เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนต่างคนก็ต่างทำงานปกติเหมือนกับสามัญชนธรรมดาทั่วไป แต่แตกต่างตรงที่ว่า พอถึงเสาร์อาทิตย์ ที่เราควรจะได้หยุดพักผ่อน หรือควรจะทำอะไรตามที่ใจต้องการ กลับกลายเป็นว่าผมต้องไปเป็นเพื่อนเธอเพื่อเรียนทุกสัปดาห์ ทุกๆเย็นวันศุกร์หลังเลิกงานผมยังไม่ทันที่จะได้เอนกายลงพัก ก็ต้องนั่งรถกับเธอเพื่อไปต่างจังหวัดเพื่อผักที่โรงแรมรอไปเรียนวันถัดไป วันเสาร์ก็โอเครอยู่เพราะยังไม่ต้องเช็คเอาท์โรงแรม แต่นรกจะอยู่ที่วันอาทิตย์ ที่ผมต้องเช็คเอาท์ก่อนเที่ยง แล้วไปหาที่สิงสถิตรอเธอเรียนจนถึง 4 โมงเย็น ส่วนใหญ่ผมไปห้างเพราะไม่รู้จะไปอยู่ไหนแล้ว ที่พอจะอยู่ได้ 4-5 ชม. ผมได้แต่คืดว่าเห้ยยยย วันหยุดทั้งที่ทำไมต้องมารอ ทำไมไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ออกไปเตะบอล เจอเพื่อนบ้าง หรือนอนดูหนอย่างสบายใจอยู่ห้อง ทุกเสาร์อาทิตย์ผมต้องเสียไปกับการเดินๆ นั่งๆ รอแฟนที่เรียนต่อ หนำซ้ำผมต้องออกค่าห้องแล้วก็ค่าน้ำมันช่วยเทออีก วอทท? ประหยัดมาทั้งสัปดาห์ สุดท้ายมาพังเพราะเสาร์อาทิตย์ ส่วนเหตุผลที่ผมต้องมาด้วยเพราะเธอไม่กล้านอนคนเดียว
แบบนี้เรียกถูกขโมยเวลาชีวิตไหมครับ