สวัสดีค่ะ เราเคยตั้งกระทู้ไปเมื่อปีก่อน เราคบกับแฟนได้5ปีแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า..
เราได้เจอแฟนน้อยลงมาพอเราแยกย้ายกันไปเรียน ไปทำงานต่างที่กัน ปีนึงเจอกัน2-3ครั้ง เพราะเราอยู่คนละจังหวัด มีหลายสิ่งที่ต่างคนต่างต้องทำรวมถึงสถาณการณ์ปัจจุบันโควิดแล้วเลยทำให้เราได้เจอกันน้อยลงค่ะ คุยกันก็น้อยลงด้วย เรามีปัญหาเดี๋ยวรักเดี๋ยวทะเลาะกันมาเรื่อยๆแต่สุดท้ายเราเลือกที่อยู่ข้างเขาต่อ เวลาเราอยู่ด้วยกันมันไม่ได้หวานชื่นตลอดเลย มีเรื่องให้ไม่พอใจกันทุกๆ30นาทีด้วยซ้ำ 555 ทะเลาะกันทุกๆ10นาทีไปเลยแต่เราก็เดินไม่ปล่อยมือกัน เราทะเลาะกันแต่ก็เดินเข้ามากอดกันเฉยงงเหมือนกัน เราชอบไล่กันแต่สุดท้ายก็หันหลังเดินกลับมาหากัน ตอนอยู่ด้วยกันมันไม่ได้สุขอะไรขนาดนั้นเลย แต่พอจากกันมันโคตรคิดถึงเลย โคตรทรมาน อยากเจอ อยากจับมือ อยากลูบหัว อยากมองตา หลายครั้งที่ทะเลาะกันเบรคกันว่าความสัมพันธ์เราพักก่อนผ่านไปไม่กี่วัน เราเปิดแชทมากำลังจะพิมไปหาเขาก็เห็นสถานะเขากำลังพิมมาหาเหมือนกัน หรือบางทีงอนๆกำลังคิดถึงอยู่เขาก็เด้งหัวใจมาแล้วก็แกล้งบอกมือโดน 
เราเห็นอะไรในเฟสหรือไอจีพวกเสื้อผ้า กระเป๋าเท่ๆ สร้อยข้อมือสวยๆเราก็ชอบนึกถึงเขาว่าถ้าเขาใส่จะเป็นไงนะ เขาจะชอบมั้ยนะ เสื้อสไตล์นี้มันใช่เขาเลย เห็นแล้วก็ชอบนึกถึง อยากซื้อให้อยากเซอร์ไพรส์ 
แบบนี้เรียกว่าคู่รักทั่วไปมั้ยคะ หรือว่าเรารักเขามากไป หรือว่าเราเว่อไร้สาระกับอาการคิดถึงเพราะเรายังเด็กคะ 
ปล.เรา21แล้วค่ะ
เราไม่แน่ใจว่าเรารักเขาจริงๆหรือว่าคลั่งแต่ว่าก็มา5ปีแล้วนะ ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรคะ??