เรามีเรื่องอยากเล่าและถามค่ะ ยาวหน่อยนะคะ ขอร้องอ่านให้จบนะคะ อิอิ
สวัสดีค่ะ เราทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่ง พนักงานมีไม่มากนัก แล้วเราก็มีเพื่อนผู้หญิง 1 คนที่พึ่งได้มาสนิทกันที่ทำงาน แต่เมื่อก่อนก็รู้จักกันมาเรื่อย ๆ อยู่ แล้วเราก็ได้มารู้จักกับรุ่นน้องที่เป็นผู้ชายคนนึง เรา 3 คนเลยเริ่มสนิทกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย เรื่องมาเกิดการพลิกผันขึ้นคือ เนื่องจากเพื่อนเราโสดอยู่ แล้วเขาแอบชอบรุ่นน้องผู้ชาย เราก็พอรู้อยู่บ้าง แต่ก็ไม่เชิงสนับสนุน เราก็คอยเป็นที่ปรึกษาให้กับเพื่อน เราให้กำลังใจเขา แต่เราก็บอกเขาตลอดว่า "น้องเขามีแฟนแล้ว แล้วแฟนน้องเขาก็เคยมารับที่ทำงาน เราก็พอจะรู้จักกับแฟนน้องเขาด้วยผ่าน ๆ ควรเริ่มตัดใจนะ" เราบอกเพื่อนแบบนี้เพื่อนเลยบอกว่า งั้นกูจะคอยซัพพอร์ตกันและกันกับเขาแบบนี้แหละ เราก็เออออตามใจเขา แต่เรารู้สึกว่า พวกเขาสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น พวกเขาเคยชวนกันไปกินชาบูกัน แล้วเราบังเอิญไปเห็น หลังจากเหตุการณ์นั้นเราเลยถามเพื่อนตรง ๆ ว่า แอบคบกันหรอ เขาก็บอกว่า เอาความจริงนะไม่ได้แอบคบกันเลย แต่สนิทกันมากกว่า ทีนี้เราเริ่มไม่โอเคกับพฤติกรรมเพื่อนตัวเอง เคยมีปิดห้องอยู่ด้วยกัน 2 ต่อสอง เพื่อนเราอ้างว่า รุ่นน้องเลี้ยงแมว ละเอาแมวมาเล่นที่บริษัท เลยกลัวน้องแมววิ่งลงบันได เลยปิดประตูหน้าต่างเปิดแอร์
เราก็พอรู้จักกับแฟนรุ่นน้องคนนี้ เรามาคิดอีกทีและเล่าให้แฟนเราฟังทั้งหมดเลย ช่วงแรกเรารู้สึกสงสารเพื่อนเราที่ไปแอบชอบน้องเขา แต่ตอนนี้เรารู้สึกสงสารแฟนรุ่นน้องคนนั้นมาก เราจึงเลือกคุยกับเพื่อนครั้งแรก เเละจะเป็นครั้งสุดท้าย ว่าเราคิดว่ามันไม่โอเคเลยควรคิดเห็นใจแฟนเขาบ้าง เพื่อนเราตอบว่า คนเราแอบชอบอะมันก็ต้องแอบหวังบ้างป้ะวะ เราก็บอกไป จะหวังอะไร หวังให้เขาเลิกกับแฟนมาหารึไง คิดแบบนี้จริง ๆ หรอวะ เพื่อนเราบอกว่า กูก็รักของกู รุ่นน้องเขาก็ชอบกูอะ
คือน้องเขามาคุยกับเราว่า มีความรู้สึกดี ๆ กับเพื่อนเรานะ เขาแพ้ความดีเพื่อนเรา น้องเขาเลยถามถึงว่าช่วงนี้เราเปลี่ยนไปไม่ค่อยคุยกับเขาไม่ยิ้มแย้มเลย เราเลยพูดไปตรง ๆ ว่า เราอึดอัด เราไม่โอเคกับพฤติกรรมเพื่อนเรากับตัวน้องเอง น้องเขาเลยสัญญากับเราว่า จะเลิกรู้สึกดีให้ได้ จะห่างนิด ๆ กับเพื่อนเรา ให้เรามั่นใจในตัวเขานะ เขาจะตัดใจ เพราะเขาบอกว่า เขารักแฟนมาก แต่เขามาเผลอใจเพราะความใกล้ชิด และฉันก็ทิ้งคำพูดสุดท้ายว่า คนเราอะถ้าคนมันใช่จริง ๆ มันจะมาถูกที่ถูกเวลา ถ้ามาผิดเวลามันไม่ใช่หรอก คนเราอะมันชอบได้ ชอบคนที่มีแฟนแล้วก็ได้ แต่ควรยับยั้งชั่งใจให้เป็น
ตอนนี้เราตัดสินใจแล้วว่าเราเลือกที่จะไม่ไปยุ่งกับพวกเขา ไม่เก็บมาคิดด้วยเลย ทุกคนคิดว่าไงวะ
เราก็ขอลบบางอย่างออกนะคะ เพราะบางอย่างก็คงเป็นเรื่องในความคิดความเห็นของเรา เราจึงขอเล่าแต่เหตุการณ์ที่จับต้องได้เลยนะคะ
เมื่อเขากำลังทำผิดศีลข้อ3เราควรเข้าไปยุ่งดีไหม
สวัสดีค่ะ เราทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่ง พนักงานมีไม่มากนัก แล้วเราก็มีเพื่อนผู้หญิง 1 คนที่พึ่งได้มาสนิทกันที่ทำงาน แต่เมื่อก่อนก็รู้จักกันมาเรื่อย ๆ อยู่ แล้วเราก็ได้มารู้จักกับรุ่นน้องที่เป็นผู้ชายคนนึง เรา 3 คนเลยเริ่มสนิทกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย เรื่องมาเกิดการพลิกผันขึ้นคือ เนื่องจากเพื่อนเราโสดอยู่ แล้วเขาแอบชอบรุ่นน้องผู้ชาย เราก็พอรู้อยู่บ้าง แต่ก็ไม่เชิงสนับสนุน เราก็คอยเป็นที่ปรึกษาให้กับเพื่อน เราให้กำลังใจเขา แต่เราก็บอกเขาตลอดว่า "น้องเขามีแฟนแล้ว แล้วแฟนน้องเขาก็เคยมารับที่ทำงาน เราก็พอจะรู้จักกับแฟนน้องเขาด้วยผ่าน ๆ ควรเริ่มตัดใจนะ" เราบอกเพื่อนแบบนี้เพื่อนเลยบอกว่า งั้นกูจะคอยซัพพอร์ตกันและกันกับเขาแบบนี้แหละ เราก็เออออตามใจเขา แต่เรารู้สึกว่า พวกเขาสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น พวกเขาเคยชวนกันไปกินชาบูกัน แล้วเราบังเอิญไปเห็น หลังจากเหตุการณ์นั้นเราเลยถามเพื่อนตรง ๆ ว่า แอบคบกันหรอ เขาก็บอกว่า เอาความจริงนะไม่ได้แอบคบกันเลย แต่สนิทกันมากกว่า ทีนี้เราเริ่มไม่โอเคกับพฤติกรรมเพื่อนตัวเอง เคยมีปิดห้องอยู่ด้วยกัน 2 ต่อสอง เพื่อนเราอ้างว่า รุ่นน้องเลี้ยงแมว ละเอาแมวมาเล่นที่บริษัท เลยกลัวน้องแมววิ่งลงบันได เลยปิดประตูหน้าต่างเปิดแอร์
เราก็พอรู้จักกับแฟนรุ่นน้องคนนี้ เรามาคิดอีกทีและเล่าให้แฟนเราฟังทั้งหมดเลย ช่วงแรกเรารู้สึกสงสารเพื่อนเราที่ไปแอบชอบน้องเขา แต่ตอนนี้เรารู้สึกสงสารแฟนรุ่นน้องคนนั้นมาก เราจึงเลือกคุยกับเพื่อนครั้งแรก เเละจะเป็นครั้งสุดท้าย ว่าเราคิดว่ามันไม่โอเคเลยควรคิดเห็นใจแฟนเขาบ้าง เพื่อนเราตอบว่า คนเราแอบชอบอะมันก็ต้องแอบหวังบ้างป้ะวะ เราก็บอกไป จะหวังอะไร หวังให้เขาเลิกกับแฟนมาหารึไง คิดแบบนี้จริง ๆ หรอวะ เพื่อนเราบอกว่า กูก็รักของกู รุ่นน้องเขาก็ชอบกูอะ
คือน้องเขามาคุยกับเราว่า มีความรู้สึกดี ๆ กับเพื่อนเรานะ เขาแพ้ความดีเพื่อนเรา น้องเขาเลยถามถึงว่าช่วงนี้เราเปลี่ยนไปไม่ค่อยคุยกับเขาไม่ยิ้มแย้มเลย เราเลยพูดไปตรง ๆ ว่า เราอึดอัด เราไม่โอเคกับพฤติกรรมเพื่อนเรากับตัวน้องเอง น้องเขาเลยสัญญากับเราว่า จะเลิกรู้สึกดีให้ได้ จะห่างนิด ๆ กับเพื่อนเรา ให้เรามั่นใจในตัวเขานะ เขาจะตัดใจ เพราะเขาบอกว่า เขารักแฟนมาก แต่เขามาเผลอใจเพราะความใกล้ชิด และฉันก็ทิ้งคำพูดสุดท้ายว่า คนเราอะถ้าคนมันใช่จริง ๆ มันจะมาถูกที่ถูกเวลา ถ้ามาผิดเวลามันไม่ใช่หรอก คนเราอะมันชอบได้ ชอบคนที่มีแฟนแล้วก็ได้ แต่ควรยับยั้งชั่งใจให้เป็น
ตอนนี้เราตัดสินใจแล้วว่าเราเลือกที่จะไม่ไปยุ่งกับพวกเขา ไม่เก็บมาคิดด้วยเลย ทุกคนคิดว่าไงวะ
เราก็ขอลบบางอย่างออกนะคะ เพราะบางอย่างก็คงเป็นเรื่องในความคิดความเห็นของเรา เราจึงขอเล่าแต่เหตุการณ์ที่จับต้องได้เลยนะคะ