สวัสดีค่ะ วันนี้ขอมาระบายความในใจหน่อยค่ะ
คือเราเข้ามาอยู่บ้านแฟนได้4ปีแล้วค่ะ แฟนเราเป็นทอมนะ ... ตอนแรกก็อยู่ปกติไม่มีเรื่องอะไรเราเข้ากับพ่อแม่แฟนและคนในบ้านได้ดีค่ะ แต่แม่แฟนเราจะไม่ชอบคนขี้เกียจ ซึ่งบ้านแฟนจะอยู่เป็นครอบครัวญาติติดๆกันหลายหลัง แล้วเวลามีงานอะไรจะรวมที่บ้านแฟนเราเป็นส่วนไหญ่ แล้วตัวเรามาจากครอบครัวเล็กๆอยู่กัน3-4คน ทำงานบ้านก็ทำแล้วจบ ทำแค่ในบ้าน
แต่พอมาอยู่นี่แรกๆเราก็ไม่รู้ว่าต้องทำขนาดไหน เราก็ล้างจาน กวาดบ้าน ไป เก็บตรงรกๆไป ซึ่งมันไม่จบเพราะบ้านจะรกตลอดเวลา พอเก็บ ก็จะมีคนไช้ตลอดเวลา ญาติพี่น้องก็มาหยิบถ้วยชามบ้างอะไรบ้าง บางทีเราก็บกพร่อง ไม่ได้เป๊ะเรื่องงานบ้านในครอบครัวไหญ่ บางทีเค้าไม่เห็นตอนเราทำเค้าก็บ่นๆ เราก็เคยโดนบ่น โดนสอน บางทีก็พูดแรง แต่เราก็เออ เราคงขี้เกียจมั้ง
ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวแฟนดีค่ะ เทศกาลไปเที่ยวกัน คุยกันเป็นกันเอง สนุกสนานดี ตลอดเวลาที่อยู่ก็ดีค่ะ มันจะมาอึดอัดใจพักหลังๆคือ บางทีเราเหนื่อย คือเราทำงานประจำของเราอยู่แล้วนะคะ บางทีเหนื่อยอยากพัก แต่งานบ้านยังไม่เสร็จ แม่สามีก็จะไม่ค่อยพูดกับเรา ซึ่งเราก็ดูออกแหละ เค้าคงไม่ชอบคนขี้เกียจ พอเราทำงานบ้านเค้าก็จะคุยกับเราดีชวนเราคุย
ความอึดอัดอีกเรื่องคือมีอยู่ครั้งนึงเราทะเลาะกับแฟน ก็ด่ากัน แล้วแม่แฟนออกมาด่าเรา คือ2คนเค้าก็ด่าเรา เรารู้สึกว่า เราเป็นคนอื่นมาอยู่บ้านเค้า เวลาทะเลาะกันเรารู้สึกไม่เหลือใครอ่ะ แต่ก็ทนได้ ก็ปกติค่ะคุยกันปกติ
มา2ปีไห้หลังนี่แหละที่เราโครตอึดอัดแบบเรารู้สึกเหมือนเราเป็นตัวอะไรไม่รู้อยู่ที่นี่ น้องชายแฟนเรามีแฟน พากันมาอยู่ในบ้าน แต่แฟนน้องชายคือขี้เกียจมาก แรกๆที่เข้ามาแล้วไม่ทำงานบ้านคือตัวเราก็เข้าใจนะ เพราะน้องมันก็ทำงานข้างนอก ทำร้านเหล้าอ่ะ แบบเออน้องมันคงเหนื่อย เราไม่เป็นไรก็ทำไปเนอะงานบ้าน มันไม่ได้มากมายแต่มันจุกจิก !!
พอนางอยู่ได้ประมาน2-3เดือน นางก็เลิกทำงาน อยู่บ้านอย่างเดียว พ่อแม่ก็คอยไห้เงินไช้ ตามประสาลูกคนมีตัง แต่อันนี้ก็เรื่องของเค้าไม่เกี่ยวกับเรา
ประเด็นมันอยู่ที่ นางอยู่บ้านเฉยๆไม่ช่วยหยิบจับอะไรเลย ซึ่งตัวเราอ่ะ ไม่มีสิทธิ์พูดอยู่แล้วเพราะมันไม่ไช่บ้านเรา แต่เวลาเราทำ คือเราก็มีงานประจำของเราซึ่งก็ทำที่บ้านแฟนนั่นแหละค่ะ ธุรกิจครอบครัว แต่คือนางไม่ได้ทำไงคะ แล้วงานบ้านก็ไม่หยิบไม่จับ ไม่แตะอะไรเลย ห้องน้ำไช้ร่วมกันไม่เคยล้างไม่เคยถู กับข้าวผัวทำไห้กิน เสื้อผ้าผัวซักไห้ไส่ คือสบายอ่ะ แต่งานบ้านส่วนรวมไม่เคยช่วยกันเลย ชีวิตประจำวัน กิน นอน แต่งตัว เที่ยว เล่นเกมส์ ไช้เงิน !!
คือเป็นคุณหนูอยู่บ้านอ่ะเข้าใจแต่มาอยู่ส่วนรวมไม่ช่วยกันเลย !! เหตุผลของนางคือ เหนื่อยง่าย เป็นหอบ ! แต่ก่อนที่จะเข้ามาอยู่นี่คือทำงานร้านเหล้า ? นางทำทุกอย่างได้ ยกเว้นงานบ้าน นางบอกนางเหนื่อยง่าย แล้วคืออึดอัดตรงที่ ไม่เคยมีใครว่านางหรือพูดไห้นางรู้สึกไม่ดี เราอึดอัด รู้สึกมันไม่เท่าเทียม เป็น ผู้อาศัยเหมือนกัน แต่ถ้าเราไม่ทำ ก็จะไม่มีใครคุยกับเรา แม่แฟนเค้าเคยบอกกับแฟนเราว่า ที่ไม่คุยกับเราเพราะเราหน้านิ่งเค้ากลัวเราจะไม่คุยด้วย !! แต่พอเป็นนางนั่น ก็เห็นมันนั่งเฉยๆ แม่แฟนก็ยังชวนคุย ไหนบอกไม่ชอบคนขี้เกียจ เคยบ่นเคยพูดไส่เรา แต่ไม่เคยพูดไห้มันรู้สึกสักครั้ง !!
พักหลังเราโครตน้อยใจบอกตรงๆ เคยบ่นเรา เคยพูดไส่เรา เราทำงานของเราก็เหนื่อย มีคนเข้ามาเพิ่มแทนที่จะช่วยกัน แต่ไม่ทำ !! บางทีเราไม่อยากจะหยิบจะจับอะไรเลย อยากรู้ง่าแม่สามีเราจะมาว่าไห้เราอีกมั้ย ? แต่ถ้าเราไม่ทำ เค้าก็ต้องมาทำเอง แค่หน้าที่เค้า งานของเค้า เค้าก็เหนื่อยมากแล้ว เราอยากทำไห้นะ เราก็ทำเท่าที่ทำได้ แต่บางทีมันเหนื่อย แล้วมาเห็นอีกคนนั่งนอนสบายอ่ะ เราร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก พูดไปก็หาว่าเราร้าย จะอะไรนักหนา บุคลิกเราคือคนชอบบอกว่าเราแรงๆร้ายๆ ทั้งๆที่ไม่เคยทำไรไห้ใคร ส่วนนางนั่นคือ ใสๆ คุยกับใครก็แบบคุยเสียง2อ่ะ แล้วเวลาทำอะไรนิดหน่อยก็อ่อนแอสะเหลือเกิน ต่างจากเวลาออกเที่ยว แต่ไม่เคยมีใครว่านะ เป็นเรานี่ไม่ได้ !!
อึดอัดจนบอกแฟนเราว่าเราจะย้ายออกแล้วไม่อยากอยู่ เพราะพักหลังมานี้เราเหมือนตัวไรไม่รู้ ไม่ได้คุยกับใครเลยในบ้าน เราอึดอัดน้อยใจ จนอยู่แต่ในห้อง ออกไปก็แค่เวลาทำงาน แล้วก็มาหาว่าเราเข้ากับคนที่บ้านไม่ได้ ทั้งๆที่เมื่อก่อน เราเข้าได้หมดเป็นคนเฮฮา ครอบครัวก็ดี จนตอนนี้ทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด มีแต่คนว่าเราอิจฉาน้องสะไภ้แฟน ...
ทำไมต้องมาว่าเราแบบนี้ ทำไมไม่บอกไห้มันช่วยกันมั่ง ถ้ามันช่วยกันแล้วเรายังอึดอัดยังเป็นแบบนี้ค่อยมาว่าเราอคติมั้ย ?
(ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ)
อึดอัดใจที่ต้องอยู่บ้านแฟน
คือเราเข้ามาอยู่บ้านแฟนได้4ปีแล้วค่ะ แฟนเราเป็นทอมนะ ... ตอนแรกก็อยู่ปกติไม่มีเรื่องอะไรเราเข้ากับพ่อแม่แฟนและคนในบ้านได้ดีค่ะ แต่แม่แฟนเราจะไม่ชอบคนขี้เกียจ ซึ่งบ้านแฟนจะอยู่เป็นครอบครัวญาติติดๆกันหลายหลัง แล้วเวลามีงานอะไรจะรวมที่บ้านแฟนเราเป็นส่วนไหญ่ แล้วตัวเรามาจากครอบครัวเล็กๆอยู่กัน3-4คน ทำงานบ้านก็ทำแล้วจบ ทำแค่ในบ้าน
แต่พอมาอยู่นี่แรกๆเราก็ไม่รู้ว่าต้องทำขนาดไหน เราก็ล้างจาน กวาดบ้าน ไป เก็บตรงรกๆไป ซึ่งมันไม่จบเพราะบ้านจะรกตลอดเวลา พอเก็บ ก็จะมีคนไช้ตลอดเวลา ญาติพี่น้องก็มาหยิบถ้วยชามบ้างอะไรบ้าง บางทีเราก็บกพร่อง ไม่ได้เป๊ะเรื่องงานบ้านในครอบครัวไหญ่ บางทีเค้าไม่เห็นตอนเราทำเค้าก็บ่นๆ เราก็เคยโดนบ่น โดนสอน บางทีก็พูดแรง แต่เราก็เออ เราคงขี้เกียจมั้ง
ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวแฟนดีค่ะ เทศกาลไปเที่ยวกัน คุยกันเป็นกันเอง สนุกสนานดี ตลอดเวลาที่อยู่ก็ดีค่ะ มันจะมาอึดอัดใจพักหลังๆคือ บางทีเราเหนื่อย คือเราทำงานประจำของเราอยู่แล้วนะคะ บางทีเหนื่อยอยากพัก แต่งานบ้านยังไม่เสร็จ แม่สามีก็จะไม่ค่อยพูดกับเรา ซึ่งเราก็ดูออกแหละ เค้าคงไม่ชอบคนขี้เกียจ พอเราทำงานบ้านเค้าก็จะคุยกับเราดีชวนเราคุย
ความอึดอัดอีกเรื่องคือมีอยู่ครั้งนึงเราทะเลาะกับแฟน ก็ด่ากัน แล้วแม่แฟนออกมาด่าเรา คือ2คนเค้าก็ด่าเรา เรารู้สึกว่า เราเป็นคนอื่นมาอยู่บ้านเค้า เวลาทะเลาะกันเรารู้สึกไม่เหลือใครอ่ะ แต่ก็ทนได้ ก็ปกติค่ะคุยกันปกติ
มา2ปีไห้หลังนี่แหละที่เราโครตอึดอัดแบบเรารู้สึกเหมือนเราเป็นตัวอะไรไม่รู้อยู่ที่นี่ น้องชายแฟนเรามีแฟน พากันมาอยู่ในบ้าน แต่แฟนน้องชายคือขี้เกียจมาก แรกๆที่เข้ามาแล้วไม่ทำงานบ้านคือตัวเราก็เข้าใจนะ เพราะน้องมันก็ทำงานข้างนอก ทำร้านเหล้าอ่ะ แบบเออน้องมันคงเหนื่อย เราไม่เป็นไรก็ทำไปเนอะงานบ้าน มันไม่ได้มากมายแต่มันจุกจิก !!
พอนางอยู่ได้ประมาน2-3เดือน นางก็เลิกทำงาน อยู่บ้านอย่างเดียว พ่อแม่ก็คอยไห้เงินไช้ ตามประสาลูกคนมีตัง แต่อันนี้ก็เรื่องของเค้าไม่เกี่ยวกับเรา
ประเด็นมันอยู่ที่ นางอยู่บ้านเฉยๆไม่ช่วยหยิบจับอะไรเลย ซึ่งตัวเราอ่ะ ไม่มีสิทธิ์พูดอยู่แล้วเพราะมันไม่ไช่บ้านเรา แต่เวลาเราทำ คือเราก็มีงานประจำของเราซึ่งก็ทำที่บ้านแฟนนั่นแหละค่ะ ธุรกิจครอบครัว แต่คือนางไม่ได้ทำไงคะ แล้วงานบ้านก็ไม่หยิบไม่จับ ไม่แตะอะไรเลย ห้องน้ำไช้ร่วมกันไม่เคยล้างไม่เคยถู กับข้าวผัวทำไห้กิน เสื้อผ้าผัวซักไห้ไส่ คือสบายอ่ะ แต่งานบ้านส่วนรวมไม่เคยช่วยกันเลย ชีวิตประจำวัน กิน นอน แต่งตัว เที่ยว เล่นเกมส์ ไช้เงิน !!
คือเป็นคุณหนูอยู่บ้านอ่ะเข้าใจแต่มาอยู่ส่วนรวมไม่ช่วยกันเลย !! เหตุผลของนางคือ เหนื่อยง่าย เป็นหอบ ! แต่ก่อนที่จะเข้ามาอยู่นี่คือทำงานร้านเหล้า ? นางทำทุกอย่างได้ ยกเว้นงานบ้าน นางบอกนางเหนื่อยง่าย แล้วคืออึดอัดตรงที่ ไม่เคยมีใครว่านางหรือพูดไห้นางรู้สึกไม่ดี เราอึดอัด รู้สึกมันไม่เท่าเทียม เป็น ผู้อาศัยเหมือนกัน แต่ถ้าเราไม่ทำ ก็จะไม่มีใครคุยกับเรา แม่แฟนเค้าเคยบอกกับแฟนเราว่า ที่ไม่คุยกับเราเพราะเราหน้านิ่งเค้ากลัวเราจะไม่คุยด้วย !! แต่พอเป็นนางนั่น ก็เห็นมันนั่งเฉยๆ แม่แฟนก็ยังชวนคุย ไหนบอกไม่ชอบคนขี้เกียจ เคยบ่นเคยพูดไส่เรา แต่ไม่เคยพูดไห้มันรู้สึกสักครั้ง !!
พักหลังเราโครตน้อยใจบอกตรงๆ เคยบ่นเรา เคยพูดไส่เรา เราทำงานของเราก็เหนื่อย มีคนเข้ามาเพิ่มแทนที่จะช่วยกัน แต่ไม่ทำ !! บางทีเราไม่อยากจะหยิบจะจับอะไรเลย อยากรู้ง่าแม่สามีเราจะมาว่าไห้เราอีกมั้ย ? แต่ถ้าเราไม่ทำ เค้าก็ต้องมาทำเอง แค่หน้าที่เค้า งานของเค้า เค้าก็เหนื่อยมากแล้ว เราอยากทำไห้นะ เราก็ทำเท่าที่ทำได้ แต่บางทีมันเหนื่อย แล้วมาเห็นอีกคนนั่งนอนสบายอ่ะ เราร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก พูดไปก็หาว่าเราร้าย จะอะไรนักหนา บุคลิกเราคือคนชอบบอกว่าเราแรงๆร้ายๆ ทั้งๆที่ไม่เคยทำไรไห้ใคร ส่วนนางนั่นคือ ใสๆ คุยกับใครก็แบบคุยเสียง2อ่ะ แล้วเวลาทำอะไรนิดหน่อยก็อ่อนแอสะเหลือเกิน ต่างจากเวลาออกเที่ยว แต่ไม่เคยมีใครว่านะ เป็นเรานี่ไม่ได้ !!
อึดอัดจนบอกแฟนเราว่าเราจะย้ายออกแล้วไม่อยากอยู่ เพราะพักหลังมานี้เราเหมือนตัวไรไม่รู้ ไม่ได้คุยกับใครเลยในบ้าน เราอึดอัดน้อยใจ จนอยู่แต่ในห้อง ออกไปก็แค่เวลาทำงาน แล้วก็มาหาว่าเราเข้ากับคนที่บ้านไม่ได้ ทั้งๆที่เมื่อก่อน เราเข้าได้หมดเป็นคนเฮฮา ครอบครัวก็ดี จนตอนนี้ทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด มีแต่คนว่าเราอิจฉาน้องสะไภ้แฟน ...
ทำไมต้องมาว่าเราแบบนี้ ทำไมไม่บอกไห้มันช่วยกันมั่ง ถ้ามันช่วยกันแล้วเรายังอึดอัดยังเป็นแบบนี้ค่อยมาว่าเราอคติมั้ย ?
(ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ)