ขอเกริ่นนำสักนิดปกติคุณพ่อผม(อายุ73เป็นคนไม่หัวเราะอะไรง่ายๆ) ไม่ดูหนังในโรงภาพยนตร์มาหลายสิบปีแล้ว วันนี้ได้มีโอกาสพาท่านไปทานข้าวในห้างแถวบางแค พอทานเสร็จก็ลองถามท่านอยากดูหนังสักเรื่องไหม ท่านบอกไม่ดูผมเลยบอกว่าสักครั้งเถอะครับไม่ได้ดูมานานหลายสิบปี ท่านเลยใจอ่อนทีนี้ไม่รู้จะเรื่องอะไรดี เลยเลือกหนังไทยที่ดูง่ายๆ(ดูจากโฆษณา) เลยเลือกเรื่องหร่อยจังจ้าว ซื้อตั๋ว ใบละ230บาท 3ที่นั่ง พ่อบอกว่าทำไมมันแพงแบบนี้ ก็เลยบอกท่านไปว่าปกติแพงกว่านี้อีก 

เกริ่นนำมาพอสมควรแล้ว

หนังเริ่มเรื่องย้ำแค่เริ่มเรื่อง(ฉากแรกที่ เขี้ยว(นิกกี้)คุยกับครอบครัว) คุณพ่อผมหัวเราะออกมาแบบลืมตัว ผมหันไปมองแอบอมยิ้มคิดในใจท่านคงมีความสุขแน่ๆวันนี้  

พูดถึงตัวหนัง เป็นหนังที่ดูแล้ว Feel Good มากๆ หัวเราะแบบลืมตัวขำแบบสุดมากตั้งแต่เริ่มเรื่องจนเกือบจบเรื่อง
หนังดำเนินเรื่องแบบเรื่อยๆ แต่ความรู้สึกไม่เบื่อเลย ดูแล้วมีความรู้สึกนึงเกิดขึ้นมาระหว่างดู คือ ทำไมความเครียดที่มีในชีวิตประจำ(ค่อนข้างมาก) กลับหายไปหมดเลย คุณพ่อผมก็หัวเราะแบบถ้าใส่ฟันปลอม ฟันปลอมคงกระเด็นออกมาแน่นอน(ปกติเป็นคนหัวเราะยากไม่บ้าจี้)

พอดูหนังจบระหว่างเดินออกมา คุณพ่อบอกว่าไม่คิดว่าหนังไทยจะคลายเครียดได้ขนาดนี้ ระหว่างขับรถกลับคุณพ่อพูดฉากนั้นฉากนี้ แล้วก็ขำออกมาตลอดระหว่างขับรถกลับบ้าน จนถึงตอนนี้ท่านยังอมยิ้มอยู่เลย

จึงอยากขอบพระคุณ ผู้กำกับหนังและนักแสดงทุกคนที่ทำหนังเรื่อง หร่อยจังจ้าว ออกมาให้คุณพ่อผมได้ดูในรอบหลายสิบปี ขอบพระคุณมากๆครับ

ปล.แอบงงมาก ทำไมหนังแบบนี้ ถึงมีฉายแค่2 รอบต่อวัน ควรที่จะมีรอบหนังเยอะๆต่อวัน

ให้คะแนน 10/10 เลย ทุกอย่างดีลงตัว หนัง Feel Good หายเครียดได้หัวเบาเลย ในรอบหลายปีสำหรับผม