สวัสดีครับ ผมเป็นชายวัย 24 ปี

ผมมีเรื่องความรักมาระบาย มาเล่าให้เพื่อนๆฟังครับ มันก็ไม่เชิงคำถามอะนะครับ

ช่วงที่ผ่านมาได้เริ่มคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนแรกเรารักกันดีมาก แฟนผมแทบจะไม่อยากห่างกันเลย

แต่พอผ่านไปซักพัก นางได้ไปฝึกงาน เราก็ได้เจอกันน้อยลง แล้วรู้สึกว่า ความรู้สึกเองก็ห่างกันไปด้วย

ไม่รู้ผมคิดไปเองไหม แต่ทุกวันนี้แทบจะไม่ได้คุยกันเลย มีอะไรก็ไม่บอกเรา ผมทักไปก็ตอบคำ จนเหนื่อยใจ เหมือนคุยคนเดียว

คือใครจะบอกว่าผู้ชายรัก 100 ถึง 0 ไม่ใช่อะ 

ผมเป็นคนที่ เริ่มจาก 0 จนรักมันจะตาย แต่เหมือน ในตอนที่เรารักมาถึง 100 ทางผู้หญิงกลับลดลงซะแล้ว

ผมอยู่ในวัยทำงาน วันๆผมก็ทำงาน พอเลิกงานมาผมก็มีแต่นาง แต่ว่านางหายไปไหมไม่รู้

ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า เคยได้ยินคำถามว่า "เหนื่อยไหม" จากแฟนผมเมื่อไหร่ กลายเป็นมีแต่เราที่ถาม

ผมรู้สึกเหนื่อยๆกับเรื่องนี้มาก แน่นอกทุกวัน เพราะ มันเหมือนจะมาแบบเดียวกับรักรอบก่อนเลย สุดท้าย เขาก็บอกเลิกเรา

แต่ถ้าเขาจะไป ผมก็ไม่ได้ห้ามเลยนะ ผมห้ามไม่ได้อยู่ละ

แค่ผมมีคำถามอยู่ในใจว่าฟ้าแกล้งอะไร หรือทำไมใจเธอเปลี่ยนไป เพราะผมเชื่อว่าผมทำดีสุดแล้ว เรื่องเงินมีปัญหาก็ช่วย

แม้ผมจะมีไม่มาก ถ้าเหนื่อย เรากะเป็นกำลังใจ หาข้าว หาอะไรให้กินตอนนางมาหา

ไม่รู้ ผมรู้สึกว่าผมทำสุดมือแล้ว ให้สุดใจแต่เจ็บตลอด