เวลาอยู่กับคนอื่นหนูจะร่าเริงเป็นปกติของหนูค่ะหัวเราะเฮฮากับคนเหล่านั้นบ้าง  หลายๆปีมานี้พ่อกับแม่หนูทะเลาะกันบ่อยเเล้วจะมาลงที่หนูทุกอย่าง หนูเครียดเเละกังวลไปกับทุกๆเรื่อง หลายครั้งที่หนูพยายามจะหาวิธีฆ่าตัวเองเพื่อจบปัญหาคิดว่าถ้าตายไปปัญหาจะได้จบเขาจะได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาทั้งพูดและทำร้ายจิตใจหนูขนาดไหน จนวันทีาเขาเเยกทางกัน หนูร้องไห้จนเสียสติร้องทั้งวันไม่หยุดแล้วหลังจากนั้นไม่นานเขาก้กลับมาดีกัน ตั้งเเต่นั้นมาหนูสังเกตตัวเองมาเรื่อยๆ หนูกลายเป็นคนขร้โมโหหงุดหงิดง่ายรุนเเรงมาเรื่อยจนใครพูดอะไรไม่เข้าหูหรือไม่ดีก็จะแว๊ดใส่ถ้าปกติหนูจะโกรธแบบเงียบๆ ทุกครั้งที่หนูอยู่คนเดียวหรือมีใครพูดไม่ดีใส่หนูจะเก็บเอาสิ่งเหล่านั้นมาคิดและเครียดเสมอโดยเฉพาะพ่อที่ชอบพูดอะไรโดยไม่คิดเป็นนิสัย ทุกไคำที่เขาพูดหนูเอามาคิดมาเครียดน้อยใจจนอยากดับชีวิตตัวเอง  ล่าสุดคนรอบข้างคุณครูหลายๆคนออกมาถามหนู ว่าเป็นอะไรรึป่าว ปกติเป็นคนร่าเริงสดใสแต่พักนี้ดูไม่ใช่หนูเลย การเรียนก็ตกลงจนน่าตกใจ และตอนนี้หนูก็กำลังเครียดกับเรื่องเกรดของหนูมาก หนูนอนไม่ต่ำกว่าเที่ยงคืนทุกวัน มีความรู้สึกว่านอนไม่หลับ บางครั้งก็รู้สึกว่าไม่อยากจะลุกไปไหนหรือตื่นเลยนอนทั้งวัน  อาการแบบนี้เขาเรียกเข้าข่ายซึมเศร้ามั้ยคะ  ช่วยตอบหนูที หนูเครียดมากๆเลนตอนนี้