เราไม่รู้ว่าใช่โรคซึมเศร้าหรือป่าวนะ เราโครตสับสนกับชีวิตตัวเองมากเบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้
คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคนเยอะ ไม่ค่อยชอบพบปะกับใคร ชอบอยู่คนเดียว แต่เวลาที่อยู่คนเดียวจะชอบคิดอะไรไปเรื่อยๆจนร้องไห้และท้อแท้กับชีวิต พอตกไปอยู่ในสถานะการณ์แบบนั้นสติก็จะหลุด ปวดหัว คิดอะไรไม่ออก ต้องนอนพัก สักพักถึงจะหาย บางทีก็อยากจะตายๆไปเลย แต่ก็พยามคิดถึงพ่อแม่เพราะเราเคยกินยาฆ่าตัวตาย6-7ปีที่แล้ว เราสงสารพ่อแม่ ก็คิดอยู่ตลอดว่าจะไม่ทำร้ายตัวเอง แต่บางทีเราก็เผลอคิด 
และบางทีเราก็คิดว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ มันรู้สึกทรมานยังไงไม่รู้ที่เป็นแบบนี้ 
แบบนี้เค้าเรียกโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ หรือเรียกว่าอะไร ช่วยตอบทีค่ะ