ตามกระทู้เลยค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า เเฟนเราไปอยู่อู่ทำรถเเต่งซิ่งของพ่อเเถวๆย่านลำลูกกาจ.ปทุม เรากับเเฟน มักนัดเจอกันบ่อยๆเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน

อยู่มาวันหนึ่ง เเบตเราหมด ไม่ได้ตอบเเชทเเฟน เเฟนเราเป็นห่วงจึงขอโทรศัพท์พ่อโทรหาเราอีกที

เเล้วเเฟนเราตัดสินใจมาหาเรายันที่ทำงานเพราะเขาเป็นห่วงเรามากๆ เราก็ดีใจนะที่เขามาเเต่มันเสียเวลาเเฟนมากๆ เลยพาไปเลี้ยงปิ้งย่าง

หลังจากที่เเฟนเรากลับบ้านไป พ่อเเฟนก็ทักเเฟนขึ้นมาว่า "เเค่ผญ.คนเดียวไม่รับสายถึงขั้นต้องตามไปหายันที่ทำงานเลยหรอ?? เอาให้คุ้มดิ หาเ_็ดหลายๆคนให้คุ้ม"

เเล้วเพื่อนของพ่อเเฟน ที่อยู่อู่รถเเต่งด้วยกัน ก็พูดขึ้นมาว่า อายุยังน้อย เเคร์ทำไมเเค่ผญ.คนเดียว เ_็ดให้มันคุ้มๆ เ_็ดหลายๆ_ี สี้หลายๆคนใ้ห้มันคุ้มๆสิวะ

เเล้วพ่อของเเฟนก็พูดโอ้อวดเพื่อน เชิงประมาณว่า นี่ไงกู เ_็ด มาหลาย _ี เเล้ว

เเฟนเราบอกเขาพูดเเบบนี้หลายรอบเเล้วทั้งพ่อ ทั้งเพื่อนพ่อ

เเฟนเราเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดให้เราฟัง เขาเสียใจมากๆ ที่พ่อเเละสังคมรอบข้างเขาเป็นเเบบนี้ทำตัวเเบบนี้ เเละเขาเป็นห่วงความรู้สึกเรามากๆ เเฟนทนกับพูดเเบบนี้ไม่ไหว ถึงขั้นเเถบจะเอาปืนยิงคนรอบข้างเเต่เราก็เตือนสติไว้

ทุกคนคิดยังไงกับสังคมรอบข้างเเฟนเราคะ คนเเบบนี้เหมาะสมกับการเป็นพ่อคนรึป่าว พอลูกตัวเองไม่ดีก็ว่าลูก เเต่ตัวเองไม่สั่งสอนลูกให้ดี

มันจำเป็นรึป่าว ที่เกิดมาชาติเดียวต้องมาทำอะไรเเเบบนี้ให้คุ้ม