคยคาดหวัง ไม่เคยบีบบังคับ ถ้าหนูทำได้ก็เป็นของหนู ทั้งๆที่หนูไม่ได้ชอบที่เรียนอยู่เลย แม่ก็บอกว่าทำไมไม่บอก อ้างก็ตอนม.ปชายเถียงกันเรื่องแผนแต่แม่เราไม่ยอมให่เราเรียนญี่ปุ่นไง พอสอบมหาลัยติดก็ให้เราเรียนนี่เลยใกล้บ้านจนอึดอัดมาทุกวันนี้ ฃฃปล.เราเด็กดีมากเกรดไม่เคยตกไม่เคยเที่ยว ไม่มีเพื่อนหรือคนคุย ดูการ์ตูนในห้องคนเดียวตลอด