สวัสดีครับ ผมขอใช้นามสมมุติว่า G นะครับ ขอเริ่มเลย ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่ปี63 เค้าเป็นคนที่มาจีบผมก่อน และก็ตกลงเป็นแฟนกัน ช่วงนั้นทุกอย่างปกติครับ เค้ามาหาเดือนละครั้ง ความสัมพันธ์ค่อนข้างไม่มีอะไรผิดปกติ แต่มาเปลี่ยนเมื่อจะสิ้นปี63 ช่วงตุลาคม น้องเค้าประสบอุบัติเหตุ เค้าต้องดูแลน้อฃอย่างใกล้ชิดและบวกกับสถานการณ์โควิดแรง ทำให้เค้ามาหาบ่อยไม่ได้แล้ว ผมก็เข้าใจ และพยายามเข้าใจมห้มากที่สุด หลังจากนั้น ช่วงสิ้นปีน้องเค้าหายดีปกติ  และนั่นแหละครับ จุดเริ่มต้นของการห่างมันเริ่มตั้งแต่ย้องเขาประสบอุบัติเหตุ และลามมาจนน้องเค้าหาย และผมก็คิดว่าเขาจะกลับมามีเวลาปกติ แต่ไม่เลย เริ่มต้นปี2564 ความสัมพันธ์เราแน่มากขึ้น เค้าแทบไม่อยากคุย ให้เหตุผลเช่น เรียนหนัก,อยู่ในช่วงฝึกงาน,จะจบปี4(แฟนผมเป็นนักศึกษาแพทย์เกี่ยวกับสัตว์นะครับ),บลาๆๆๆ และผมก็พยายามเข้าใจเค้าอีกครั้งด้วยการ ลดการทักหา ลดทุกอย่าง และพยายามให้กำลังใจ แต่มันกลับแย่กว่าเดิม คือ เค้าเริ่มหายไปจากแชทมากขึ้น มีแต่ผมที่ทักหา คอยถามนู่นนี่ ทั้งที่เราๆม่ได้เจอกันห่างกัน เราควรจะใช้โซเชียลในการติดต่อกันแทนมั้ย? เค้ากลับห่าง (ลืมบอกว่าผมอยู่ กทม เค้าเรียนที่ประจวบคีรีขันธ์ แต่บ้านพ่อแม่เค้าอยู่นครปฐม) แต่ช่วงนั้นก็คือช่วงเมษา พฤษภาคม ปี2564 นั่นแหละครับ  ตอนนั้นผมก็เลยคิดว่า จะไม่แคร์มากแล้วเลยทิ้งห่างเค้าเหมือนกัน จนมีช่วงนึงประมาณสิงหา-กันยา เค้าโทรหา ชวนคุย แต่ตอนนั้นผมก็เฉยไปแล้วเพราะชิน และเค้ากลับมาเป็นแบบเดิมในช่วงตุลาคม และ พฤศจิกายน ปี2564 ครับ เดือนนั้นเป็นเดือนเกิดผม และใกล้วันเกิดผมแล้ว เค้าก็หายไปจากการคุยกับผมตั้งแต่วันที่10 พฤศจิายน จนถึงปัจจุบัน คือวันที่2 กุมภาพันธ์ 2565 ผมเริ่มไม่แน่ใจว่าเค้ายังต้องการผมหรือผมควรจะจบมันซะที แม้จะไม่ได้บอกเลิกกัน แต่ตอนนี้มันเหมือนเลิกกันไปแล้ว ผมไม่อย่กค้างคา แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเค้ายังรู้สึกกับเรามั้ย  แต่ในช้อยของผม ผมก็คิดว่าจะทักถามเค้า และตัดสินใจความสัมพันธ์นี้ว่าจะต่อหรือหยุด ? เหตุผลที่ผมมาตั้งกระทู้นี้เพราะต้องการมุมมอง ความเห็น ที่ต่างออกไปของเพื่อนๆนะครับ  เพราะบางทีผมอาจจะมองไม่เห็นมุมนั้น สามารถถามเพิ่มเติมได้นะครับ ขอบคุณครับ  ผม G