ผมเคยมีแฟนมาสองคน คนแรกคบกันประมาณ7ปี ตั้งแต่อายุ 16-22 เขานอกใจผมถึง2ครั้ง ตั้งผมก็ให้อภัยแต่สุดท้ายเธอเป็นคนบอกเลิก ตอนนั้นเสียใจมากๆ จนผมไม่กล้ามีแฟนอีกเลย เวลาผ่านมา8ปี ในแปดปีนั้นผมไม่มีใครเลยและไม่คิดจะมีใคร แต่ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึง เราต่างคนต่างแอบปลื้มกัน จนเราได้คบกันเป็นแฟน ใช้ชีวิตออยู่ด้วยกัน 11 เดือน ตลอด 11 เดือน เธอแสดงความรักต่อผมมาก ดีกับผมทุกอย่างยอมผมทุกอย่างซื่อสัตย์กับผมเสมอ ผมก็วาดฝันกับเธอคนนี้มาก  เพราะเธอคือเมียที่ดีและเป็นแม่ที่ดีแน่นอนถ้าได้แต่งงานกับเธอ ส่วนเธอก็หวังในตัวเราไว้มากเช่นกัน แต่สุดท้ายผมก็ทำเธอผิดกับเธอผิดหวังในหลายเรื่อง ทำผิดเรื่องเดิมซ้ำๆไม่ยอมที่จะปรับตัว สุดท้ายเธอก็สุดทนกับเรา และขอเลิกกับเราไป ผมถึงกับเสียศูนย์ ในชีวิตไปเลย มืดแปดด้านทำอะไรไม่ถูก ยังรู้สึกช็อกมากๆตอนนี้ ผมรู้สึกผิดกับตัวเองมาก ว่าทำไมตอนที่มีโอกาสถึงไม่ยอมคิดจะปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นมา และรักษาเธอให้ดีกว่านี้ ผมร้องไห้ทุกวันเลยคับ 11 เดือนที่ผ่านมานี้ ผมผูกพันกับเธอมากๆ รู้สึกผิดที่ทำคนดีๆหลุดมือไป ผมว่าชาตินี้คงหาคนที่ดีกว่าเธอคนนี้ไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมเจ็บปวดเหลือเกิน ความฝันที่จะสร้างครอบครัวของผมพังทลายหมดแล้ว 😭😭😭