เรามีแฟนที่คบกันมาระยะหนึ่งซึ่งยาวนานพอสมควร
มีรักกันดีทะเลาะกันบ้างเป็นปกติของคนคบกัน
ช่วงนี้แฟนเรามีสาเหตุที่ทำให้เราต้องไม่ได้เจอกัน ~2ปี ตอนนี้ผ่านมาไม่ถึง 6 เดือนค่ะ
เราคุยกับแฟนทุกวัน ไม่อยากหาเรื่องทะเลาะกันเพราะด้วยความห่างไกลกันด้วย
ช่วงนี้เราก็ไปเล่น แอพๆนึง หาคนคุย พูดคุยกินข้าว ไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้
แต่คุยไปซักพัก เราก็เริ่มทำตัวห่างเหินบ้าง จางๆบ้าง ให้คนคุยเทเรา
เราก็รู้สึกเสียใจนะ ที่คนคุยเทเรา แต่ในความเสียใจที่ถูกเท ก็เหมือนตอบสนองความรู้สึกฟินที่ได้เสียใจ ได้ซึม ได้เศร้า
เราแอบรู้สึกนิดๆว่าตัวเองป่วยหรือเปล่า ที่มีความฟินกับความรู้สึกตรงนี้ ?
รู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคเสพติดความเสียใจ ถือว่าเป็นโรคจิตเวชชนิดหนึ่งไหมคะ
มีรักกันดีทะเลาะกันบ้างเป็นปกติของคนคบกัน
ช่วงนี้แฟนเรามีสาเหตุที่ทำให้เราต้องไม่ได้เจอกัน ~2ปี ตอนนี้ผ่านมาไม่ถึง 6 เดือนค่ะ
เราคุยกับแฟนทุกวัน ไม่อยากหาเรื่องทะเลาะกันเพราะด้วยความห่างไกลกันด้วย
ช่วงนี้เราก็ไปเล่น แอพๆนึง หาคนคุย พูดคุยกินข้าว ไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้
แต่คุยไปซักพัก เราก็เริ่มทำตัวห่างเหินบ้าง จางๆบ้าง ให้คนคุยเทเรา
เราก็รู้สึกเสียใจนะ ที่คนคุยเทเรา แต่ในความเสียใจที่ถูกเท ก็เหมือนตอบสนองความรู้สึกฟินที่ได้เสียใจ ได้ซึม ได้เศร้า
เราแอบรู้สึกนิดๆว่าตัวเองป่วยหรือเปล่า ที่มีความฟินกับความรู้สึกตรงนี้ ?