สวัสดี ขอยืมพื้นที่ระบายปัญหาชีวิตที่โคตรจะเข้าใจยากหน่อยนะคะ เราเป็นเด็กคนนึงที่เกิดมากับความยากจน อยู่กับแม่แค่สองคน ไม่มีพ่อแต่เราไม่คิดว่าเรื่องที่กำพร้าพ่อเป็นปมเลย อาจจะเพราะไม่เคยเจอหน้าตั้งแต่เด็ก ไม่เคยอยู่ด้วย แล้วก็ไม่อิจฉาคนที่มีพ่อ เรารู้สึกว่าแม่ที่เลี้ยงมาคนเดียวก็ไม่เคยทำให้อดข้าวอดน้ำ หรือจริงๆเราไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีพ่อมันอบอุ่นขนาดไหนมั้ง555 ตอนนี้เราทำงาน part-time เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย บอกตรงๆว่าโคตรเหนื่อย เหนื่อยจนคิดว่า เฮ้ย..ชีวิตทำไมต้องยากเย็นขนาดนี้วะ เราคิดว่าความจนน่ะโคตรน่ากลัวเลย ถึงกับว่าตังแต่จำความได้เราไม่เคยได้เป่าเค้กวันเกิดตัวเองเลยตอนเด็กก็ต้องอยู่กับยายเพราะแม่ต้องไปหาเงินต่างจังหวัดโมเมนต์ที่เขาจะจัดงานวันเกิดให้ไม่เคยหวังอยู่แล้ว แต่หลายปีมานี้ก็ไม่เคยได้จัด เราก็เป็นเด็กคนนึงที่อยากมีบ้างแต่ด้วยความที่ว่ามันไม่เคยมีเลยมันชินมั้ง ฝังในสมองตัวเองไปแล้วว่า จัดทำไม? แค่วันเกิดเอง 2ปีที่แล้วเราต้องแคะกระปุกออมสินไปงานวันเกิดตัวเองซึ่งมีแต่เหรียญบาทประมาณ 50 บาทตอนนั้นโคตรมีความสุขเลย แต่มันก็น่าอายเหมือนกันเราก็อยู่ในกลุ่มเพื่อนที่เขาก็มีฐานะ มันมีเด็กเกิดวันเดียวกับเราเขาจัดงานวันเกิดไม่งั้นคงไม่ได้จัด แต่ทุกคนเชื่อไหม เราว่าไม่มีใครโชคดีเท่าเรา เรามีแม่ที่ดีตอนนั้นถ้าแม่มีแม่ให้อยู่แล้ว แต่ด้วยความที่ว่าไม่มีเลย เราก็เคยแอบน้อยใจว่า แค่นี้ทำไมไม่มีให้เราอ่ะ กว่าเราจะผ่านข้ามความรู้สึกนี้มาได้ ไม่เคยมีอะไรเป็นของตัวเอง แต่ไม่เคยโกรธไม่อยากโทษใคร อยากมีก็สร้างเองดิวะ นี่แค่เศษเสี้ยวของปัญหานะ ถ้าให้เล่าหมดคงบรรยายไม่จบแน่ๆ วันนี้ได้มาทำงานก็พอลืมตาอ้าปากได้นิดนึง ย้ำว่านิดเดียวเท่านั้น หลายๆเรื่องหลายๆอย่างทำให้เราเข้มแข็งขึ้นมาก โชคชะตาใจร้ายมาก กว่าจะผ่านมาได้เราอดทนกัดฟันสู้อยู่คนเดียวเหมือนกำลังทดสอบชีวิตว่าเออถ้าอดทนไม่ได้ก็ตายไปซะ..เราไม่รู้ว่าจะอธิบายความเจ็บปวดที่มีในตอนนี้ยังไงเลย ทุกวันนี้คิดว่าอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด วันนี้เราไม่มีเงินกลับบ้านโทรหาแม่ โคตรน่าอายเลยใช่ไหม สุดท้ายก็มีแค่แม่ที่อยู่ข้างๆ บางคนบอกว่าไม่อยากโตเป้นผู้ใหญ่มันเหนื่อย แต่เราอยากจะโตเร็วๆให้เป็นพรุ่งนี้เลย เราอยากทำงานหาเงิน หาเงินเยอะๆให้แม่สบายให้ได้เงินนี่มันเป็นต้นทุนทุกอย่างของชีวิตเลย เราแค่เหนื่อย5555 ถ้าทุกคนเหนื่อยลองเล่าปัญหาชีวิตของคุณดูนะคะ ทันดีขึ้นเยอะเลย ใครที่ท้ออยู่สู้ๆนะคะ หมูกะทะในโลกนี้อร่อยที่สุดเลย เหนื่อยก็ระบายมันออกมาค่ะ >< (อาจจะเขียนวกไปวนมา เรียงคำไม่ถูก ขออภัยนะคะ)