บ้านเราคือบ้าน2หลังในรั้วเดียวกัน และฝั่งทางบ้านเรา(บ้าน1)จะมีที่หน้าบ้านไว้จอดรถเวลาลูกหลานและคนอื่นๆมาบ้านซึ่งนานๆมาทีและพื้นที่ตรงนี้มันได้ใช้งานทุกวันเพราะว่าเป็นทางเข้า-ออกหลัก มันเป็นพื้นที่หน้าบ้านก่อนถึงถนนหลวงและบ้านเราเป็นคนเทปูนเองสร้างเอง เวลามันพังมาเราก็ออกเงินซื้อปูนซื้อยางมะตอยมาซ่อมเอง แล้วเพื่อนบ้านหลังหนึ่งเขาก็ชอบมากลับรถในพื้นที่ของเราซึ่งมันทำให้ปูนตรงนี้มันแตก ไม่ว่าจะบ้านเราจะเอาของไปตั้งไว้เขาก็ยังมากลับรถเหมือนเดิมทุกวัน ทางบ้านเราก็ได้ไปคุยกับพี่สาวเขาว่าให้ลงไปกลับรถข้างล่างซอยได้ไหมเพราะพื้นที่ตรงนั้นมันใช้ร่วมกันและเพื้นที่มันกว้างกว่าใครจะจอดหรือกลับรถก็ได้หรือไม่ก็กลับรถในซอยที่ซึ่งมันอยู่ตรงข้ามบ้านเขาเอง*ทางเราบอกไปแค่นั้น* ทางญาติเราก็ได้ยินพี่สาวเขาคุยกับน้อง(บ้าน2กับบ้านเขาติดกันมีเพียงหลวดหนามกั้น)ประมาณว่าอย่าไปจอดบ้านนั้นนะเขาหวงบ้านให้มาจอดที่บ้านตัวเอง ซึ่งเวลาเขาจอดรถที่บ้านตัวเองมันก็จะกินพื้นที่บ้าน2มาแต่ทางเราก็ไม่ได้ว่าไรใครจะจอดก็ได้ซึ่งเขาก็จอดประจำอยู่แล้ว แล้วทีนี้น้องสาวเขาก็โมโหเสียงดังมาพาลว่าเราทั้ง2บ้านว่าจะอะไรหนักแค่นี้เองที่ก็ที่ของหลวงทำไมจะทำไม่ได้ คือทางบ้าน1ที่เราอยู่คิดว่าตรงถนนที่ต่อจากพื้นบ้านเราใครจะจอดก็ได้นั้นมันที่สาธารณะแต่ตรงพื้นที่หน้าบ้านเราคือเราสร้างมาเองพังมาเราก็ออกเงินซ่อม(ทางบ้าน2ก็ไม่เคยออกเงินช่วย) ไม่เคยมีใครมาออกช่วยสักบาทและเราก็ซ่อมไปประมาณ2ครั้งแล้ว หลังจากซ่อมครั้งล่าสุดก็หลายปีมาแล้วเวลาญาติคนอื่นมาอย่างน้อยเดือนละ1-2ครั้งจอดรถตรงนั้นมันก็ไม่เป็นไร แต่พอปีใหม่นี้เขามากลับรถประจำถึงปัจจุบันก็ยังทำอยู่มันเลยทำให้ปูนมันแตกออก แต่ทางบ้าน2เห็นด้วยกับเพื่อนบ้านว่าแค่นี้เองปล่อยๆไปบ้างไม่ได้หรออย่าเห็นแก่ตัวได้ไหม บ้าน2บอกว่ากรที่บ้าน1เราเป็นแบบนี้เลยทำให้บ้าน2เองก็ไม่กล้ามาจอดรถตรงนี้แต่ทางบ้าน1เราเองก็ยังคิดว่าถ้าพื้นที่ตรงนี้ถ้ามันจะแตกเพราะคนในบ้านเราเองก็ไม่เป็นไรเพราะเราใช้เองซ่อมเองจะบ้าน1บ้าน2ก็จอดได้ แต่นี่คือคนอื่นมาทำพังแต่เราต้องออกเงินซ่อมเองซึ่งเขาไม่เคยช่วยสักบาท คือบ้านอื่นในซอยเขาก็สามารถกลับรถในพื้นที่หน้าบ้านตัวเองได้และบ้านอื่นก็รถคันใหญ่กว่าเพื่อนบ้านหลังนั้นอีกแต่ทำไมตัวเขาเองกลับทำเหมือนคนอื่นไม่ได้ แล้วสรุปเรื่องนี้ใครเป็นคนผิดคะ