สวัสดีค้าบตอนนี้ผมอายุ17จะ18ปีชอบมีปัญหากลับที่บ้าน
จะเล่าแบบละเอียดเลยนะค้าบมีหลายประเด็นมาก
1.ผมอยู่กับปู่กับย่ามาตั้งแต่เริ่มที่จะจำความได้ซึ่งเขาทั้งสองไม่ใช่ปู่ย่าของผมแท้ๆปู่ย่าของผมแท้ๆได้เสียไปนานแล้วซึ่งผมสนิทกับผมทันมากผมมีอะไรจะปรึกษาพวกท่าน ซึ่งตอนเด็กผมก็มีดื้อบ้างโดนตีประจำ
จนทำให้เป็นแผลในใจ เรื่องที่ ไม่กล้าสบตาคนหรือมองหน้า ผมอยู่กับปู่ย่าจนถึง ป.6
2.พ่อลุงป้ามารับไปอยู่ในเมืองซึ่งผมดีใจที่จะได้ไปอยู่ด้วย อยู่ด้วยซึ่งลุงกับป้าเป็นคนเลี้ยงผม เพราะพ่อผมเป็นที่ไม่มีอาชีพและรายได้ อยู่ไปสักพักผมก็เริ่มไปช่วยงานที่ร้านของลุงกับป้าทำธุจล้างรถผมก็ช่วยงานซึ้งช่วยงานประมาณ5ปีตลอด5ปีก็มีเรื่องมากมาย
ผมโดนป้าด่าเป็นคนขี้เกียดบ้างชอบทำหน้ามุ้ยตอนทำงานซึ่งผมก็ไม่ได้คิดขี้เกียดเลยตัวผมยังไม่เคยสังเกตหน้าตัวเองเลย ชอบเอาปมไปเปรียบเทียบกับคนอื่นบ้าง และชอบเอาผมไปเปรียบเทียบกับแม่บ้าง
ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมเกียดมาก บ้างที่ก็ทะเลาะจากเรื่องเล็กเป็นใหญ่ เช่น ตอนเช้าผมต้องมาล้างหน้าบ้านทุกวันซึ่งล้างกน้าบ้านตามปกติแต่โดนหาว่าไม่ได้ทำผมก็เถียงว่าทำจนเป็นป้าตบหน้าจนเลือดกำเดาไหลถ้าผมไปลาออกจากโรงเรียนผมก็ไป และก็จบไป ตามมา
เป็นเรื่องเล็กน้อยจนมีปากเสียงจนทะเลาะใหญ่โตซึ่งเขาให้ปมเดินกลับบ้านเองจากร้านไปบ้าน
ตอนนั้นผมเสียใจมากผมเลยไปนั่งริมน้ำคนเดียวเพื่อสงบสติตัวเอง ด่าผมเรื่อยๆมาจนถึงวันนี้ผมกับบ้านหลังเลิกเรียนถึงบ้านประมาณเกือบ5โมงเย็นทะเลทะไหลไม่กลับซึ่งผมอธิบายมาจะต้องสอบ เข้าก็ไม่ฟังจนผมเบื่อ
ซึ่งผมมีประเด็น
1ผมเป็นคนจะไม่คุยกับคนในครอบครัวถ้าเขาไม่ถามผมหรือผมไม่กล้าที่จะพูดหรือปรึกษาใครเลย
2ผมจะปีกตัวมาอยู่คนเดียวตามบริเวณบ้านที่ไม่มีลุงกับป้า
3ผมจะไม่กล้าผู้ความในใจออกมาจนถึงที่สุดจนมันระเบิดออกมา
4ซึ่งผมรู้สึกมาผมไม่ได้สนิทกับลุงกับป้าเลย
5ผมรู้สึกมีผมตัวคนเดียวไม่ใครเลยที่จะซัพพอร์ตผม
ถึงผมมีพ่อแต่ผมก็ไม่กล้าที่จะขอคำปรึกษาและขอเงินเลยเพราะพ่อผมไม่มีรายได้
6ผมเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่งแบบเรื่องง่ายๆ เพราะผมมองมาผมจัดระเบียบความคิดตัวเองได้
7ผมไม่อิสระหรือชีวิตส่วนตัวเลยต้องอยู่ในกรอบหรือแผนที่เขาให้มา
8บ้านกับโรงเรียนเป็นคนละคน
9ผมเคยเครียดและเริ่มใช่สารเสพติดแต่ผมก็ไม่ได้ใช่จริงจังแค่ลอง
10
ผมควรทำไงกับปัญหาครอบครัวดีค้าบ
จะเล่าแบบละเอียดเลยนะค้าบมีหลายประเด็นมาก
1.ผมอยู่กับปู่กับย่ามาตั้งแต่เริ่มที่จะจำความได้ซึ่งเขาทั้งสองไม่ใช่ปู่ย่าของผมแท้ๆปู่ย่าของผมแท้ๆได้เสียไปนานแล้วซึ่งผมสนิทกับผมทันมากผมมีอะไรจะปรึกษาพวกท่าน ซึ่งตอนเด็กผมก็มีดื้อบ้างโดนตีประจำ
จนทำให้เป็นแผลในใจ เรื่องที่ ไม่กล้าสบตาคนหรือมองหน้า ผมอยู่กับปู่ย่าจนถึง ป.6
2.พ่อลุงป้ามารับไปอยู่ในเมืองซึ่งผมดีใจที่จะได้ไปอยู่ด้วย อยู่ด้วยซึ่งลุงกับป้าเป็นคนเลี้ยงผม เพราะพ่อผมเป็นที่ไม่มีอาชีพและรายได้ อยู่ไปสักพักผมก็เริ่มไปช่วยงานที่ร้านของลุงกับป้าทำธุจล้างรถผมก็ช่วยงานซึ้งช่วยงานประมาณ5ปีตลอด5ปีก็มีเรื่องมากมาย
ผมโดนป้าด่าเป็นคนขี้เกียดบ้างชอบทำหน้ามุ้ยตอนทำงานซึ่งผมก็ไม่ได้คิดขี้เกียดเลยตัวผมยังไม่เคยสังเกตหน้าตัวเองเลย ชอบเอาปมไปเปรียบเทียบกับคนอื่นบ้าง และชอบเอาผมไปเปรียบเทียบกับแม่บ้าง
ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมเกียดมาก บ้างที่ก็ทะเลาะจากเรื่องเล็กเป็นใหญ่ เช่น ตอนเช้าผมต้องมาล้างหน้าบ้านทุกวันซึ่งล้างกน้าบ้านตามปกติแต่โดนหาว่าไม่ได้ทำผมก็เถียงว่าทำจนเป็นป้าตบหน้าจนเลือดกำเดาไหลถ้าผมไปลาออกจากโรงเรียนผมก็ไป และก็จบไป ตามมา
เป็นเรื่องเล็กน้อยจนมีปากเสียงจนทะเลาะใหญ่โตซึ่งเขาให้ปมเดินกลับบ้านเองจากร้านไปบ้าน
ตอนนั้นผมเสียใจมากผมเลยไปนั่งริมน้ำคนเดียวเพื่อสงบสติตัวเอง ด่าผมเรื่อยๆมาจนถึงวันนี้ผมกับบ้านหลังเลิกเรียนถึงบ้านประมาณเกือบ5โมงเย็นทะเลทะไหลไม่กลับซึ่งผมอธิบายมาจะต้องสอบ เข้าก็ไม่ฟังจนผมเบื่อ
ซึ่งผมมีประเด็น
1ผมเป็นคนจะไม่คุยกับคนในครอบครัวถ้าเขาไม่ถามผมหรือผมไม่กล้าที่จะพูดหรือปรึกษาใครเลย
2ผมจะปีกตัวมาอยู่คนเดียวตามบริเวณบ้านที่ไม่มีลุงกับป้า
3ผมจะไม่กล้าผู้ความในใจออกมาจนถึงที่สุดจนมันระเบิดออกมา
4ซึ่งผมรู้สึกมาผมไม่ได้สนิทกับลุงกับป้าเลย
5ผมรู้สึกมีผมตัวคนเดียวไม่ใครเลยที่จะซัพพอร์ตผม
ถึงผมมีพ่อแต่ผมก็ไม่กล้าที่จะขอคำปรึกษาและขอเงินเลยเพราะพ่อผมไม่มีรายได้
6ผมเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่งแบบเรื่องง่ายๆ เพราะผมมองมาผมจัดระเบียบความคิดตัวเองได้
7ผมไม่อิสระหรือชีวิตส่วนตัวเลยต้องอยู่ในกรอบหรือแผนที่เขาให้มา
8บ้านกับโรงเรียนเป็นคนละคน
9ผมเคยเครียดและเริ่มใช่สารเสพติดแต่ผมก็ไม่ได้ใช่จริงจังแค่ลอง
10