สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ กลางปี65เราก็จะอายุ20ละ เราอยากจะปรึกษานิดนึงค่ะ เรารู้สึกว่าตรรกะความคิดเราแปลกมาก ป่วยมาก กังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง มีปัญหากับตัวเองเยอะมาก ไม่รู้จะเริ่มแก้ไขตรงไหนยังไงดี
       เราขอยกตัวอย่าง การกระทำ,คำพูด ของแต่ละนิสัยของเรานะคะ
       1] toxic - เวลามีเพื่อนในแต่ละช่วงวัยเรียน เราจะมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว พอมีเพื่อนใหม่เข้ามา เราก็นะหึงหวง ทำอะไรก็อยากให้แคร์เราแค่คนเดียว
     เวลามีคนมาระบายความในใจ เราก็มักจะพูดให้ตัวเหนือกว่า อย่างเช่นมีเพื่อนมาระบายเรื่องแม่ว่าแม่ไม่เข้าใจ เราก็จะพูดว่า แม่เราก็เป็นเหมือนกัน
      2] ซื่อบื้อ-เกิดมาจะ20ปี เราไม่เคยนั่งรถเมล์ นั่งรถทัวล์ นั่งรถโดยสารไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่เคยดูหนังในโรงหนัง การเข้าสังคม การปรับตัวต่างๆเราช้ามาก และอีกมากมายเลยเรื่องซื่อบื้อ
     แล้วพอมีคนมาว่าเราซื่อบื้อ ก็มักจะโกรธคนที่ว่า แต่มันก็จริง บางอย่างที่เราไม่รู้เราก็ไม่กล้าถามเพราะกลัวคนว่า จะไปอะไรที่ไหนคนเดียว แม่ก็ห้าม(แม่คงเห็นเราเป็นแบบนี้มั้ง เลยไม่ปล่อยเรา)
     เวลาแม่ขู่อะไรก็จะกลัว เลยติดนิสัยมาจนโต ทำอะไรก็กลัวแม่ว่า ต้องทำดี ทำงานบ้าน อ่านหนังสือ เข้าวัดทำบุญ จนฝมาถึงช่วงวัยรุ่น อยากไปไหนก็ต้องแอบแม่ไป บางทีเราก็กดดันมากๆ แหกกฎแม่ทุกอย่าง จนท้อง ตอนนี้ลูกก็ขวบเศษๆละ เราก็ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ซักที เรื่องส่วนตัว เรื่องเก็บขยะในบ้าน แม่ก็บ่นบ่อยๆว่าเราไม่ทำ แม่ต้องตามเก็บตลอด มันทำยากหรอ คือเราจะทำนะ แต่พอแม่มาบอกเราก็ไม่อยากทำ หรือเราซึมซับพฤติกรรมแม่มาตั้งแต่เด็กๆ เพราะมาคิดได้ตอนโตว่าตอนเราเด็กๆ แม่ไม่ค่อยมีเวลามาสอนเรา ไม่ค่อยมีเวลาทำเป็นตัวอย่าง บางทีแม่ก็ใช้ให้เราช่วยนิดหน่อย ระเบียบเวลา ระเบียบการจัดของในบ้านก็ไม่โอเค จริงๆเราอยากให้แม่ทำตามระเบียบเราบ้าง แม่ก็ว่าเราดียังไงมาสอนแม่ เอาตัวเองให้รอดก่อนมั้ย?  บอกกูแล้วทำได้มั้ย? หาเงินเลี้ยงตัวเองให้ได้ก่อนค่อยมาสอนกู คือแบบเราก็รู้นะว่าแม่คงเปลี่ยนให้เราไม่ได้ หรือเราเองที่ไม่ปล่อยวาง  
    เวลาญาติๆมา เขาก็มักจะถามไถ่นู่นนั่นนี่ ทั้งๆที่รู้ก็ถาม มันบ่งบอกเลยว่าญาติเห็นเรามีนิสัยเด็กๆ เราควรจะแก้ไขยัง เริ่มตรงไหนก่อนดี ประโยคหรือข้อความตรงไหนไม่เคลียร์คอมเม้นได้นะคะ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้ามากๆนะคะ