สวัสดีค่ะเราอายุ14เรามีเเฟนอายุ17ค่ะเเล้วคบกันพ่อเเม่รู้ทั้ง2ฝ่ายนะคะคือเเบบนี้นะคะเราอะชอบน้อยใจเขาเเต่น้อยใจในเรื่องที่มันน่าน้อยใจจริงๆนะคะเเต่คือเราน้อยใจบ่อยมากเราระเเวงทุกคนที่อยู่ไกล้ตัวเขาที่เป็นผญ.นะคะคือเเบบเมื่อคืนเราบอกจะคาสายกะเขาละเขาวางค่ะคือเราไม่ได้คาทุกวันนะคะคือเมื่อคืนเราอยากคาด้วยค่ะเขาก็วางละไปบอกน้องสาวเขาค่ะเเต่ไม่ใช่น้องเเท้นะคะเเค่น้องที่รู้จักไปบอกว่าเหงาเเล้วเราไปบ้านเขาเขาทิ้งเราอบู่บ้านคนเดียวเเละเขาไปกับเพื่อนเขาพอเราบอกพ่อเขาเขาหาว่าเราขี้ฟ้องค่ะเเล้วเขาไม่เคยลงสตอรี่ถึงเราเลยค่ะเราก็น้อยใจเเล้วเขาไมาเคยใส่ใจเราเลยไม่เคยเอาใจค่ะเราทำให้เขาฝ่ายเดียวตลอดเเละเราก็มีน้อยใจบ้างนะคะเวลาเขาพูดกับน้องสาวเขาเขาก็ทักเเบงทำไรหนูที่กับเราไมาเคยพูดเราเคยบอกเขาไปแล้วนะคะว่าพี่พูดกับหนูเหมือนที่พูดกับน้องสาวพี่บ้างสิเขาก็ไม่ปรับเปลี่ยนอะไรเลยค่ะบางครั้งเราก็คิดว่าเขาไม่เคยรักเราเลยเราพยายามไม่งอเเงไม่งี่เง่าทำตัวน่ารำคารเเต่บางมันก็อดไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ

เราอยากรู้ว่าเรานิสัยเด็กไปไหมคะเเล้วเราควรทำตัวเเละนิสัยยังไงใหม่คะ

ช่วยเเนะนำหน่อยค่ะเราอยากอยู่กับเขาไปนานๆ

ปล.พิมพ์ยาวไปหน่อยค่ะถ้าว่างเเล้วจะมาพิมพ์ให้อ่านต่อนะคะขอเรียนก่อนค่ะ