วันนี้เรียนวิชาภาษาจีนคาบสอง เราอุตส่าห์แปลก่อนคนแรก แล้วก็มีเพื่อนคนหนึ่งแทรกมาพูดแปลหมือนกันเลย แต่ซือเขาให้คะแนนเพื่อนคนนั้นคนเดียว ไม่รู้ว่าอยู่ที่สัญญาณเน็ตหรืออะไร แต่คือเราแปลไปก่อนอ่ะ แต่เราถามเพื่อน เพื่อนก็ได้ยินเสียงเราพูดก่อนอ่ะ เพื่อนสองคนก็ได้ยินเสียงเราก่อน เราไปบ่นกับเพื่อนเพื่อนก็พิมพ์กลับมาว่า "ก้ให้เขาไปเพราะต่อร้องจนน้ำตาเป้นสายเลือดคะแนนแกก้ไม่ใส่ให้หรอก" (ให้เขาไปก่อนในที่นี้หมายถึงก็ยอมให้คะแนนเพื่อนคนนั้นไปก่อนค่ะ) ไม่รู้ว่าตอบหรือตอกย้ำนะคะ แต่เรานั่งน้ำตาไหลทั้งคาบ เราเลือกที่จะไม่เข้าเรียนคาบถัดไปด้วยเราร้องไห้ไม่ไหวแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว เราผิดแหละไม่แยกแยะ มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยของคนอื่นนะคะ เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ของคนเราไม่เท่ากันนี่ เรารู้สึกโลกนี้ไม่มีความยุติธรรมเลย รู้แหละไม่มีตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่คะแนนช่วงนี้ก็สำคัญกว่าจะได้มา เราเหนื่อยไปหมดแล้วอ่ะ รู้สึกเฟลดาวน์มากๆ ไม่มีความยุติธรรมเลยค่ะ ตอนนี้แค่พิมพ์ก็หน่วงใจ น้ำตาซึม
มีความรู้สึกไม่ยุติธรรมกับความรู้สึกเศร้าควรทำไงดีคะ ให้มันหยุดคิดมาก