คือ...เราอายุ 19 ปี ชีวิตก็เคยมีแฟนมาบ้างแต่แม่ค่อนข้างหวง ช่วงเรียนมัธยมไม่เคยไปเที่ยวคืน เคยไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทจริงๆแค่ 3 ครั้ง ในชีวิตนอกเสียจากทำงานกลุ่มก็มีไปร้านบิงซูบ้าง ไปไหนมาไหนหลังจากทำงานกลุ่มเสร็จ ต้องกลับบ้านก่อน 16:00 อาจมีเลทบ้างแต่ต้องมีเหตุผล จนวันนี้เราเรียนจบมัธยมไปละ เราก็มีแฟนที่พึ่งจริงจังคบกันมาได้ปีกว่าละแบบ เราซิ่วไม่ได้เรียนต่อ เพราะว่าจะทำงานก่อนสัก 1 ปี ชีวิตเราเลยหลุดจากสังคมการมีเพื่อนในขณะที่เพื่อนๆไปเรียนต่อ เรากับแฟนก็ไปด้วยกันได้ดีนะ แต่ไม่มีอะไรพิเศษเลย เป็นวันธรรมดาในทุกวันวันครบรอบก็ผ่านไปแบบธรรมดา จนมันหน้าเบื่อ เราเห็นเพื่อนๆไปเที่ยว ใช้ชีวิตวัยรุ่น ในขณะที่เราทำงาน จะไปไหน แฟนก็บอกว่าต้องรอไปกับมัน แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลานะ จะหาเพื่อนสักคนก็ถูกมองว่าเป็นการนอกใจจนเราต้องใช้ชีวิตคนเดียว ไม่ได้คุยกับใครเลยวันๆก็อยู่กับซีรี่ย์ จนบางครั้งเราเริ่มรู้สึกว่าอยู่คนเดียวได้แล้วอ่ะ... ด้วยความที่เราไม่เคยไปเที่ยวสนุกกับเพื่อน เรียนกลับบ้านๆๆๆวนลูปแบบนี้ ตอนนี้เรามีความรู้สึกว่าเราเสียเวลาชีวิตเกินไปมั้ย เราควรได้ออกไปใช้ชีวิตวัยรุ่นของเรารึปล่าว การที่เรามีแฟนตอนนี้มันเหมือนห่วงโซ่ชีวิตม้ะ?