หนูย้ายไปอยู่หลายคนแล้วตอนนั้นหนูอยู่กับยายที่เลี้ยงหนูมาถึงอายุ 14 ปี พอขึ้นม.3ก็ไปอยู่แม่แท้และพ่อเลี้ยง(ยายด่าแม่ว่าทำไมไม่มารับลูกไปเลี้ยงและให้หนูไปอยู่กับแม่)จนกระทั่งพ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องพ่อหึงหวงแม่มากเกินไปไม่ใช่แค่ครั้งเดียวมันหลายครั้งเขาชอบเอาปืนไปยิ่งข้างนอกจนเจ้าของห้องเช่าไล่มา2ที่แล้วจนพ่อแท้ๆที่ไม่เคยเห็นหน้ามา 15 ปีติดต่อมาหาแม่หลังจากนั้นพ่อก็โทรมาเกือบทุกวันโทรหาในเฟสหนูบ้างเฟสแม่บ้าง เช้าวันนึงว่าเลี้ยงก็ทะเลาะกับแม่หนูอยู่ในห้อง พ่อเอาปืนยิงแม่แต่ยิงไม่โดน หนูอธิบายแล้วแต่พ่อไม่ฟัง ดีที่มีคนอยู่แถวนั้นหนูเลยเก็บกระเป๋าไปอยู่บ้านเพื่อนเพราะไม่อยากยุ่งกับเรื่องนี้หนูเลยโทรหาพ่อแท้ๆ พ่อก็บอกว่าจะส่งตังไปให้และให้มาอยู่กับเขา หนูก็ไป แม่ของหนูพอรู้เรื่องก็แยกทางกับพ่อเลี้ยงและไปอยู่กับยาย เราสองคนต่างแยกทางไป(ขออณุญาตบอกรายละเอียด)หนูที่อายุ15ปีเดินทางจากสงขลาไปเพชรบูรณ์ด้วยตัวคนเดียวมีเงินติดตัว 2000 พอมาถึงแรกๆอะไรก็คิดว่าดี แต่พอเปิดเทอมขึ้นม.4 สายเรียนมันไม่ใช่ที่หนูอยากจะเรียนอันนี้พอจะเข้าใจ แต่พอเจอเรื่องพ่อด่าว่าหนูว่าไม่ช่วยงาน(พ่อทำงานเลี้ยงหมู 2 ฟาร์ม)มันเป็นงานที่หนักมากค่ะต้องแบกกระสอบอาหารให้หมูแต่ละคอกไม่ใช่น้อยๆและหนูเป็นผู้หญิงหนูสามารถทำได้แค่กวาดบ้านทำงานบ้าน พอพ่อด่าหนูมากขึ้นเขาไม่ได้ด่าหนูต่อหน้านะคะ เขาด่าหนูลับหลังน้องบอก และพ่อก็มีแขวะทำเป็นด่าน้องแต่ด่าหนู เขาบอกว่าแม่เลี้ยงไม่ใช่ทาสทั้งๆที่หนูกับแม่เลี้ยงต่างคนต่างอยู่ และเขาก็พูดออกมาจากปากเองว่า"ลูกกูต้องขยันกว่านี้นี่ไม่ใช่ลูกกูแล้วกูหมดความอดทนแล้วไปอยู่กับยายเลย"ว่าประมาณไล่ให้ไปอยู่กับคนอื่นหนูก็หมดความอดทนเหมือนกันหนูเลยเก็บเสื้อผ้าและเดินมาบ้านเพื่อนประมาณ 10 โล พอมาถึงหนูโทรศัพท์แม่แท้ๆ และไปอยู่กับเขา(แม่แท้ๆ) แต่แม่ไม่มีเงินจะส่งมาให้หนูไปหาและตอนนี้หนูก็ไม่มีเงินสักบาทแม่แท้เลยโทรหาพ่อแท้ๆให้เอาเงินให้หนูไปหาแม่และเรื่องเรียนหนูคิดว่าจะเรียนสายอาชีพดีกว่า และหนูควรทำไงดี หนูพึ่งอายุ 16 ที่ต้องการใครสักคนที่ส่งเรียนได้ถึงอายุ18 หลังจากนั้นหนูหางานทำเอง และเรื่องแบบนี้เขาเรียกว่าหนีปัญหาใช่มั้ยคะและหนูควรทำไงกับมันดี หนูอยากจะทำงานมากแต่อายุหนูไม่ถึง
แบบนี้เค้าเรียกว่าหนีปัญหามั้ยคะ