สวัสดีค่ะ เราชื่อเป้ เราแอบชอบเพื่อนในห้องมา3ปีแล้วค่ะ มันเป็นคนที่เงียบมาก ไม่ค่อยคุยกับเพื่อนผู้หญิงในห้องมากสักเท่าไร ส่วนมากจะคุยกับเริ่องงานเท่านั้น มันเป็นผ็ชายที่สูงเเละเล่นบาส  ตอนแรกเรายังไม่รู้ตัวว่าเราชอบเพื่อนคนนี้จนมาเริ่มสนิทกับมันตอน ม.3เทอม1นี่แหละค่ะ จึงทำให้เรารู้ว่าเราแอบชอบมัน ตอนแรกที่เข้ามาเรียนกันใหม่ๆ  เรายังไม่รู้จักมันเลยค่ะ เราจำเหตุการณ์ครั้งแรกที่ทำให้เราชอบมันคือ วันนั้นเป็นวันที่เรียนปรับพื้นฐาน คุณครูก็สอนปกติ จนมาถึงคาบวิชาอังกฤษ คนที่เราชอบ(ขอใช้นามสมมุติว่า เอ)เอเป็นคนสายตาสั่น แต่ไปนั่งด้านหลัง เวลาครูสอนเอเลยต้องมองกระดานหลายๆรอบเพราะเอไม่ได้ใส่แว่น จนครูอังกฤษสังเกตเลยเดินไปที่นั่งที่เออยู่แล้วก็พูดแซวเอว่า "สายตาสั่นมานั่งด้านหลังทำไมล่ะลูก เดี่ยวก็มองไม่เห็น"  เราที่นั่งเรียนอยู่หน้าห้อง ได้หันมามอง ตอนแรกเราก็เอ๊ะใจอยู่นะว่า สายตาสั่นมานั่งด้านหลังทำไม เราก็จองมันอยู่อย่างนั้น บวกกับเราสังเกตว่าเอมันดูมีเสน่ห์ เราก็มองมันแบบนั้นจนมันหันมาสบตากับเรา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าปกติ เพราะเป็นเพื่อนในห้องจนเรื่องมันก็เริ่ม เราเริ่มสังเกตตัวเองว่าทำไม เวลาเห็นมันไปอยู๋กับเพื่อนผู้หญิงหรือคุย เรามักจะไปเข้าร่วมการสนทนาด้วย  มันคุยกับเราไม่เยอะเพราะส่วนมากที่คุยมักจะคุยแต่เรื่องงาน  จนมาถึง ม.3เทอม1  ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าอะไรโดนจิตโดนใจ ให้ทักหามันทางแชท  มันก็ตอบเราปกติ เราก็เริ่มกวนๆมัน แต่มันไม่ได้ว่าอะไรเลย เราถามมันด้วยว่า รำคาญเรารึป่าวที่เรามากวน มันบอกว่าไม่เลยไม่ได้รบกวนอะไร จนความสัมพันธ์ุมันก็ค่อยๆเริ่มขึ้น แต่ก่อนเราเป็นคนที่ขับรถมอเตอร์ไซร์ไม่เป็น เราเลยปรึกษากับมันบวกกับอยากหาวิธีคุยด้วย มันก็ไม่รำคาญเราแถมให้เราปรึกษามันได้มันบอกให้เราค่อยๆฝึกไปทีละขั้น มีอะไรก็ปรึกษาได้ เราก็เลยถามมันว่า เปลี่ยนชื่อแชทและสีแชทได้มั้ย มันก็อนุญาตแถมไม่ว่าอะไรเรา มันเป็นคนเปลี่ยนชื่อแชทมันเอง "ว่าที่ปรึกษา" จนเราก็เริ่มๆคุยกันไปเรื่อย คุยในแชทเยอะกว่าเจอกันจริงๆ เพราะเจอกันเเล้วต่างคนต่างเงียบใส่กัน พอเราเริ่มขับรถเป็น มันคอยเตือนเราเสมอว่าใส่หมวกกัน็อคด้วย ขับดีๆ มันบอกเราว่าเป็นห่วง พึ่งหัดขับเอง ระวังหน่อยละกัน แล้วยิ่งเป็นสถานการณ์โควิด เลยต้องเรียนออนไลน์ ยิ่งทำให้เราคุยกันมากขึ้น  บางทีก็โทรกันตอนดึกๆ จนเราเริ่มสนิทเราก็โทรกันมากกว่าพิมพ์แชทซะอีก เวลาโทรกันก็ประมาณ3-4ชั่วโมง ส่วนมากก็ถามเรื่องงานบาง เรื่องที่เจอในแต่ละวัน จนค่อยๆเริ่มคุยกันเรื่องส่วนตัว  ต่างคนต่างรู้เรื่องกันและกัน  บางทีมันก็ให้เราเฝ้ามันเล่นเกมส์ เราอิ่มใจมากเพราะมันบอกว่า คุยกับเราแล้วสบายใจ  มันเป็นคนที่ชอบเล่นเกมส์Rov และเราเป็นคนที่ไม่เล่นเกมส์ สำหรับเราพอได้รู้จักมันมากขึ้นก็ทำให้เราคิดว่ามันเป็นผู้ชายที่ซึนมากๆ บางทีตอนโทรกันเราเปิดเพลงแอบชอบเพื่อนให้ฟัง มันก็ยังไม่รู้อะไรเลย เราเซ็งมาก มาถึงตอนนี้ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมเราไม่บอกชอบไป เพราะเราเริ่มรู้จักมันขึ้นและรู้อะไรหลายๆอย่าง มันเคยบอกเราว่า มันไม่อยากมีแฟน มันอยากเล่นเกมส์มันอยากเรียนก่อน มันบอกว่าความฝันมันมันอยากเป็นนักกีฬาอีสปอร์ต ได้ไปแข่งเกมส์มันบอกเรื่องความรักมันไร้สาระ จนเราได้กลับมาคิด ว่าถ้าเราบอกไปทุกอย่างจะแย่และอาจไม่ได้คุยกับมัน เราเลยเลือกที่จะไม่บอกมันไป เก็บไว้ในใจอยู่ตนเดียว เมื่อถึงวันรับปัจฉิมนิเทศพอถึงเวลานั้น เราจะบอกมันเอง เพราะต่างคนต่างเรียนกันคนละที เราเลยคิดที่จะบอกตอนนั้น 
เวลาโทรคุยกัน ต่างตนต่างเล่าเรื่องที่เจอในแต่ละวัน มันชอบบอกว่าเราเหมือนเด็ก มันบอกว่าถ้าเจอเรามันจะเอาแขนคล้ำหัวเรา มันชอบบอกว่าเราเหมือนลูกแมว เวลาขู๋ไม่น่ากลัว แต่เหมือนลูกแมวอ้อน เราเป็นคนที่เตี้ย สูง163 มันสูง170กว่าๆ มันเคยลูบหัวเราที่โรงเรียนด้วย มันบอกว่าเรางอแงเหมือนเด็กม.1 เราเป็นคนที่อ้วน  เรามักจะโดนมันบอกว่า พุงเราน่าจะนุ่ม เอาไปทำหมอน แก้มก็น่าจะนิ่ม เราไม่เคยมีแฟนเลยสักคน ขนาดมีคนมาจีบแต่เราก็ปฏิเสธ ซึ่งเรื่องนี้มันก็รู้ มันมักจะห้ามเราตลอดว่า "อย่ามีแฟนก่อน ถ้าเป้เป้มีแฟนเราจะคุยกับใครล่ะ" (มันมักจะเรียกเราว่าเป้เป้ เรียกจนชินปาก เพื่อนในห้องคนอื่นมันจะเรียนขื่อปกติหมด มีแต่เราเท่านั้นที่มันเรียกพิเศษกว่าคนอื่น) เรามักจะโดนเพื่อนแซวตลอด บางที่ก็จิ้น ซึ่งมันก็ไม่ค่อยชอบให้เพื่อนแซวสักเท่าไร  ส่วนมากเรามักจะคุยกับมันเฉพาะตอนกลางคืนบางทีก็โทรกัน  เราเคยถามมันว่ามีคนที่ชอบมั้ย มันบอกว่ามี และเป็นผู้หญิงผมสั่น ที่น่ารัก  แต่มันไม่บอกว่าชื่ออะไร และไม่บอกว่าอยู๋โรงเรียนอะไรด้วย บางทีเวลาโทรคุยกันมันมักจะเล่าเรื่องผ็หญิงคนนั้นให้เราฟัง เราที่แอบชอบมันอยู๋แต่มันไม่รู้ ก็เเอบเจ็บใจมาก เราพยายามเก็บอาการตลอด เพื่อไม่ให้มันสงสัย  บางทีเราก็มานั่งเศร้าเองคนเดียวนะ เคยพยายามจะตัดใจซะด้วยซ้ำแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะมันทักหาเราทุกวัน ชวนเราโทรทุกวัน  เราก็อยากปฏิเสธมันเหมือนกันแต่ทำไม่ลง  มันรู้เรื่องเกี่ยวกับเราทั้งหมด เราก็เช่นกัน รู้เรื่องเกี่ยวกับมันทั้งหมด  บางครั้งเวลาเพื่อนถามความสัมพันธุ์ระหว่างเรากับมัน มันก็แอบน้อยใจเหมือนกันเพราะเราบอกไม่ถูกว่าสถานะตอนนี้มันคื่อไร มันทำทุกอย่างเหมือนแฟนกัน โทรคุยกัน3-4 ชั่วโมง  รู้เรื่องส่วนตัวกันและกัน  บอกเป็นห่วง บอกฝันดี  เวลาเจอกันข้างนอกมันทำเป็นไม่รู้จักเรา เราก็แอบน้อยใจเกี่ยวกับมันหลายรอบมาก แต่เราก็ได้ทำแค่น้อยใจ เพราะไม่ได้เป็นไรกับมันนอกจากเพื่อนกัน ทุกคนช่วยแนะนำเราหน่อยนะคะ ว่ามันรู้สึกไงกับเรากันแน่ และเรียกความสัมพันธุ์นี้ว่าอะไร