เรื่องมีอยู่ว่าคือเราย้ายมาอาศัยอยู่บ้านป้าที่ต่างจังหวัด เดิมเราอยู่อีกจังหวัดกับพ่อแม่แต่ว่าพ่อกับแม่เรากินเหล้าเมาทุกวันงานการไม่ทำแถมเป็นหนี้เยอะมากคนตามทวงหนี้ไม่เว้นแต่ละวันป้าก็เลยให้มาเรียนอยู่กับป้าเพราะว่ากลัวจะเรียนไม่จบ แต่ปัญหาคือเราย้ายมาอยู่แล้วมันลำบากมากค่ะเราทำทุกอย่างเสมือนว่าเป็นคนใช้ไปแล้ว เราไม่ค่อยพูดด้วยค่ะอยู่มา2ปีแล้วก็ยังปรับตัวไม่ได้ เค้าก็คอยบอกให้เราพูดบ้างแต่เรารู้สึกว่ามันฝืนไม่เป็นตัวเองทำให้เราอึดอัดเวลาที่เค้าบอกให้เราพูดเค้าเองก็คงอึดอัดเหมือนกันที่เราไม่พูดเพราะเค้าก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเราคิดอะไรอยู่ เราไม่รู้ว่าตัวเองโลกส่วนตัวสูงรึเปล่าไม่แน่ใจ แล้วอีกย่างลุงค่อนข้างโหดค่ะเผด็จการเลยก็ว่าได้เราต้องทำตามใจเค้าทุกอย่างเค้าชอบสั่งจู้จี้จุกจิกต้องให้ได้ดั่งใจถ้าไม่ถูกใจหรือตามที่เค้าต้องการเค้าจะด่าโวยวายเหมือนระเบิดนิวเคลียร์เลยค่ะ เสาร์-อาทิตย์เราก็ต้องช่วยงานที่บ้านขายของต่างๆนาไม่มีแม้เวลาอ่านหนังสือโทรศัพท์เราไม่ได้จับเลยค่ะจับนิดนึงถ้าเค้าเห็นคือด่าบางทีมโนว่าเรามีแฟนไปอีกหาว่าคุยกับแฟนซึ่งมันไม่ใช่เลยยยนั่งเฉยๆก็ด่าค่ะต้องมีอะไรทำตลอดเวอารมณ์แบบคนใช้เลยค่ะ เค้าไม่ให้ไปไหนเลยต้องอยู่ช่วยงานบ้านไม่เคยให้อิสระ เราอึดอัดเลยไม่อยากจะทนอีกต่อไปTT อยากถามว่าเราควรกลับไปอยู่บ้านไหมเรารู้ว่าถ้ากลับไปอยู่บ้านเราจะไม่ได้เรียนแต่เราคิดว่าจะออกไปเรียน กศน.แล้วทำงานหาเงินไปด้วยส่งตัวเองเรียนเพราะยังไงพ่อกับแม่เราเค้าก็ไม่มีเงินส่งเราอยู่แล้ว ตอนนี้เราอยู่ ม.4 ค่ะ จบเทอมนี้ก็จะขึ้น ม.5แล้ว ตอนนี้เราอยากพึ่งตัวเองอยากจะหางานทำมากๆๆทุกคนคิดว่าเราควรอดทนอยู่ที่นี่ต่อเรียนให้จบ ม.6 แล้วค่อยว่ากันอีกทีหรือว่าจะย้ายกลับไปบ้านดีคะ จริงๆมันควรเป็นการตัดสินใจของเราแต่เราก็อยากถามความเห็นของทุกคนว่าคิดอย่างไรTT