ผมเคยมีแฟนคนตอนมัธยมครับ ผมรักเธอมาก
เราคบกัน จนถึงวันที่ผมจบม.6 เธอก็เริ่มเปลี่ยนไป
เราเริ่มคุยกันน้อยลง เริ่มทะเลาะกันโดยไม่มีสาเหตุที่แน่นอน จนสุดท้ายเราเลิกกันครับ ผมลืมเธอไม่ได้ ผมรู้ว่าผมรักอื่นอยากขึ้น ใครที่เข้ามาในชีวิตผม ผมก็ตัดเขาทิ้ง (เพราะผมรู้สึกว่าถ้าเรายังลืมคนเก่าไม่ได้ก็ไม่ควรเอาคนใหม่เข้ามา) จากนั้นผมใช้ชีวิตโดยไม่คุยกับใครเลย (หมายถึงคนคุยนะครับ) ผมรอแค่เธอคนนั้นมาตลอด เป็นเวลาเกือบ 3ปีแล้ว
วันนึงผมทำงานอยู่กับหัวหน้า หัวหน้าที่ทำงานบอกผมว่า ขอเชิญไปงานแต่งลูกชายหน่อยนะ ด้วยอยากรู้ว่า แฟนของลูกชายสวยไหม จึงบอกไปว่าอยากเห็นหน้าเจ้าสาวครับ ซึ่งภาพที่ผมเห็นคือคนที่ผมรอมาตลอด ขาผมสั่น พูดไม่ออก แถบหัวหน้ายังบอกอีกว่าที่แต่เร็วเพราะผู้หญิงคนนั้นท้อง ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ แล้วเดินออกมา ผมไม่คิดเลยว่าหัวหน้าของผมเป็นพ่อของผู้ชายที่เอาคนที่ผมรักไปจากผม ผมคิดไม่ออกว่าควรทำยังไง ออกจากงานก็ไม่ได้ เจอหน้าแกผมก็คิดถึงเรื่องของแฟนเก่าผมขึ้นมา ผมทรมานมากครับ ทุกท่านที่เข้ามาอ่านข้อความนี้ ช่วยบอกผมที่ ผมควรทำยังไงครับ 🥲
แฟนเก่าผมกำลังจะแต่งงานครับ
เราคบกัน จนถึงวันที่ผมจบม.6 เธอก็เริ่มเปลี่ยนไป
เราเริ่มคุยกันน้อยลง เริ่มทะเลาะกันโดยไม่มีสาเหตุที่แน่นอน จนสุดท้ายเราเลิกกันครับ ผมลืมเธอไม่ได้ ผมรู้ว่าผมรักอื่นอยากขึ้น ใครที่เข้ามาในชีวิตผม ผมก็ตัดเขาทิ้ง (เพราะผมรู้สึกว่าถ้าเรายังลืมคนเก่าไม่ได้ก็ไม่ควรเอาคนใหม่เข้ามา) จากนั้นผมใช้ชีวิตโดยไม่คุยกับใครเลย (หมายถึงคนคุยนะครับ) ผมรอแค่เธอคนนั้นมาตลอด เป็นเวลาเกือบ 3ปีแล้ว
วันนึงผมทำงานอยู่กับหัวหน้า หัวหน้าที่ทำงานบอกผมว่า ขอเชิญไปงานแต่งลูกชายหน่อยนะ ด้วยอยากรู้ว่า แฟนของลูกชายสวยไหม จึงบอกไปว่าอยากเห็นหน้าเจ้าสาวครับ ซึ่งภาพที่ผมเห็นคือคนที่ผมรอมาตลอด ขาผมสั่น พูดไม่ออก แถบหัวหน้ายังบอกอีกว่าที่แต่เร็วเพราะผู้หญิงคนนั้นท้อง ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ แล้วเดินออกมา ผมไม่คิดเลยว่าหัวหน้าของผมเป็นพ่อของผู้ชายที่เอาคนที่ผมรักไปจากผม ผมคิดไม่ออกว่าควรทำยังไง ออกจากงานก็ไม่ได้ เจอหน้าแกผมก็คิดถึงเรื่องของแฟนเก่าผมขึ้นมา ผมทรมานมากครับ ทุกท่านที่เข้ามาอ่านข้อความนี้ ช่วยบอกผมที่ ผมควรทำยังไงครับ 🥲