คือเรามีแฟนที่คบแต่อยู่ไกลกัน วันนี้ก็คุยกันตามปกติแล้วแฟนเราก็พูดเชิงว่าเออน้องสาวยังฟิตดีป่าวเนี้ย ไปแอบมีไรกะใครมารึป่าวเนี่ย ด้วยความที่ว่าเราอยู่กรุงเทพแล้วต้องไปเรียนอยุธยา ก็ไปกลับนั่งรถ กลับมาก็คือเหนื่อยมากๆทั้งเหนื่อยเรียนและนั่งรถ เราก็พูดไปว่าเอ้อทำไมคิดแบบนั้นอย่าคิดไปมั่วสิ อย่าพูดให้ท้อสิ ความที่เหนื่อยมันก็ไม่ได้อยากมาได้ยินคำพูดแบบนี้เพราะยิ่งทำให้เหนื่อยกว่าเดิม แล้วเราก็ไม่ได้เคยนอกใจแฟนหรือแอบไปมีอะไรกับใครเลย เราไม่เคยมีเรื่องผู้ชายเลย เราก็พยายามพูดว่าอย่าคิดไปแบบนั้นเลย มันท้อนะ มันเหนื่อยใจนะ เราไม่เคยทำด้วยซ้ำเข้าใจเขาว่าอยู่ไกลก็มีความระแวง ทีนี้เขาก็พูดกลับมาประมาณว่า ถ้าไม่ได้ทำก็ไม่ต้องร้อนตัวสิ จะท้ออะไร ถ้าความจริงไม่ได้ทำก็ไม่ต้องรู้สึกเหนื่อยใจอะไรสิ เราก็งงและรู้สึกท้อมากกว่าเดิม ทั้งที่เราก็ไม่เคยเป็นแบบที่เขาพูดเลย เขาก็พูดยกตัวอย่างมาอีกว่าก็เหมือนสมมติว่าถ้าเขาโดนกล่าวหาว่าฆ่าคน แล้วเขาโดนชาวบ้านว่านินทาหรือพูดใส่ เขาก็จะสามารถใช้ชีวิตต่อได้ตามปกติและไม่รู้สึกอะไร เพราะเขาไม่ได้ทำจริง เขาก็พูดมาว่าถ้าความจริงเราไม่ได้ทำก็ไม่ต้องท้อสิ ไม่ร้อนตัวสิ หรือไม่ต้องมารู้สึกเหนื่อยสิ เรารู้สึกแย่มาก ทั้งที่เราแคร์เขามากแท้ๆแทนที่เราเหนื่อยๆแล้วจะได้กำลังใจ แต่กลับต้องมาฟังคำพูดแบบนี้ของเขา เราควรทำไงดีคะ ทั้งๆที่เราแคร์เขามากแท้ๆ แต่เหมือนเขาไม่ได้เข้าใจเลยว่าเราจะรู้สึกยังไงที่ได้ยินแบบนี้และเขายังพูดอีกว่าเขามีสิทที่จะคิดนิ เหตุผลของเขามันก็จริงค่ะแต่ความรู้สึกเรามันแหลกสะลายมากเลย เราควรจะตอบโต้เขากลับยังไงดีคะถ้าเขาพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก เราอยากให้เขาเข้าใจที่เราพูดและเข้าใจว่าการที่เขาพูดมันทำให้เรารู้สึกแย่ไหน ความท้อใจของเราเขากลับคิดไปว่าเราร้อนตัวส่ะงั้น ทั้งที่เขาก็รู้ว่าเราเหนื่อยมากแท้ๆ