เรารักยายเรามากๆยายเราเป็นทุกอย่างให้เราเลยค่ะแม่เราไปทำงานต่างจังหวัดกับพ่อเราเมื่อ2ปีที่เเล้วค่ะอยู่กับน้องกับยายแล้วก็ลูกพี่ลูกน้องค่ะยายเราทำทุกอย่างให้เลยค่ะเรื่องวานบ้านทำทุกอย่างเลยค่ะบอกว่าให้หนูทำบ้างก็ได้ยายก็ให้ทำสุดท้ายยายก็มาทำเองทุกอย่างแต่อยู่ๆวันนึงหนูก็คิดขึ้นว่าถ้ายายเสียไปเราจะอยู่ยังไงเราคิกหนักมากตอนกลางคืนจนนอนไม่หลับเป็นแบบนี้มาจะเดือนนึงแล้วร้องไห้ทุกคืนยายก็ชอบไม่อยู่บ้านชอบไปทำงานเล็กๆของแกไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเลยตอยกลางวันเวลายายออกจากบ้านเป็นห่วงยายมากๆคิดถึงแกตอนไหนร้องไห้ทุกทีนี้ขนาดแกยังไม่เสียนะคะแล้วแต่ละวันก็ไม่มีความสุขเลยกังวลอยู่เรื่องเดียวรู้สึกเหนื่อยๆไม่อยากทำอะไรเล่นโทรศัพท์แล้วก็เบื่อซักพักก็คิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอยู่เรื่อยๆระบายกับเพื่อนมาแล้วแต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลยหนูเป็นอะไรคะแล้วของิธีเลิกคิดมากและยอมรับทีค่ะ😭
ขอวิธีเลิกคิดมากแล้วก็ยอมรับการจากไปหน่อยค่ะ