สวัสดีค่ะ
กระทู้นี้จะว่าตั้งมาเพื่อถามก็ไม่เชิง เพราะในใจก็มีคำตอบอยู่แล้วแต่อยากเล่าและฟังความคิดเห็นของคนอื่นดูบ้างเผื่อเจอคนร่วมชะตาเดีวกัน
ค่ะตามหัวข้อ เรากับแฟนคบกัน 3 เดือนละ บางคนอาจคิดว่าน้อยอะนะ แต่เรากับเขาเข้าใจกันทุกอย่างบางทีก็กลัวว่านี้อาจเป็นช่วงโปรหรือป่าว แต่ดูๆแล้วก็ไม่ใช่ เราไม่ค่อยทะเลาะกันค่ะ ส่วนใหญ่เลยก็งอนเล็กๆน้อย แต่จะหวานกันมากกว่า เขาเป็นแฟนในอุดมคติเลย
เรากับแฟนอายุห่างกัน 4 ปีค่ะ เรา 18 แน่นอนแฟนเรา 14 อยู่ม.3 ค่ะ เขาเรียนรร.ดัง เป็นเด็กเรียนเก่ง อายุไม่ใช้ปัญหาของเราค่ะ ปัญหาคือระยะทางเราอยู่ห่างกันคนละจังหวัด เจอกันในเน็ตค่ะ เป็นกรุ๊ปไลน์ที่เอาไว้คุยเรื่องเกม อนิเมะ เราพบรักกันที่นั้น เราก็เริ่มแยกตัวออกมาคุยกันเป็นส่วนตัวมากขึ้น แล้วก็บังเอิญว่าเรามีนัดไปดูน้องแข่งบอลที่ กทม. เราเลยต้องไปพักบ้านญาติ และบังเอิญกว่านั้นคือ บ้านแฟนเราก็อยู่หมู่บ้านข้างๆพอดี มันบังเอิญจนเราคิดว่าเป็นพรมลิขิต เราเจอกัน 2 ครั้ง แฟนเราต่างจากที่เราคิดมาก เพราะภาพในหัวเราเด็กอายุ 14 ยังเป็นเด็กอยู่เลยแต่พอเจอตัวจริง นางสูงมาก 170 กว่า ขนาดเราสูง 164 ยังอยู่ประมาณไหล่ นางมีเชื่อจีนเลยยิ่งหล่อเพราความตี๋เข้าไปอีก จบการบรรยายเข้าเรื่องดีกว่า
แม่ของนางไม่ยอมให้เราคบกัน ก็รู้ตั้งแต่วันแรกที่คบแล้วละ เพราะนางก็บอกว่าครอบครัวอคติเรื่องนี้ ส่วนเราก็เข้าใจเพราะนางยังเด็กมากแต่แม่นางแอนตี้เรื่องนี้หนักมาก ล่าสุดโทรหาเราให้เราเลิกกับลูกชาย เราก็ได้แค่ตอบค่ะๆ ไป (ไม่ได้โหดแบบในละครนะคะท่านพูดดีอยู่ แต่ประเด็นหลักก็นั้นละอยากให้เลิก) แต่แฟนเราไม่ยอมสู้ขาดใจ แต่มาวันนี้อยู่ๆนางก็ดูเปลี่ยนไปนางบอก ว่าคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะแม่สั่งห้ามเลยจากที่เมื่อก่อนไม่ชอบแต่ก็ไม่ได้ห้าม แต่ตอนนี้ห้ามอย่างหนักเลย นางเป็นคนที่ค่อยปลอบเราเวลาเราดราม่าเรื่องนี้สะส่วนใหญแต่ตอนนี้กลับเป้นนางเอง เราคิดว่ามันคงสุดสำหรับนางแล้วนางคงท้อแท้คงเหนื่อย แต่เราคิดนะว่าถ้าโตขึ้นอีกนิด อะไรๆก็คงดีขึ้นเอง เพราะยังไงคนเราก็ต้องสร้างครอบครัวเป็นของตัวเองอยู่ดี
แต่ที่เรากลัวที่สุดคือใจคน ระยะทางอีก ไหนจะต้องคุยกันน้อยลงเพราะตั้งแต่นี้ไปก็เหมือนแอบคบกันมากกว่า ใจคนอะเปลี่ยนง่ายกว่าเสื้อผ้าสะอีก
*********
ขออัพเดทหน่อยนะคะ นี้ล่าสุดชีวิตเราเหมือนละครหลังข่าวไปแล้ว แม่ของแฟนเราให้ตำรวจที่รู้จักกันจับสัญญานของลูกชาย ว่าคุยอะไรกัน ตอนนี้อยู่ที่ไหน และยังสั่งให้ครูที่รร.แฟนสั่งเพื่อนให้จับตาดูลูกชายเขาด้วยว่าได้แอบคุยโทรศัพท์หรือป่าว
พอเรารู้เรื่องนี่ก็แบบหะ??วอท?? อะไรนะ?? คือแบบเห**อะไรเนี่ย???
แฟนเราเขาก็ทักมาบอกว่าจบแล้ว ไม่มีทางแล้วแม่ห้ามหมดทุกอย่าง เราก็พยายามยื้อแต่เหมือนเขาจะคุยอะไรไม่รู้เรื่อง เราเลยโทรหาแม่เขา แล้วสิ่งที่ได้คือใช่ค่ะ เขาทำแบบนั้นเอง เขาหาว่าเราฉุดลูกเขาให้ต่ำลงเสี่ยมให้ลูกเขาเปลี่ยนไปเป็นคนไม่ดีเราพยายามอธิบายแต่เงินโทรศัพท์เราหมดก่อน
แล้วแฟนเราก็ทักไลน์เรามาเขาก็ยังพูดไม่รู้เรื่อง พูดคำสองคำ แล้วก็โพสอะไรไม่รู้ และเขาก็ทักเรามาอีกเส้นทางหนึ่ง เขาบอกว่าที่เขาพูดแบบนั้นเพราะเขากลัวว่าแม่จะแอบดูอยู่เลยพูดเป็นรหัสลับที่มีแค่เราที่เข้าใจ เราเลยกลับไปอ่านอีกรอบเลยเข้าใจ แฟนเราเขายังไม่ยอมแพ้ กำลังหาทางอยู่ เราก็ทำได้แค่รอ และถามเขาว่ายังรักอยู่ไหม เขาบอกยังรักรักมาก
และล่าสุดเจาขอคุยกับแม่และแม่เขายื่นข้อเสนอมาอีกว่าต้องไม่ตั้งรหัสโทรศัพท์ให้เขาสาทารถเข้าไปดูได้ คือแบบเห้อออ เห้ออออออออออออออ
แม่แฟนไม่ยอมให้มีแฟน
กระทู้นี้จะว่าตั้งมาเพื่อถามก็ไม่เชิง เพราะในใจก็มีคำตอบอยู่แล้วแต่อยากเล่าและฟังความคิดเห็นของคนอื่นดูบ้างเผื่อเจอคนร่วมชะตาเดีวกัน
ค่ะตามหัวข้อ เรากับแฟนคบกัน 3 เดือนละ บางคนอาจคิดว่าน้อยอะนะ แต่เรากับเขาเข้าใจกันทุกอย่างบางทีก็กลัวว่านี้อาจเป็นช่วงโปรหรือป่าว แต่ดูๆแล้วก็ไม่ใช่ เราไม่ค่อยทะเลาะกันค่ะ ส่วนใหญ่เลยก็งอนเล็กๆน้อย แต่จะหวานกันมากกว่า เขาเป็นแฟนในอุดมคติเลย
เรากับแฟนอายุห่างกัน 4 ปีค่ะ เรา 18 แน่นอนแฟนเรา 14 อยู่ม.3 ค่ะ เขาเรียนรร.ดัง เป็นเด็กเรียนเก่ง อายุไม่ใช้ปัญหาของเราค่ะ ปัญหาคือระยะทางเราอยู่ห่างกันคนละจังหวัด เจอกันในเน็ตค่ะ เป็นกรุ๊ปไลน์ที่เอาไว้คุยเรื่องเกม อนิเมะ เราพบรักกันที่นั้น เราก็เริ่มแยกตัวออกมาคุยกันเป็นส่วนตัวมากขึ้น แล้วก็บังเอิญว่าเรามีนัดไปดูน้องแข่งบอลที่ กทม. เราเลยต้องไปพักบ้านญาติ และบังเอิญกว่านั้นคือ บ้านแฟนเราก็อยู่หมู่บ้านข้างๆพอดี มันบังเอิญจนเราคิดว่าเป็นพรมลิขิต เราเจอกัน 2 ครั้ง แฟนเราต่างจากที่เราคิดมาก เพราะภาพในหัวเราเด็กอายุ 14 ยังเป็นเด็กอยู่เลยแต่พอเจอตัวจริง นางสูงมาก 170 กว่า ขนาดเราสูง 164 ยังอยู่ประมาณไหล่ นางมีเชื่อจีนเลยยิ่งหล่อเพราความตี๋เข้าไปอีก จบการบรรยายเข้าเรื่องดีกว่า
แม่ของนางไม่ยอมให้เราคบกัน ก็รู้ตั้งแต่วันแรกที่คบแล้วละ เพราะนางก็บอกว่าครอบครัวอคติเรื่องนี้ ส่วนเราก็เข้าใจเพราะนางยังเด็กมากแต่แม่นางแอนตี้เรื่องนี้หนักมาก ล่าสุดโทรหาเราให้เราเลิกกับลูกชาย เราก็ได้แค่ตอบค่ะๆ ไป (ไม่ได้โหดแบบในละครนะคะท่านพูดดีอยู่ แต่ประเด็นหลักก็นั้นละอยากให้เลิก) แต่แฟนเราไม่ยอมสู้ขาดใจ แต่มาวันนี้อยู่ๆนางก็ดูเปลี่ยนไปนางบอก ว่าคงเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะแม่สั่งห้ามเลยจากที่เมื่อก่อนไม่ชอบแต่ก็ไม่ได้ห้าม แต่ตอนนี้ห้ามอย่างหนักเลย นางเป็นคนที่ค่อยปลอบเราเวลาเราดราม่าเรื่องนี้สะส่วนใหญแต่ตอนนี้กลับเป้นนางเอง เราคิดว่ามันคงสุดสำหรับนางแล้วนางคงท้อแท้คงเหนื่อย แต่เราคิดนะว่าถ้าโตขึ้นอีกนิด อะไรๆก็คงดีขึ้นเอง เพราะยังไงคนเราก็ต้องสร้างครอบครัวเป็นของตัวเองอยู่ดี
แต่ที่เรากลัวที่สุดคือใจคน ระยะทางอีก ไหนจะต้องคุยกันน้อยลงเพราะตั้งแต่นี้ไปก็เหมือนแอบคบกันมากกว่า ใจคนอะเปลี่ยนง่ายกว่าเสื้อผ้าสะอีก
*********
ขออัพเดทหน่อยนะคะ นี้ล่าสุดชีวิตเราเหมือนละครหลังข่าวไปแล้ว แม่ของแฟนเราให้ตำรวจที่รู้จักกันจับสัญญานของลูกชาย ว่าคุยอะไรกัน ตอนนี้อยู่ที่ไหน และยังสั่งให้ครูที่รร.แฟนสั่งเพื่อนให้จับตาดูลูกชายเขาด้วยว่าได้แอบคุยโทรศัพท์หรือป่าว
พอเรารู้เรื่องนี่ก็แบบหะ??วอท?? อะไรนะ?? คือแบบเห**อะไรเนี่ย???
แฟนเราเขาก็ทักมาบอกว่าจบแล้ว ไม่มีทางแล้วแม่ห้ามหมดทุกอย่าง เราก็พยายามยื้อแต่เหมือนเขาจะคุยอะไรไม่รู้เรื่อง เราเลยโทรหาแม่เขา แล้วสิ่งที่ได้คือใช่ค่ะ เขาทำแบบนั้นเอง เขาหาว่าเราฉุดลูกเขาให้ต่ำลงเสี่ยมให้ลูกเขาเปลี่ยนไปเป็นคนไม่ดีเราพยายามอธิบายแต่เงินโทรศัพท์เราหมดก่อน
แล้วแฟนเราก็ทักไลน์เรามาเขาก็ยังพูดไม่รู้เรื่อง พูดคำสองคำ แล้วก็โพสอะไรไม่รู้ และเขาก็ทักเรามาอีกเส้นทางหนึ่ง เขาบอกว่าที่เขาพูดแบบนั้นเพราะเขากลัวว่าแม่จะแอบดูอยู่เลยพูดเป็นรหัสลับที่มีแค่เราที่เข้าใจ เราเลยกลับไปอ่านอีกรอบเลยเข้าใจ แฟนเราเขายังไม่ยอมแพ้ กำลังหาทางอยู่ เราก็ทำได้แค่รอ และถามเขาว่ายังรักอยู่ไหม เขาบอกยังรักรักมาก
และล่าสุดเจาขอคุยกับแม่และแม่เขายื่นข้อเสนอมาอีกว่าต้องไม่ตั้งรหัสโทรศัพท์ให้เขาสาทารถเข้าไปดูได้ คือแบบเห้อออ เห้ออออออออออออออ