เรามีแม่ที่อารมณ์เปลี่ยนแปลงบ่อยมากพ่อเราเสียตอน9ขวบแม่เราเป็นคนชอบบ่นชอบด่าเราเวลาเราทำอะไรผิดนิดๆหน่อยก็จะด่าแม่เราเปิดร้านขายของตอนนั้นมีคนมาซื้อของแต่เอาเหรียนบาทมาของราคา35บาทคนที่ซื้อจ่ายมา36บาทแม่ให้เรานับเพราะเค้าจ่ายเหรียนบาทมาเรานับได้31พอแม่นับได้36พอลูกค้าออกไปแม่มาด่าเราบอกเราว่าทำไมโง่จังนับหนึ่งไม่ถึงร้อยกูโครตขายหน้าที่มีลูกแบบกู
โครตขายหน้าแม่ด่าเราจนเราทนไม่ไหว
เราเลยหลุดพูดกูนับได้แค่นี้จะอะไรหนักหนา แม่บอกกล้าใช้คำนี้กับกูหรอแล้วแม่ก็โยนของ 2 - 3 ชิ้นมาใส่เราครั้งล่าสุดที่จำได้คือแต่ก่อนเราทะเลาะกับแม่แล้วแม่โยนเหล็กมาใส่เราแต่ไม่โดนมันโดนไหล่นิดเดียวตอนเด็กเราไม่เคยมีของเล่นเราได้แต่ของที่ป้าให้มาไม่ก็ทำเองหรือไปเก็บมาไม่บอกว่าท่าเรามีของเล่นแล้วจะโง่เราเลยไม่เคยได้อะไรเลยเราจำได้ขึ้นใจว่าพ่อกับแม่เคยบอกเราว่าเก็บเรามาจากถังขยะเราเป็นลูกใครไม่รู้ความใจอันเดียวที่จำฝังใจเราเคยทะเลาะกับแม่ตอนที่พ่อไม่อยู่แล้วแม่เดินมาเตะเราแม่ชอบบอกว่าก็เหมือนพ่อแหละเรามีพี่สาวแต่พี่ไม่ได้อยู่กับเรากะบแม่เพราะพี่เข้าไปทำงานในเมืองเราเคยบอกเรื่องนี้กับพี่พี่บอกพี่ก็โดนแต่พี่เราเรียนจบและไม่ได้อยู่กับแม่แล้วพี่บอกให้เราทนต่อแต่เราจำได้คือที่ต่อต้านแม่มาตลอดเพราะตอนเด็กเราจะชอบโดนแม่ตีแล้วเราก็ถือไม้กวาดบอกแม่ว่าถ้าแม่ตีหนูก็จะตี ( ตอน5ขวบ ) เรากับแม่ขัดกันตลอดยันเรื่องหมอนผ้าห่มผมแม่เราชอบพูดกูกับเราแม่เป็นคนที่ชอบสร้างหน้าทำให้คนอื่นเกรงใจชอบบังคับเรากับยายเราเคยทะเละกับแม่แล้วแม่ถือเหล็กมาตีเราตอนนั้นเราตกใจมากเลยถือเหล็กแล้วไปโดนแม่แม่บอกว่าเราจะฆ่าแม่แต่เราตกใจจริงๆเราโดนแม่บังคับเรื่องเรียนมาตลอดจนลองครั้งเคลียดหนักเราเคยทะเลาะกับแม่จนเราเป็นฝ่ายที่ทำร้ายร่างกายตัวเองคือตอนนั้นตกอับจนสติไม่อยู่เอาให้ไปทุบกับกำแพงเราสติไม่อยู่จนครูที่โรงเรียนต้องเรียกไปถามเราก็บอกครูไปหมดพอถึงบ้านแม่ถามเราเราไม่กล้าโกหกไปตรงๆเลยบอกความจริงที่ครูถามแม่บอกว่า
โครตโง่บอกคนอื่นทำไมแม่ด่าเราจนยายได้ยินยายเรียกเราไปคุยยายบอกว่าอย่าไแบอกคนอื่นรู้ถ้ามีอะไรก็มาบอกยายแต่เราก็รู้ว่าคนในครอบครัวเชื่อใจไม่ได้เพราะเรสเคยบอกอะไรกับยายยายก็เอาไปบอกแม่หมดสุดท้ายก็ลงที่เรา เราเลยไม่บอกเรื่องสำคัญอะไรให้คนในครอบครัวรู้เพราะไม่มีใครไว้ใจได้สักคนเราเริ่มเก็บตัวอยูในห้องไม่ออกไปไหนและไม่ค่อยบอกเรื่องของเราให้แม่รู้เพราะเวลาเราบอกอะไรแม่ก็จะด่าเราตลอดเราเคยปวดท้องมากแล้วบอกแม่แม่บอกไม่ใช่เป็นอะไรรึรีบไปหายากินทำไม
ไม่บอกไวกว่านี้นี่โง่ แล้วครั้งต่อมาเราไปเห็นคราบสีเหลืองสดติด ก.ก.น. เราไม่บอกแม่แต่ไปบอกเพื่อนเพื่อนบอกให้เรารีบบอกแม่ไม่ก็หายากินเราเลยบอกไปว่าถ้าบอกก็โดนด่าเวลาเรามีเรื่องอะไรก็จะบอกเพื่อนตลอดไม่เคยบอกแม่เลยหลังจากนั้นก็คงทะเลาะกันบางทีก็หนักจนไปนั่งร้องคนเดียว เราควรทำไงดีขนาดเพื่อนก็บอกว่ามันหนักมาก🥲🥲#
มีปัญหากับครอบครัวทำไง
เราเลยหลุดพูดกูนับได้แค่นี้จะอะไรหนักหนา แม่บอกกล้าใช้คำนี้กับกูหรอแล้วแม่ก็โยนของ 2 - 3 ชิ้นมาใส่เราครั้งล่าสุดที่จำได้คือแต่ก่อนเราทะเลาะกับแม่แล้วแม่โยนเหล็กมาใส่เราแต่ไม่โดนมันโดนไหล่นิดเดียวตอนเด็กเราไม่เคยมีของเล่นเราได้แต่ของที่ป้าให้มาไม่ก็ทำเองหรือไปเก็บมาไม่บอกว่าท่าเรามีของเล่นแล้วจะโง่เราเลยไม่เคยได้อะไรเลยเราจำได้ขึ้นใจว่าพ่อกับแม่เคยบอกเราว่าเก็บเรามาจากถังขยะเราเป็นลูกใครไม่รู้ความใจอันเดียวที่จำฝังใจเราเคยทะเลาะกับแม่ตอนที่พ่อไม่อยู่แล้วแม่เดินมาเตะเราแม่ชอบบอกว่าก็เหมือนพ่อแหละเรามีพี่สาวแต่พี่ไม่ได้อยู่กับเรากะบแม่เพราะพี่เข้าไปทำงานในเมืองเราเคยบอกเรื่องนี้กับพี่พี่บอกพี่ก็โดนแต่พี่เราเรียนจบและไม่ได้อยู่กับแม่แล้วพี่บอกให้เราทนต่อแต่เราจำได้คือที่ต่อต้านแม่มาตลอดเพราะตอนเด็กเราจะชอบโดนแม่ตีแล้วเราก็ถือไม้กวาดบอกแม่ว่าถ้าแม่ตีหนูก็จะตี ( ตอน5ขวบ ) เรากับแม่ขัดกันตลอดยันเรื่องหมอนผ้าห่มผมแม่เราชอบพูดกูกับเราแม่เป็นคนที่ชอบสร้างหน้าทำให้คนอื่นเกรงใจชอบบังคับเรากับยายเราเคยทะเละกับแม่แล้วแม่ถือเหล็กมาตีเราตอนนั้นเราตกใจมากเลยถือเหล็กแล้วไปโดนแม่แม่บอกว่าเราจะฆ่าแม่แต่เราตกใจจริงๆเราโดนแม่บังคับเรื่องเรียนมาตลอดจนลองครั้งเคลียดหนักเราเคยทะเลาะกับแม่จนเราเป็นฝ่ายที่ทำร้ายร่างกายตัวเองคือตอนนั้นตกอับจนสติไม่อยู่เอาให้ไปทุบกับกำแพงเราสติไม่อยู่จนครูที่โรงเรียนต้องเรียกไปถามเราก็บอกครูไปหมดพอถึงบ้านแม่ถามเราเราไม่กล้าโกหกไปตรงๆเลยบอกความจริงที่ครูถามแม่บอกว่าโครตโง่บอกคนอื่นทำไมแม่ด่าเราจนยายได้ยินยายเรียกเราไปคุยยายบอกว่าอย่าไแบอกคนอื่นรู้ถ้ามีอะไรก็มาบอกยายแต่เราก็รู้ว่าคนในครอบครัวเชื่อใจไม่ได้เพราะเรสเคยบอกอะไรกับยายยายก็เอาไปบอกแม่หมดสุดท้ายก็ลงที่เรา เราเลยไม่บอกเรื่องสำคัญอะไรให้คนในครอบครัวรู้เพราะไม่มีใครไว้ใจได้สักคนเราเริ่มเก็บตัวอยูในห้องไม่ออกไปไหนและไม่ค่อยบอกเรื่องของเราให้แม่รู้เพราะเวลาเราบอกอะไรแม่ก็จะด่าเราตลอดเราเคยปวดท้องมากแล้วบอกแม่แม่บอกไม่ใช่เป็นอะไรรึรีบไปหายากินทำไมไม่บอกไวกว่านี้นี่โง่ แล้วครั้งต่อมาเราไปเห็นคราบสีเหลืองสดติด ก.ก.น. เราไม่บอกแม่แต่ไปบอกเพื่อนเพื่อนบอกให้เรารีบบอกแม่ไม่ก็หายากินเราเลยบอกไปว่าถ้าบอกก็โดนด่าเวลาเรามีเรื่องอะไรก็จะบอกเพื่อนตลอดไม่เคยบอกแม่เลยหลังจากนั้นก็คงทะเลาะกันบางทีก็หนักจนไปนั่งร้องคนเดียว เราควรทำไงดีขนาดเพื่อนก็บอกว่ามันหนักมาก🥲🥲#