สวัสดีค่ะ ณัฐนะคะ ขอมาแชร์ประสบการณ์การผ่าตัดใหญ่ครั้งแรกในชีวิตที่ใช้เวลาตัดสินใจนานมาก ๆ นั่นคือการตัดหน้าอก หรือตัดนมทอม กับคุณหมอตู่ จักรรินทร์ โรงพยาบาลปิยะเวท พระราม9 

แต่ต้องบอกก่อนว่าเราโชคดีมากที่ได้เจอคุณหมอตู่ เพราะตัวเลือกในใจเราน้อยมาก มองไว้แค่ 2 ที่ และไปปรึกษากับคุณหมอเป็นที่แรก และตัดสินใจผ่าตัดเลยในเวลาไม่กี่วัน (ไม่ได้ไปปรึกษาอีกที่ ถ้าสมมติพลาดเราคงเสียใจมาก ๆ )
อ่านถึงตรงนี้หลายคนคงสงสัยแล้วใช่มั้ยว่าทำไมเราถึงตัดสินใจปุปปัปแบบนี้ เราก็เหมือนหลาย ๆ คนนะคิดว่า เวลาจะหารีวิวอะไรเราก็เลือกดูจากที่ ๆ มีรีวิวเยอะ รูปเยอะ และณ ตอนนั้นผลงานของคุณหมอตู่ ถูกใจเราที่สุด แผลสวยมาก (และอีก 1 ที่ ที่ดัง ๆ หลายคนรู้จัก แต่เราไม่ได้เข้าไปปรึกษานะคะ ทักทางแอดมินไปแล้วเค้าตอบข้อมูลไม่ค่อยชัดเจน ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร บวกกับสถานที่ที่เป็นคลินิกด้วย พอมาปรึกษากับคุณหมอตู่ เห็นสถานที่ที่เป็นโรงพยาบาล เลยตัดสินใจไม่ได้นัดเข้าไปปรึกษา) พอไปอ่านรีวิวคนที่ตัดกับคุณหมอตู่ ทั้งในกลุ่มเฟส และในพันทิป มีแต่คนบอกว่าไม่ต้องห้อยสายเดรน ผ่าตัดเสร็จไม่ต้องนอนโรงพยาบาล กลับบ้านได้เลย บอกตรง ๆ ว่ามันทำให้เราลบภาพความน่ากลัวในหัวตอนแรกออกไป เพราะส่วนใหญ่บอกว่า เจ็บ เข็ดแล้วไม่กล้าผ่าตัดอีก

แต่สิบปากว่าจะเท่าตาเห็น555555 เราเลยเข้าไปปรึกษากับคุณหมอ ซึ่งคุณหมอจะดูดุ ๆ หน่อยนะคะ แต่ก็อธิบายให้เราเข้าใจละเอียด ของเราตัดแบบไหนได้ หลังผ่าตัดใช้เวลาเข้าที่เท่าไหร่ และคุณหมอจะนัดให้เขามาฟอลโล่วต่อเนื่องจนกว่าแผลจะหาย หลังจากปรึกษาไปไม่กี่วัน เราตัดสินใจวางแผนดูวันและปรึกษาร่วมกับสต้าฟของคุณหมอ และนัดวันผ่าอย่างรวดเร็ว
(ราคาอีกที่ถูกกว่าพอสมควร แต่ที่นี่มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ทำให้เราเชื่อถือ ทั้งจากคำปรึกษาของคุณหมอ ทั้งสถานที่ที่เป็นโรงพยาบาล ทั้งการดูแลหลังผ่าตัดที่คุณหมอดูจะนัดมาต่อเนื่อง เราเลยตัดสินใจเลือกที่นี่)

ก่อนผ่าตัดจะมีนัดเข้ามาปรึกษาหมอดมยา และตรวจสุขภาพ ตรวจโควิด พอผลออกเราสามารถผ่าตัดได้ ตื่นเต้นสุด ๆ แต่ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรมาก ยกเว้นเรื่องกิน กินอะไรที่อยากกินให้หนำใจเพราะหลังผ่าตัดคุณหมอจะให้งดเนื้อสัตว์หลังผ่าตัดเพื่อให้แผลเข้าที่ไว พอถึงวันผ่าหัวใจเต้นแรงกว่าเดิมอีก มีคุณหมอดมยามาอธิบายว่าเราจะเจออะไรบ้าง และก็เดินทางเข้าห้องผ่าตัดที่ตึกใหญ่ ห้องผ่าตัดกว้างมาก ๆ ขึ้นเตียงผ่าพยาบาลทุกคนก็จะมารุมและพูดคุยกับเราให้ผ่อนคลาย จากใจเต้นแรง ๆ ก็เบาลง ตื่นเต้นน้อยลง หลังจากนั้นคุณหมอดมยาก็เข้ามาคุยเป็นเพื่อนเรารอจนคุณหมอตู่มาค่ะ (จนหายตื่นเต้นเลย555)
หลังจากดมยาไปภาพตัดอย่างไม่รู้ตัว เหมือนหลับไปแปป ๆ ก็ตื่นมา รู้สึกตัวอีกทีตอนมีคนเรียกให้ตื่นและโดนเข็นไปอีกห้องนึง (น่าจะห้องพักฟื้น) และโยกตัวเราเปลี่ยนเตียงค่ะ ตอนนั้นจะมึน ๆ เหมือนสติยังไม่กลับมา 100% เราเผลอหลับไปอีกแปปนึง รู้สึกตัวอีกทีลืมตาขึ้นมา พบาบาลก็อยู่ปลายเตียง ยกน้ำมาให้เราดื่มค่ะ มีทั้งน้ำเปล่าและน้ำแดง จำได้ว่าดื่มไปเยอะมาก ผ่านไปสักพักรู้สึกสดชื่นขึ้น (ตอนนั้นลืมไปเลยตัดนมมา เพราะไม่รู้สึกเจ็บเลย และน่าจะอึน ๆ หลังดมยาด้วย แต่ลืมไปจริง ๆ ว่าเพิ่งตัดนมมา555)