คือเราไปเห็นสภาของโรงเรียนที่เราอยู่เขาลงกว่า" ทำไมคนส่วนใหญ่ชอบอคติกับสภานักเรียน "คือเราก็นั่งอ่านนะคะแต่เราอยากเล่าเกี่ยวกับสภานักเรียนในสังคมโรงเรียนเรา  เราเป็นคนที่อคติกับสภามากค่ะยอมรับเพราะมีหลายเหตุผลที่เราอคติ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเข้าร.รใหม่ๆเป็นเด็กใหม่เลยค่ะเราเป็นคนชอบแต่งหน้าเรามักจะพาเครื่องสำอางไปโรงเรียนแต่ก่อนที่จะเข้าร.รก็จะมีการตรวจกระเป๋าเรามักจะถูกโดนยึดเครื่องสำอางอันนี้เราพอจะเข้าใจค่ะว่ามันเป็นกฎร.รมานานเราก็ไม่ได้สนใจอะไรถูกยึดก็ยึดไป แต่มันมีครั้งนึงเมื่อเราเดินไปจุดตรวจสภาคนนั้นที่ได้ตรวจเรามองเรามาตั้งแต่ไกลแล้วพูดกับเพื่อนว่า"นู้นไงมาแล้ว"มองเราแรงมากและมาค้นตัวตรวจกระเป๋ารุมเรา3คน ซึ้งเวรยืนตรวจทุกวันจะมี4คนแต่มายืนรุมตรวจเราไปแล้ว4คนเขามองเราแรงมากจริงๆค่ะแถมยังค้นตัวเราแรงมากกกกกก เวลาเดินพบสภาเขาก็จะมองและกระซิบกับเพื่อนๆ เราก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆเพราะเราถือว่าเขาเป็นรุ่นพี่เราต้องเคารพ มีอีกเหตุการณ์1ค่ะ เรากำลังนั่งเรียนคาบสุดท้ายแต่เมื่อหันไปทางประตูก็เห็นรุ่นพี่สภามากันเต็มเมื่อจบคาบเขาก็เข้ามาทำการตรวจเราทั้งห้องเรียนวันนั้นโดนถูกเครื่องสำอางไปเยอะมากค่ะเรารู้สึกเคืองมากเพราะคำพูดคำจาและแววตาที่เขามองมาที่เรา ณ ตอนนั้นจิกแรงมากค่ะ คนทั้งหมดทั่วห้องลิ้นชัก กระเป๋า กระเป๋าดินสอ เอาง่ายๆคือค้นหมดเลยค่ะแม้กระทั่งแป้งฝุ่นทาหน้าที่พวกเราโยนออกไปทางหน้าต่างยังถูกยึดเลยค่ะเราโกรธมากเราไม่เข้าใจทำไมการศึกษาไทยยังยึดติดกับการไม่ให้แต่งหน้า ทำสีผม ทำเล็บ เรายังตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมเครื่องสำอางที่เราซื้อมันคือเงินของเราเราซื้อมาไม่ได้ขอเงินใครมาซื้อเราแต่งหน้าแต่งตัวแต่เราก็ยังสนใจการเรียน เอาจริงมันคือ"สิทธิ์ส่วนบุคคล" เราโดนยึดเครื่องสำอางนับไม่ถ้วนครั้งค่ะเราเจ็บใจมากทุกครั้งที่โดนยึดพอตกเย็นเราก็ไปซื้อใหม่ซื้อใหม่ๆๆๆเอาให้ยึดกันไปเลยค่ะ แถมสภาพวกนั้นยังแต่งหน้าด้วยนะคะมาแก้มชมพูเป็นตูดลิงเชียวปากอีกนิดก็คิดว่าจะกินเลือดคนได้แล้วค่ะคิ้วนี่สามารถไปประกวดนางงามได้เลยค่ะ ตัดภาพที่เราปากอย่างกับไก่ต้มยังมีหน้ามาบอกให้ลบอีกหนูลบจนปากถลอกแล้วค่าาาาา "คิด ว่า แฟร์ ไหม คะ????????"แค่บางคนนะคะที่ดีกับเราบางคนก็สุดจะทนจริงๆค่ะเจ็บ