หมุ่ยจึงตงตัว รักตราบนิรันดร 美莊忠山 永远的爱 (ตอนต่อ A 30) / Section II

42. แล้วสักวัน ...เราสองคนจะกลับไปตาคลี ...เยือน...อนุสรณ์แห่งความรักเราสอง ....ขุนเขาอมตะแห่งรัก

==================================================

“หนาวไหม” หมุ่ยจึงงุดหน้ากับอกอุ่น
 “หนาวก็กอดให้แน่น” คำพูดเดียวกับครั้งแรกวันโซวยี เมื่อตรุษจีนปีก่อนโน้น ครั้งที่พาหมุ่ยจึงขับโหม่โคเซียขึ้นสู่ยอดเขาหมุ่ยจึงตงตัว
 “หมุ่ยจึง....”
 “หืมม์” เสียงอู้อี้จากหน้าที่ซุกอยู่กับอกตง
===================================================
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 21
==========

แขวนพู่กัน
==========

พู่กันจีน วาดอักขระจบตอน ล้างน้ำให้สะอาด ..แขวนห้อยปลายพู่กันลงด้านล่าง
เพื่อว่า เมื่อนำมาเขียนต่อในครั้งต่อไป เส้นสายอักขระ ตัวหนังสือ จะยังคงได้เส้นงาม

ครับ..แขวนพู่กันแล้ว
ชวนท่านผู้อ่าน ล้อมวง ....
กังหล่ายเจี้ยเด่  ....เชิญมาดิ่มชาอ่อนหอมละมุนร่วมกัน...
....................
หมุ่ยจึงบอกว่า บ้านตงเป็นไฮ้หน่ำ เรียก ชา ว่า เด่
บ้านหมุ่ยจึงเป็นเสี่ยวจิว/แต้จิ๋ว ออกเสียง ชา ...เต๊

แต่ห้ามเด็ดขาด อย่าพูดว่า
.....เจี้ยเด....
เพราะไฮ้หน่ำอวย (ภาษาไฮ้หน่ำ) เด = พ่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่