ใน คห.4 ผมแสดงข้อมูลต้นเหตุของการทำสังคยนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 2 ไว้แล้ว...และด้วยเหตุดังกล่าว ผู้มีความเห็นต่างจึงบัญญัติธรรมที่พระพุทธองค์ทรงมิได้บัญญัติ และยกเลิกบัญญัติธรรมที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว

ในเวลานั้น จึงเกิดพุทธนิกายอื่นๆ อีกหลายหลากตามแต่ผู้มีความเห็นต่างจะบัญญัติขึ้น ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งนิกายมหายานในเวลาต่อมา

จนมาถึงยุคปัจจุบัน ความเห็นที่จะทำพระสัทธรรมให้แปลเปลี่ยนก็มีอยู่โดยตลอด แต่ละความเห็นก็ดีๆ ทั้งนั้น
  - จะให้ชาวบ้านถือศีลกินผักให้หมด ต่อมาก็แยกเป็ภิกษุห่มเขียว
  - สอนให้ไม่เชื่อชาตินี้ชาติหน้า ไม่มีเทวดา ไม่มีเปรต รู้จักแต่สวรรค์ในอก นรกในใจ ต่อมากลายเป็นสำนักสวนโมกข์
  - ชวนให้ชาวบ้านฟังแต่พุทธวจน...ศีล ๑๕๐ สัตตานังสิงสัตว์ ตัดอภิธรรม ตีความกันเอง กลายเป็นสำนักคึกคลอง ๑๐

สัทธรรมปฏิรูปเป็นเช่นใด.....
บางทีคนที่กำลังบอกว่าจะปกป้องพระสัทธรรมอยู่นี้ กลับไม่รู้ตัว และมีความพยายามทำลายพระสัทธรรมด้วยตนเองเสียด้วย....คิดผิด ก็ควรคิดใหม่

การกล่าวตู่คำพระศาสดา ไม่ใช่เรื่องดีเลย