เอาง่ายๆเลย คือ.. เราเป็นคนนึงที่ไม่รู้อะไรเลยในชีวิต ความรู้สึกแบบท้อแท้กับชีวิตมากเลยก็ว่าได้ หนึ่งเลยคือเราเรียนไม่เก่นเท่าเพื่อนคนอื่นเลยเราก็พยายามแล้วนะแต่..มันได้แค่นี้จิงๆ คือตั้งแต่เด็กๆแล้วเราสอบได้เกรดเยอะได้ไปแข่งงานโรงเรียนทุกปี แต่..พอโตมา ประมาณประถมปลายหรือมัธยมเนี่ยแหละเกรดก็ยิ่งแย่ลงเรื่อยและไม่ใช่แค่นั้น ในทุกๆวันครูหรือคนอื่นๆเค้าก็จะถามกันว่าอานาคตจะทำอะไร อนาคตอยากเป็นอะไร  เอาจิงเราเจอประโยคพวกนี้ทีไรมันจุกอกทุกทีเลยอะ คือ เราไม่รู้จักตัวเองดีพอหรอ หรือเราแค่เป็นคนไร้อานาคตกันแน่ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราชอบทำอะไรชอบวิชาอะไรหรือถนัดด้านไหน
เราเคยคิดและก็วาดฝันอนาคตตัวเองไว้แล้วนะแต่ก็นั่นแหละ พัง เพราะอะไรตัวเราเองก็ยังไม่รู้เอาจิงนะอีกเรื่องก็คือเราไม่ชอบ ผอ. กับครูโรงเรียนเรามา(บางคน) คืออาจเป็นเพราะเราไม่เข้าใจเค้าหรือเค้าไม่เข้ใจเราอันนี้ก็ไม่รู้แต่ที่แน่ๆว่าตอนนี้ใกล้จะสอบแล้วอีกอย่างกิจกรรมก็เยอะทั้งกีฬาสี สอบโอเน็ต แข่งกีฬา หรือเดินทางไกล และเลือกตั้งประธาน เอาจิงเรื่องพวกนี้เราก็ไม่ติดไรหรอกแต่ครูเค้าไม่รู้เลยหรอถึงได้สั่งงานเหมือนหยั่งกับจะเจอกันเดือนสุดท้ายทั้งคำถามเกือบร้อยข้อ รายงานเกือบ30หน้าคลิปอีก2-2คลิปแอตโฆษณาก็อีกคือไรอะอ้อลืมบอกตอนนี้ก็ใกล้จะปิดเทอมละด้วยอีก2เดือนเอง
แต่ก็นะบ่นไปงั้นอะเราก็แก้ไขอะไรไม่ได้อยู๋ดีตอนนี้ทำได้อย่างเดียวคือเราต้องทำใจแลัทำงานให้เสร็จก่อนส่งสินะ