คือว่ามีคนหนึ่งแอดเฟสเรามาค่ะพึ่งคุยกันไม่กี่ชั่วโมงไม่กี่คำ เขาก็บอกว่าอยากเจอ ถามว่าว่างไหมว่างวันไหนมาเจอกันได้ไหม มาหาได้ไหม จะเป็นแฟนกันได้ไหมเขาจริงจังกับเรานะ อะไรประมานนี้เราก็ตอบแบบปัดๆไปเลยว่าเราพึ่งคุยกับเขาเองส่วนเขาก็เป็นคนแปลกหน้าที่พึ่งคุยกันไม่กี่คำเองนะแล้วเขาก็บอกว่าเราไม่เปิดใจ เราไม่ยอมรับแบบนี้ถึงไม่มีแฟน เราก็บอกว่าถ้าคุยกันไปนานๆรอเรามั่นใจอะไรประมานนี้ค่อยเจอกันดีกว่าไหม เขาก็ว่ารอแล้วถ้าสุดท้ายเรามีคนอื่นล่ะ (คือเราตอบปัดๆอ่ะค่ะคือเขาเป็นคนที่เราไม่รู้จักไม่เคยพบไม่เคยเจอจู่ๆจะให้ไปเจอก็ไม่ใช่สำหรับเรานะคะ) เขาก็บอกว่าเราอ่ะเห็นแก่ตัวที่หาเวลาว่างไปเจอเขาไม่ได้ เราเอาแต่ตัวเองว่าเราไม่สนใจความรู้สึกคนอื่น เราก็แบบ..เอ้า!เราผิดขนาดนั้นเลยหรอวะอีกอย่างคือเราก็ต้องเซฟตัวเองด้วยหรือเปล่าคะ
เราอยากรู้ค่ะว่าเราเห็นแก่ตัวขนาดนั้นเลยหรอที่เขาบอกเราคือเหมือนเราเอามาถามตัวเองซ้ำๆเลยค่ะว่าเราเห็นแก่ตัว เราไม่สนความรู้สึกคนอื่น เราไม่เปิดใจยอมรับ เราเอาแต่ตัวเราว่าขนาดนั้นเลยจริงๆหรอ ทั้งๆที่เขาพึ่งคุยกับเราไม่กี่คำกลับตัดสินเราด้วยคำพูดพวกนั้นแล้วเรารู้สึกแย่จริงๆค่ะ
การที่เราปฏิเสธที่จะไปเจอคนแปลกหน้าคนหนึ่งเราผิดหรอคะ
เราอยากรู้ค่ะว่าเราเห็นแก่ตัวขนาดนั้นเลยหรอที่เขาบอกเราคือเหมือนเราเอามาถามตัวเองซ้ำๆเลยค่ะว่าเราเห็นแก่ตัว เราไม่สนความรู้สึกคนอื่น เราไม่เปิดใจยอมรับ เราเอาแต่ตัวเราว่าขนาดนั้นเลยจริงๆหรอ ทั้งๆที่เขาพึ่งคุยกับเราไม่กี่คำกลับตัดสินเราด้วยคำพูดพวกนั้นแล้วเรารู้สึกแย่จริงๆค่ะ