ความประทับใจหลังดู Kimetsu no yaiba:Yuukaku-hen 10

( เกริ่น ) อย่างแรกเลยนี่เป็นการตั้งกระทู้ในรอบหลายปีของ จขกท. ดังนั้นอาจจะมีคำผิดหรือข้อผิดพลาดเล็กน้อยนะคะ นี่อาจจะเป็นกระทู้ความรู้สึกที่ค่อนข้างยาว ส่วนหนึ่งเพราะอยากเก็บเอาไว้อ่านด้วย ใครอ่านจนจบแล้วมาแลกเปลี่ยนพูดคุยหรือเสริมข้อมูลกันได้นะคะ ทางนี้ตอนดูไม่ได้เปิดมังงะเทียบเลย อาจจะพลาดจุดใดจุดหนึ่งไป

มี spoil ตอนที่10 ทุกประโยค และอาจมีเนื้อหาในอนาคตปะปนอยู่ด้วย+มีอวยตลค.บ้าง เสริมความเห็นส่วนตัวลงไปบ้างประปราย อย่าหมั่นไส้กันไปเลยนะคะ

คำเตือน: มีภาพประกอบกระทู้ที่ตัวละครได้รับบาดเจ็บ 

ว่าด้วยดาบพิฆาตอสูรย่านเริงรมย์ตอนที่ 10 เป็นภาคที่มีแต่ความประทับใจจริงๆ แต่ไม่มีโอกาสได้มาเขียนกระทู้ตอนที่1-9 รู้สึกน่าเสียดายค่ะ ไว้ภาคหน้า( ที่ไม่รู้จะมาเมื่อไหร่ ) ไว้มาเขียนอีกนะ อาจเพราะตั้งความหวังระหว่างทางการรอคอยภาคต่อไว้มากเมื่อได้ดูแล้วจึงมีแต่ความประทับใจค่ะ อยากเขียนกระทู้เรื่องงานภาพแยกเลย พลังความsimpต่อให้เป็นภาพแช่เฉยๆก็ยังประทับใจ (ฮา)

จากตอนที่แล้วทันจิโร่กล่าวโทษตัวเอง (ทั้งที่ตัวเองทำเต็มที่แล้ว แม้มือจะเจ็บจนต้องพันกับดาบก็ตาม แต่ก็พยายามเข้าใจในมุมมองของน้องเพราะเป็นคนคิดมากเป็นต้นทุนเดิมอยู่แล้ว ที่สำคัญมนุษย์ก็ต้องมีมุมที่โทษตัวเองกันทุกคนแหละเนอะ รู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจเลย เป็นตัวละครที่แสนดีและสู้ชีวิตจริงๆ พระเอกโชเน็นคนไหนเคยมีชีวิตง่ายๆบ้าง ) ตอนนี้ก็มีเนซึโกะจังมาเป็นไลฟ์โค้ชด้วย เราชอบประโยคของเนจังทุกอย่างเลย ตอนที่ร่างมนุษย์กลายเป็นร่างอสูรพูดกับพี่ชายทั้งน้ำตาก็ดี เราชอบมากๆ (ถึงนี่จะเป็นในความฝันช่วงสั้นๆก็เถอะ) เราเป็นมนุษย์ย่อมมีเรื่องที่ทำไม่ได้เป็นธรรมดา นี่เป็นอีกฉากหนึ่งที่เราชอบอันดับต้นๆของตอนนี้เลย การพาตัวละครก้าวข้ามกำแพงความรู้สึกของตัวเองมันเป็นอะไรที่อิมแพคมากจริงๆ ยอมรับว่ากรอดูซีนนี้บ่อยมากเลยค่ะ มันเป็นอะไรที่ดูไม่หวือหวาอย่างตัวละครสองคนเผชิญหน้าคุยกัน แต่มันกลับทัชหัวใจเราได้ดีที่สุดเลย

ภาพตัดมาที่บ้านเมืองวอดวาย ไฟลุกโหม สภาพทุกคนไม่ไหวมาก ทางนี้กลัวเลือดหมดตัวแทน ยูโฟ่ใส่สีแดงจัดเต็ม (อาจเป็นเพราะในมังงะเป็นภาพขาวดำเลยดูไม่เยินเท่าไหร่ พอเป็นภาพสีแล้วทำเอาหายใจไม่ออกไปพักใหญ่เลยค่ะ) เหมือนไม่มีความหวังอีกต่อไปแล้ว หนทางสู่ชัยชนะเป็นศูนย์ ซีนนี้กิวทาโร่น่ากลัว + อำมหิต ที่สำคัญดูดจากสัดส่วนแล้วเจ้าตัวน่าจะสูงพอๆกับอุซุยเลยรึเปล่า มีรังสีบางอย่างที่เหมือนแรงกดอันมหาศาลสมเป็นข้างขึ้น เสียงพากย์ มุมกล้อง เงาดำที่พาดลงมาชวนให้นึกถึงหนังสยองขวัญ แต่ภาคนี้นี่ตัวละครผลักกันสาดความเกลียดชังใส่อีกคนทุกๆอีพีรึอย่างไร เดี๋ยวดาคิบู้บี้เซนอิทสึ อิโนะสุเกะบู้บี้รังไส้เดือน อุซุยบู้บี้ดาคิ และมีกิวทาโร่มาบู้บี้อุซุยอีกที และอีพีนี้สองพี่น้องบู้บี้พระเอกอย่างทันจิโร่ไม่หยุด ส่งต่อกันเป็นทอดๆเลยทีเดียว 

Welcome to Kimetsu no horror 
แสงเงามันใช่ อดแซวไม่ได้

ที่สำคัญคือกิวทาโร่พูดเยอะมาก55555 เยอะชนิดที่ว่าหลายต่อหลายนาที เป็นบทพูดเจ้าตัวที่น่าจะเยอะที่สุดในภาคแล้ว (ค่าตัวนักพากย์คุ้มแน่) ไม่รู้ว่าเหงาจากการสิงอยู่ในร่างน้องสาวนานหรือยังไง มีความพยายามที่จะชวนทันจิโร่คุยทุกประโยค ( ซึ่งทันจิโร่ก็ไม่อยากจะพูดด้วย ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยแบบอาคาสะเลยนะ ) กิวทาโร่ถึงขั้นนั่งลงพูดด้วยเลยทีเดียว พูดซ้ำเติมตั้งแต่การบาดเจ็บของเพื่อนร่วมภารกิจยันวิจารณ์รูปลักษณ์ น่าจะเหงาจริงๆ+กับคิดว่าในตอนนั้นไม่มีใครโค่นตัวเองได้แล้วด้วยแหละ สมเหตุสมผลดีเพราะอสูรมีอีโก้เป็นของตัวเองอยู่แล้ว เลยชวนเด็กมันพูด ลูบหัวชวนให้สยองตายใจ ซึ่งเป็นการพูดที่มีแต่คำดูถูก งานอดิเรกของอสูรคือการมอบความสิ้นหวังกับเล่ยกับความรู้สึกมนุษย์เล่นๆสินะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

กิวทาโร่ถามโน่นนี่เหมือนขอประวัติไปทำประกัน สงสัยอยากจะคุยกับคนที่มีอะไรคล้ายๆกัน ซีนหักนิ้วแล้วอยากร้องตามทันจิโร่ เสียงประกอบตอนนิ้วหักก็สมจริงจนเหมือนถูกหักเองด้วย เสียงร้องจากความเจ็บปวดมันทำให้เราอยากร้องไห้ออกมาเลย เจ็บแทนทันจิโร่ แถมยังถูกชวนไปเป็นอสูรอีก เป็น จขกท. จขกท.ก็ไม่ไป หักนิ้วจนบวมแล้วยังจะมาชวนอีก ใครเขาจะไป นักขายประกันข้างขึ้นอาจจะถูกเทรนด์มาคนละแบบนอกจากลูกตื๊อแล้วก็ไม่มีอะไรเหมือนกันเลยเรื่องการขาย ของอาคาสะจะเป็นการชมนั่นนี่บอกสรรพคุณการเป็นอสูรเสร็จสรรพ แต่ของกิวทาโร่เริ่มด้วยการทำร้ายร่างกายและจิตใจ เป็นการขายที่พนักงานฝ่ายขายยังต้องอุทานว่าwtf…

การใส่ตอนทันจิโร่ออกวิ่งทำให้เนื้อเรื่องดูสมเหตุสมผลขึ้นมาก แน่นอนว่ากิวทาโร่ก็ดันติดกับง่ายๆด้วย แต่ทันจิโร่ตอบแทนด้วยคุไนอาบฟูจิกับดาบเป็นของแถมกลับมาให้ด้วย ไหนจะโดนหน้าผากพิฆาตที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอาวุธลับไปที นับถือแรงใจเด็กๆและตัวละครในเรื่องนี้จริงๆ ถึงจะเจ็บขนาดไหนก็ลุกขึ้นยืน การไม่กลัวตายและการเตรียมใจมันมีผลมากมายขนาดนี้เลยนะ

ชอบภาพซ้อนทับกับตัวเองตอนทันจิโร่ยั้งมือ ภาพที่พี่น้องสองคู่เดินกันไปคนละทาง เป็นกระจกสะท้อนให้กันและกัน สีแดงน้ำเงินที่ให้ความรู้สึกเหมือนนรกและสวรรค์ หันสู่แสงสว่างและหันหลังให้แสงสว่าง เราชอบตรงนี้เป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่คนอาจมองข้ามไปแต่เราชอบมาก ชอบภาพคั่นด้วย มันแสดงให้เห็นว่าพี่น้องสองคู่นั้นแทบจะเหมือนกันทุกอย่างยกเว้นโอกาสที่ถูกยื่นมา

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ฉากที่ทันจิโร่พูดกับตัวเองว่า หากสักวันตนเป็นอสูรต้องมีคนในหน่วยมาช่วยบั่นคอให้แน่ๆ นี่ได้แต่คิดว่าจะใจร้ายกับตัวละครอายุน้อยไปถึงไหนคะ นี่เป็นความคิดของเด็กอายุสิบห้าที่ต้องแบกรับไว้จริงๆเหรอ?

เซนอิทสึก็เท่มาก เท่ไม่มีลิมิตจริงๆ เท่ถึงขั้นเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ก็กั้นไม่ได้ ไม่รู้สึกแปลกเลยที่เป็นตัวละครที่ครองใจใครหลายๆคน นิสัยสลับขั้วระหว่างสู้มันเป็นอะไรที่อิมแพคจริงๆ ปราณอัสนีที่วาดออกมาก็สวย รวดเร็ว ไม่มีดรอป อยากเห็นปราณอัสนีบ่อยๆจัง เป็นรูปร่างปราณที่ชอบรองจากปราณวารีเลย 

อิโนะสุเกะอึดระดับต้นๆของเรื่องเลยหรือเปล่า ถึงขั้นเลือดออกหัวหมูป่าก็ยังไหว ตอนมาช่วยกันสู้คือ ภูมิใจในตัวละคร พวกนายโตขึ้นมากเลยนะ การฝึกฝนมันคุ้มค่าจริงๆ

ตอนสู้เคียวเกือบแทงทะลุตาซ้ายของทันจิโร่ แต่อุซุยคาบดาบมารับทัน


อุซุยเท่มากกกกกกกกกกก ปรากฏตัวมาทีคือยิ่งใหญ่ ไม่แปลกใจเลยที่ใครต่อใครจากเฉยๆจะมาหลงรัก หวดกันมันส์หยดจนกระพริบตาไม่ลงเพราะกลัวพลาดเพียงเสี้ยววิเลย ดูฉากต่อสู้ฉากนี้ตอนแรกมองภาพการเคลื่อนไหวไม่ทันไปหลายรอบ เร็วจนตามนุษย์ยังมองไม่ทัน แต่ดูซ้ำแล้วเก็บรายละเอียดคือมีความสุขมาก ยูโฟ่ข้ามขีดจำกัดไปเรื่อยๆจริงๆ infinity budget ชอบเสียงพากย์ตอนตะโกนใส่กันแบบไม่ลดละ มันสุดจริงๆ ชอบตรงที่ทุกคนเด่นเท่าๆกันด้วย เป็นภาคที่ใช้ตัวละครได้คุ้มค่ามาก ชอบตรงที่ขยายเรื่องโน๊ตเพลงของอุซุยด้วย รู้สึกเข้าใจขึ้นเยอะเลย พอเก็บตัวโน้ตครบแล้วเห็นได้ชัดว่าสูสีขึ้นมาก สมกับตำแหน่งเสาหลัก

ประทับใจลูกฮึดอุซุย จะเสียอะไรไปก็จงไปคว้าชัยชนะมาซะ อย่าหยุดวิ่ง จงก้าวต่อไป


ทันจิโร่โดนแทงทะลุใต้คาง ดีที่ยกลิ้นหนีทัน ทันจิโร่เป็นพระเอกที่มีแผลเป็นเยอะรองจาก sugimoto จาก golden kamuy รึเปล่า ยับเยินกันมาก

ตอนนี้ปานปรากฏแล้ว สวยมาก เหมือนเป็นการเผาไหม้เพื่อเปลี่ยนรูปร่างเลย

และในที่สุดหัวข้างขึ้นหกก็หลุดลงจากบ่า แอบสะเทือนใจตอนสองพี่น้องมองหน้ากัน

แต่ศึกครั้งนี้ยังไม่จบลง ระเบิดดังสนั่น ไม่รู้ว่าชะตากรรมจะเป็นยังไงต่อไป 

ช่วงซุบซิบสัปดาห์นี้เยียวยาหัวใจดีมากจริงๆ


เครดิตตอนนี้ยาวสมกับคุณภาพ อยากให้สตูดิโอให้ค่าตอบแทนอนิเมเตอร์อีก ทีมงานทำงานกันหนักจริงๆ

ตอนหน้าเป็นตอนสุดท้ายตามข่าวลือจริงๆด้วย ถึงยูโฟ่จะเฉลยเองในตอนนี้แต่ก็ทำให้รู้สึกใจหายจริงๆ งานภาพโตขึ้นเรื่อยๆ โตจนอ้าปากค้าง ตอนนี้งานอัพเกรดยิ่งกว่าตอนที่19ภาคแรกเสียอีก แต่อารมณ์หลายๆส่วนยังไม่ทำให้ถึงขึ้นอินเหมือนตอนนั้น แต่ถามว่าชอบมั้ยจากใจคนที่ชอบเรื่องนี้ต้องบอกว่ามันเกินความคาดหมาย มันเกินกว่าความหวังที่ตั้งไว้ มันเกินคำว่าอนิเมะฉายรายสัปดาห์ให้ดูฟรีไปแล้ว ในอนาคตอยากเห็นงานภาพดีๆแบบนี้ในอนิเมะทุกๆเรื่องจัง ถึงความเป็นไปได้จะน้อยเพราะปัจจัยหลายๆอย่างก็ตาม 

ท้ายที่สุดนี้มารอดูตอนจบและสนับสนุนภาคนี้จนถึงปลายทางไปด้วยกันนะคะ

ปล.จขกท เมนทันจิโร่ เกียวเม และกิวทาโร่ค่ะ ( มีแต่หนุ่มสายเขียว ผมเขียว ชุดเขียว ผ้าคลุมเขียว )มาพูดคุยสารทุกข์สุขเมนกันได้นะคะ ถึงมังงะจะจบไปแล้วก็ตาม *ซับน้ำตา*
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่