ผมชื่อ อู๋ อายุ 21 ปีครับ เป็นคนค้อนข้างมีฐานะ เมื่อประมาณ 2-3 เดือนก่อน ผมได้จีบผู้หญิงคนหนึง ซึ้งเป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนผม ซึ้งฝ่ายหญิงอายุประมาณ 18-19 และมีลูกแล้ว (ผมอายุ 21 ปี แต่ผมก็รับตรงจุดนี้ได้ไม่ได้มีปัญหาอะไร)ซึ้งผมชอบเธอมากและให้เธอไปจนหมดใจ ช่วงนี้ที่จีบเขา เราทั้งคู่คุยกันแบบคนจีบกันปกติ ผมก็พยายามทุ่มให้ทุกอย่าง ถึงจะเป็นคนที่จีบสาวไม่เก่งแต่ก็พยายามเต็มที่เท่าที่ผมจะทำได้ซื้อนั้นนี้ให้โดยที่ตัวเองเต็มใจให้มีเรื่องอะไรปรึกษาได้หมด พอคุยกันไปสักพักก็เริ่มได้รู้ประวัติว่าผู้หญิงคนนี้ ทั้งนิสัยและเรื่องผู้ชาย ก็ไม่ธรรมดาเลย จนวันหนึงมาถึงจุดแตกหักคือวันนั้น ผู้หญิงคนนั้นมาที่ร้านค้าของผมพร้อมกับแฟนของเพื่อนผม เธอบอกผมว่าจะเข้าไปทำงานในตัวอำเภอ แต่ผมมารู้ที่หลังจากแฟนของเพื่อนผมว่า ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ไปทำงานแต่ไปนั่งเล่นกับผู้ชายคนอื่นถึงที่บ้านเขา พอวันถัดมาผู้หญิงคนนั้นมาที่ร้านของผม ผมก็ได้ถามไปว่าถ้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วทำไมไม่บอกกันแต่แรก ทั้งๆที่ผมก็เคยถามไปแล้วว่ามีแฟนไหม หรือ มีคนที่ชอบหรือป่าว เธอก็บอกผมว่าไม่ และ ให้จีบได้ เธอก็ไม่ตอบอะไร แล้วมาบอกผมว่า "เราคุยกันแบบพี่น้องไม่ได้หรอ?" ถึงจุดนั้น คำพูดที่ผมอยากจะด่าว่าเธอมันจุกอยู่เต็มอกไปหมดแต่มันพูดออกมาไม่ได้ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หลังจากนั้นผมก็ลบเพื่อนเธอออกจากในเฟส และเธอก็แทบไม่มาร้านผมอีกเลยมาก็จะมาแค่รับส่งแฟนของเพื่อนผมมาซื้อของที่ร้านเพราะในหมู่บ้านมีร้านค้าของผมอยู่แค่ร้านเดียว ผ่านไปประมาณ เกิบๆ 2 เดือนงานฉลองงานแต่งพี่สาวผมซึ้งมีการจากรถแห่(ขออณุญาติจัดแล้ว)มาเปิดหน้าบ้าน และผู้หญิงคนนั้นก็มางานบ้านผมแหละมานั่งของๆผมด้วย และเธอทำเหมือนกับว่าสิ่งที่เธอทำไว้กับผมมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย(วันนั้นผมพยายามจะไม่คิดอะไรเพราะไม่อยากให้มีปัญหาเพราะมันเป็นไงมงคล) แต่ล่าสุด วันที่ 14 กุมภา 2565 เธอมาที่ร้านผมแล้วก็เข้ามานั่งคุยกับผมประมาณว่า ทำไมไม่คุยกับน้อง คบกันแบบพี่น้องไม่ได้หรอ เมื่อก่อนน้องมาร้านพี่ พี่ก็ทักน้องตลอดถาม สาระทุกข์สุขดิบตลอด ทำไมนิ่งจังใจแข็งกว่าเมื่อก่อนหรอ ไม่ชอบน้องแล้วหรอ บอกตามตรงจังว่ะนั้นผมทำอะไรไม่ถูกจะว่าเกรียดก็เกรียดแต่ไม่สามารถที่จะพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไปได้ทั้งคำดีๆหรือคำแรงๆ มันพูดไม่ออกน้ำตาก็จะไหล น้องเขาก็ทำตัวเหมือนคนอารมณ์ดียิ้มไปด้วยพูดไปด้วย แล้วหลังจากซื้อของเสร็จน้องเขาบอกว่าวันหลังจะมาใหม่ รู้สึกผมหลังจากน้องเขาไป บอกตรงๆนะ ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันเหมือนโดนหยามโดนทำลายศักศรีดิ์ยังไงก็ไม่รู้ ก็โกธรแหละแต่อีกใจหนึงก็ไม่อยากจะโกธรเกรียดน้องเขาและไม่รู้ทำไมถึงไม่กล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองอยากจะพูดออกไป แบบนี้ผมยังรักน้องเขาอยู่หรือป่าวครับ ไม่ณุ้จะทนได้นานอีกแค่ไหน เจ็บแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เกลียดไม่ลงไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าน้องเขาด้วยซ้ำ ทรมานมากครับ😭😭😭