สวัสดีค่ะเราอายุ16ย่าง17เเล้ว เราเรียนออนไลน์มาจะ1ปีเเล้วค่ะ เมื่อก่อนเรียนถึง9โมงเช้าถึง13:00น. ทำให้มีเวลามาทำอะไรเยอะเเยะมาก เเต่มาอาทิตย์นี้ เราเรียนวันละ7-8คาบ เรียน08:30น.
ถึง 16:00 น. เราตื่นเช้ามา8โมงก็ต้อง
เตรียมเรียนเเล้ว เราต้องจ้องมือถือเเทบตลอดเวลา ทำการบ้านอ่านหนังสือถึง5ทุ่ม เเม่ก็ด่าหาว่าเราเปลืองไฟ ทำเรื่องไร้สาระตั้งเเต่เรียนออนไลน์เราไม่เคยช่วยอะไร ทำตัวไร้ประโยชน์ เราเสียใจมาก ทั้งๆที่เทอมที่เเล้วเราพยายามมากๆเพื่อให้ได้เกรดที่ดี เพื่อให้ติดอันดับของชั้นเรียน อันดับห้องเราก็ได้ที่8 จาก42คน
ได้เกรดตั้ง 3.87 เราได้ที่27จาก440คนเขาเอา30คน เเม่ก็บอกว่าเราไม่เก่งเราทำได้ไม่ดี เรารู้สึกเเย่มากทั้งๆที่เขาไม่รู้เลยว่าเราพยายามขนาดไหน จากวันนั้นเเม่ก็ไม่คุยกับเราจนถึงวันนี้เลย พอมาอาทิตย์นี้อะค่ะวันที่17จนถึงวันนี้ เราเรียนหนัก วัน8-9คาบ เราเหนื่อยมากๆ เรียนเสร็จเราก็นอนพักสายตา พอตื่นมาเราก็ไปอาบน้ำ เเม่ก็หาว่าเรา อยากอยู่สบาย เอาเรียนมาอ้าง กับข้าวไม่มาทำให้กินบอกไร้ประโยชน์ เรารู้สึกเเย่อะ เเต่เราก็ไม่พูด เเม่ชอบบอกว่า เรามากินข้าวที่เขาทำทำไม งานสวนอะไรก็ไม่ช่วยทำ เอาเเต่เรียน เรียนก็ไม่ดี อายุจะ17เเล้วน่าจะออกไปหางานทำ เราเเบบ อะไรกันอะ เเล้วเกิดเรามาเพื่ออะไรวะ เกิดมาเพื่อรับใช้หรอทำไมใช้งานเราหนักมาก ไม่ใช่ว่าเราไม่ทำอะไรเลยนะ เราทำ เราทำงานบ้านเเทบทุกอย่าง เเต่วันไหนเราลืมทำอย่างสองอย่างเเม่ก็ชอบบอกว่าเราเเย่ ไร้ประโยชน์ เอาตัวไม่รอด เสียใจนะเเต่เราก็เเค่เงียบ พอค่ำๆมาน้องเราอยากเล่นเกมเหมือนเราคือเป็นเเค่เกมง่ายๆที่เด็กๆเขาเล่นกันอะ เราก็สอนน้องเล่น เเม่เห็นเเม่ก็มาด่าเราว่า สอนน้องเล่นทำไม เเล้วก็พูดใส่น้องว่า ไปเล่นตามมันทำไม ทุกวันนี้มันเล่นเกมจนจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เเล้ว เรียนก็ไม่ได้เรื่อง ทำอะไรก็ไม่ได้ ด่าเรายับมาก บอกว่าเราเล่นไม่เป็นเวลา ทั้งๆที่เราเล่นเเค่วันละ30นาที จากนั้นก็อ่านหนังสือทำการบ้านถึงสามทุ่ม เพราะเราเปิดไฟไม่ได้เเม่จะด่าเรา เรารู้สึกเเย่อะค่ะ เหมือนเเม่ไม่รักเราเลย เเม่ชอบพูดว่า เราเรียนก็ไม่ดี ทำอะไรก็ไม่เป็น ทั้งๆที่เราพยายามทำตัวปรับตัวให้เขาพอใจเเทบจะตลอดเวลา ตั้งเเต่เราขึ้นม.4มาเราถูกกดดันตลอด ตั้งเเต่เกิดมาเเม่ไม่เคยใส่ใจเราเลย วันเกิดเราก็จำไม่ได้เค้กก็ไม่เคยซื้อให้คำอวยพรอะไรก็ไม่เคยได้ยิน มีเเต่เเค่น้องที่ได้รับ เเต่ตรงนี้เราพอรับได้ เเต่ที่พ่อกับเเม่เราอะ ชอบด่าเรา เราไม่รู้ว่าจะทำไง เราอึดอัด เราเสียใจอะ เราไม่เคยเสียใจขนาดนี้เลย
คำว่าเหนื่อยมั้ย คนเก่ง ลูก ไรงี้ เราไม่เคยได้ยินจากปากเขาเลย เเย่อะ55⁵55555
เราไม่รู้ว่าที่เขาเกิดเรามาเพราะอะไร เราไม่มีความสุขเลย อึดอัด ที่เขาด่าเราขนาดนี้เพราะอะไรหรอ เขาเหนื่อยหรอ เขาอยากให้เราเป็นคนดีเอาตัวรอดหรอ มันไม่ใช่ว่ะ เราเเค่อยากมาระบายค่ะ เราเเค่เก็บไว้ไม่ไหวเเล้ว ขอบคุณค่ะ
ทำไมเเม่กับพ่อต้องด่าว่าเรา ไม่เคยเห็นความดีพยายามอะไรของเราเลย ทำไมชอบว่าเราไม่ได้เรื่อง?
ถึง 16:00 น. เราตื่นเช้ามา8โมงก็ต้อง
เตรียมเรียนเเล้ว เราต้องจ้องมือถือเเทบตลอดเวลา ทำการบ้านอ่านหนังสือถึง5ทุ่ม เเม่ก็ด่าหาว่าเราเปลืองไฟ ทำเรื่องไร้สาระตั้งเเต่เรียนออนไลน์เราไม่เคยช่วยอะไร ทำตัวไร้ประโยชน์ เราเสียใจมาก ทั้งๆที่เทอมที่เเล้วเราพยายามมากๆเพื่อให้ได้เกรดที่ดี เพื่อให้ติดอันดับของชั้นเรียน อันดับห้องเราก็ได้ที่8 จาก42คน
ได้เกรดตั้ง 3.87 เราได้ที่27จาก440คนเขาเอา30คน เเม่ก็บอกว่าเราไม่เก่งเราทำได้ไม่ดี เรารู้สึกเเย่มากทั้งๆที่เขาไม่รู้เลยว่าเราพยายามขนาดไหน จากวันนั้นเเม่ก็ไม่คุยกับเราจนถึงวันนี้เลย พอมาอาทิตย์นี้อะค่ะวันที่17จนถึงวันนี้ เราเรียนหนัก วัน8-9คาบ เราเหนื่อยมากๆ เรียนเสร็จเราก็นอนพักสายตา พอตื่นมาเราก็ไปอาบน้ำ เเม่ก็หาว่าเรา อยากอยู่สบาย เอาเรียนมาอ้าง กับข้าวไม่มาทำให้กินบอกไร้ประโยชน์ เรารู้สึกเเย่อะ เเต่เราก็ไม่พูด เเม่ชอบบอกว่า เรามากินข้าวที่เขาทำทำไม งานสวนอะไรก็ไม่ช่วยทำ เอาเเต่เรียน เรียนก็ไม่ดี อายุจะ17เเล้วน่าจะออกไปหางานทำ เราเเบบ อะไรกันอะ เเล้วเกิดเรามาเพื่ออะไรวะ เกิดมาเพื่อรับใช้หรอทำไมใช้งานเราหนักมาก ไม่ใช่ว่าเราไม่ทำอะไรเลยนะ เราทำ เราทำงานบ้านเเทบทุกอย่าง เเต่วันไหนเราลืมทำอย่างสองอย่างเเม่ก็ชอบบอกว่าเราเเย่ ไร้ประโยชน์ เอาตัวไม่รอด เสียใจนะเเต่เราก็เเค่เงียบ พอค่ำๆมาน้องเราอยากเล่นเกมเหมือนเราคือเป็นเเค่เกมง่ายๆที่เด็กๆเขาเล่นกันอะ เราก็สอนน้องเล่น เเม่เห็นเเม่ก็มาด่าเราว่า สอนน้องเล่นทำไม เเล้วก็พูดใส่น้องว่า ไปเล่นตามมันทำไม ทุกวันนี้มันเล่นเกมจนจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เเล้ว เรียนก็ไม่ได้เรื่อง ทำอะไรก็ไม่ได้ ด่าเรายับมาก บอกว่าเราเล่นไม่เป็นเวลา ทั้งๆที่เราเล่นเเค่วันละ30นาที จากนั้นก็อ่านหนังสือทำการบ้านถึงสามทุ่ม เพราะเราเปิดไฟไม่ได้เเม่จะด่าเรา เรารู้สึกเเย่อะค่ะ เหมือนเเม่ไม่รักเราเลย เเม่ชอบพูดว่า เราเรียนก็ไม่ดี ทำอะไรก็ไม่เป็น ทั้งๆที่เราพยายามทำตัวปรับตัวให้เขาพอใจเเทบจะตลอดเวลา ตั้งเเต่เราขึ้นม.4มาเราถูกกดดันตลอด ตั้งเเต่เกิดมาเเม่ไม่เคยใส่ใจเราเลย วันเกิดเราก็จำไม่ได้เค้กก็ไม่เคยซื้อให้คำอวยพรอะไรก็ไม่เคยได้ยิน มีเเต่เเค่น้องที่ได้รับ เเต่ตรงนี้เราพอรับได้ เเต่ที่พ่อกับเเม่เราอะ ชอบด่าเรา เราไม่รู้ว่าจะทำไง เราอึดอัด เราเสียใจอะ เราไม่เคยเสียใจขนาดนี้เลย
คำว่าเหนื่อยมั้ย คนเก่ง ลูก ไรงี้ เราไม่เคยได้ยินจากปากเขาเลย เเย่อะ55⁵55555
เราไม่รู้ว่าที่เขาเกิดเรามาเพราะอะไร เราไม่มีความสุขเลย อึดอัด ที่เขาด่าเราขนาดนี้เพราะอะไรหรอ เขาเหนื่อยหรอ เขาอยากให้เราเป็นคนดีเอาตัวรอดหรอ มันไม่ใช่ว่ะ เราเเค่อยากมาระบายค่ะ เราเเค่เก็บไว้ไม่ไหวเเล้ว ขอบคุณค่ะ