ตอนนี้ตอนที่เราเขียนกระทู้นี้ เรารู้สึกไม่ดีมากๆเลยหลายเรื่องที่อยู่ในชีวิตเรา โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว
ตอนนี้เรามีแฟนคนนึง อายุ ห่างกับเรา20 กว่าปี เค้าค่อนข้างมีฐานะมากกว่าเรา ให้พูดตรงๆเค้าก็ซัพพอร์ตเราในหลายๆเรื่อง แต่เราก็รักเขาจริง เขาเหมือนเติมเต็มอะไรหลายอย่างในชีวิต แต่ประเด็นคือแม่เราชอบให้เราเอาเงินเขามาเยอะๆ ล่าสุด แม่บอกให้เราไปเอาเงินเขามา 30,000 มาให้ แม่บอกเป็นค่าสินสอดก่อน เรารู้สึกอึดอัดใจมากๆ แม่จึงไปบอกแฟนเราให้เอาเงินมา แฟนเราก็ให้ไป แต่เพราะ เงินก้อนนี้ทำให้เรากับแฟนก็อึดอัดใจกัน แต่เราก็ไม่กล้าพูดเยอะ ส่วนเขาให้เพราะไม่อยากเลิกกับเรา แม่บอกจะตามไปด่าเรา ไปราวีเรา “ถ้าไม่ให้ก็ไม่ต้องมาคบเงินแค่นี้ดูแลกันไม่ได้ รักลูกก็ต้องดูแลครอบครัวเขาด้วย” เราเจ็บใจมากกับสิ่งที่เราได้ยิน เรารักแฟนเราอยากจะคบกันไปแบบคนปกติ ที่เขาคบกันไม่ได้ อยากจะจับเขาอะไรเลย แต่เหมือนคิดอยากให้เราแต่งงานกับเขาตลอดเลย เราแอบสงสารเขาเหมือนกันนะว่าเขาต้องมาเจออะไรแบบนี่หรอ บางทีก็อยากจะเลิกกับเขาเอง แต่เราเองก็ทำไม่ได้ เพราะเรารักเขา และเขาก็แทบจะเป็นความสุขเดียวไปละ แม่เราบอกให้เราทำงานเลี้ยงแม่ได้แล้วเพราะเราโตแล้ว เรารู้สึกไม่โอเคมากๆเลยชีวิตเรายังไม่เติบโตขนาดนั้นเลยทุกวันนี้เราขายเสื้อผ้า หาเงินใช้เองทุกบาท แถมต้องจ่ายค่าไฟที่บ้าน ต้องช่วยจ่ายค่าบ้านแม่เดือนละ 500 ทุกเดือนด้วย และต้องงานบ้าน บางทีนะแม่กินน้ำหมดขวด เราไม่รู้ แต่เรากอกทุกวันนะ แต่แม่กินหมดไป แม่ก็โทรมาว่าเรา ว่ามันหมดแล้วน้ำไม่มีจะกิน น้ำเย็นอะ เรานึกในใจ แม่อยู่บ้านเฉยๆทำไมไม่กอก มันเรื่องแค่นั้นเอง บางทีก็ปลุกเราให้ไปซื้อของ พอเราไม่ลุกขึ้น ก็ด่าเราแบบหยาบคายยย

เราเล่าตัวเราหน่อยนะเราอะเรียนแค่ ม.4 แล้วเราออก เพราะเรามีปัญหา ไปทำแชร์เป็นหนี้ เราออกมาทำงานใช้หนี้งานที่เราทำแม่หาให้เป็นงานที่เราเฝ้าไข้ คนที่เราไปเฝ้าเขาอยากช่วยเรา เลยยอมให้เราทำงานถึงแม้ว่ายังเด็กเราได้เงินมา จากการทำงาน ใช้หนี้จนหมด แล้วเราก็ทำงานมาตลอดเลย  คนนั่นแระเขาให้เราไปอยู่ที่บ้านเขาคอยไปไหนมาไหนกับเขา กินฟรีอยู่ฟรี เขาให้ เดือนละ 4500 แต่เราก็อยู่นะ อยู่กับเขามา 2 ปีเต็มจนมาเจอแฟนถึงออกมา แต่คนที่เราไปอยู่ด้วยทำงานด้วย ก็คือเจ้านายแม่ อีกทีนั้นแระ บ้านหลังเดียวกัน แต่แม่ดูแลสามีคุณนาย ส่วนเราก็ดูแลคุณนาย คอยถือ ไปตลาด คุณนายอายุ70 แต่เชื่อไหม เราต้องไปช่วยแม่ทำงานอีก สามีคุนายที่แม่ดูแล ป่วยติดเตียง แม่ก็มีเงินเดือนนะ 20k+ แต่เราแม่ก็ใช้เราเราจำได้นะเราเหนื่อย. เนนน
เหนื่อยมากเลย เราต้องทำทุกอย่างเลย ขอไม่เล่านะว่าเราทำไรมั้งแต่ทรมานมากแต่เราก็ทนเพราะ เราไม่มีที่ไป

ต่อกลับมาตอนนี้ ชีวิตเรามีแฟนก็คิดว่านะดีนะจะได้ใช้ชีวิตสนุกแบบคนอื่นแต่ไม่เลย สามีคุณนายดันมาเสียไป แม่กลับมาอยู่บ้าน แม่ก็ใช้เงิน เก็บทีตัวเองมีจนหมดละ ไม่รู้ใช้อะไร ทั้งที่เราใช้เงินของเราทั้งนั้นเลย แม่เหมือนพยายามจะให้แฟนเรา ดูแลเลี้ยง เรากับแม่ ถ้าไม่ได้ แม่ชอบขู่จะไปด่าแฟนเรา ไปด่าแม่แฟนเรา หรือบางทีก็นั่งด่าแฟนเรา ด่าแม่แฟนเรา ต่อหน้าเรา เรารู้สึกกลัวทุกครั้งที่แม่ขู่ จนเราเครียดเก็บมาคิดเรานอนไม่เคยหลับเลย ส่วนพ่อก็ไม่เลยไม่ได้ทำงาน แต่อาศัยกับพี่น้อง บางทีก็ขอเงินเรามั้ง แต่ก็ไม่ค่อยบั่นทอนใจเราเท่าไรหนักแต่ช่วยเหลือเราไม่ได้เลย  ตอนนี้ชีวิตเราเหมือนอยู่ ในกำมือแม่เลย เหมือนแม่กำลังทวงบุญคุณเรา เลี้ยงเรามา ต้องได้กำไรนั่นนี้ เราอยากบอกมากเลยว่าเอาชีวิตที่คุณให้เรามาคืนไปเถอะ มันโครตเหนื่อยเลย เราสับสนมากๆเลย ใจนึงเราอยากทิ้งทุกอย่างเลยนะแล้วไปที่อื่นส่ะ แต่เราก็ไม่รู้จะไปไหนเลย เราอึดอัดมากๆจนบางครั้งเราไม่อยากมีชีวิตอีกต่อไปแล้ว เพราะเหมือนตายทั้งเป็นเลย เราเหนื่อยมากๆ มันอึดอัด มันไม่ไหวเลย เรากลัว ระแวงไปหมด เราควรทำยังไงดี จริงมันมีความรู้สึกและเรื่องราวมากกว่านี้ แต่เราอธิบายออกไม่ถูกเลย

เราควรทำไงกับชีวิตเราดีเรากลัว กังวล เครียดมากๆเลย