สวัสดีครับเพื่อนๆ ตามหัวข้อเลยนะ เราได้อ่านจากเพื่อนๆมาบ้าง เลยอยากแชร์ประสบการณ์ และอยากได้ความคิดเห็นของอื่นๆบ้าง เริ่มนะ...
คือเราเคยแอบชอบอาจารย์คนนึง ตั้งแต่เรียนปี1 เลยนะ ตอนนั้นเรามีแฟน แกก็น่าจะมีคนคุยๆ (แต่แกบอกเราว่า ไม่มีแฟน) เราได้เรียนกับแกด้วย จนเราสนิทกันมาก ตอนนั้นต้องคุย M นะ 555+ คุยทุกวัน จนรู้สึกดีมากๆ จำได้สุดคือ...เราบอกแกว่าเราขอจีบ เป็นแฟนกันมั้ย ไรงี้ 5555 แกตอบกลับมาว่า รอให้เรียนจบก่อน แล้วเราคือแบบว่าตอนนั้นคลั่งรัก ไปหาที่ห้องทำงาน หาเรื่องช่วยไปเรื่อย เจอเกือบทุกวัน ทั้งๆที่เรียนกับแกอาทิตย์ละครั้ง 555 อาจารย์ก็เหมือนจะรู้สึกดีเหมือนกับเราด้วย ซื้อของ ซื้อขนมให้บ้าง เคยไปกินข้าวกันครั้งนึง จนเราลืมว่าตัวเองมีแฟนแล้ว คุยกันจนแฟนเรารู้ แฟนเราก็แบบสายโหด !!! ไม่รู้เล่นไง อาจารย์หนีหน้าเรา เดินผ่านก็ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน จนปี3 อาจารย์ไปเรียนต่อ กทม. จากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย มีหลายอย่างที่เราค้างคาในใจมากมาย แต่ไม่ได้คุยกันแม้แต่คำร่ำลา
จนกระทั่งเราเรียนจบ... ปี4 รับปริญญา... อาจารย์ทักแชทมาโว๊ยยยย!!!!! "ยินดีกับบัณฑิตใหม่ด้วยนะค่ะ" แล้วช่วงนั้น โอ๊ยยย FB ถ้าไม่เป็นเป็นเพื่อนกัน มันไม่เตือนว่ะ 5555 เวลาผ่านไป 4-5 เดือน กว่าตรูจะมาเห็น โคตรดีใจมากๆ เลยทักกลับไป ก็ได้คุยกันเล็กน้อย และจากนั้นก็คือจุดเริ่มต้นอีกครั้ง....
เราอยู่คนละจังหวัดนะ เพราะช่วงนั้นอาจารย์ยังเรียนต่ออยู่ ส่วนเราทำงานแล้ว 1 ปีได้คุย 1ครั้ง คือวันเกิดอาจารย์ (โว๊ะรอ 365วันเลยนะเนี้ย) แกก็ส่งกลับมาแบบว่า ขอบคุณที่ยังจำกันได้ , ส่งมาทุกปีเลยนะ ประมาณนั้น ไม่ได้คุยกันเยอะหรอก ตอนนั้นเราเมีแฟนใหม่แล้ว ไม่ใช่นังสายโหดคนนั้นแล้วนะ 555 จน.......อาจารย์แต่งงาน (แต่ล่าสุดที่คุยกันเค้าบอกเราว่าไม่มีแฟน) เราก็...เห้ยยยย...ไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไร (เพ้อเองนะ 5555 ไม่ได้ไปถามเค้าหรอก) เอาาา....ให้มันผ่านไป เพราะเราก็รักแฟนคนปัจจุบันมาก เวลาก็ผ่านไป ผ่านไป... ไอเราก็ได้แต่คุยปีละครั้งเหมือนเดิม(วันเกิดนั้นแหละ) อวยพรทุกปี ก็แฮปปี้แล้ว
คุยความรู้สึกปัจจุบันดีกว่า.... เราฝันถึงแกบ่อย ฝันดีซะด้วย คือแบบตื่นมา ยิ่งคิดถึงใหญ่ แล้วฝันทุกเดือนแบบนี้ไม่ให้นึกถึงได้ไง (แล้วจะ move on ยังไงทีนี้) อดใจไม่ไหวววว ทักไลน์ไป... บอกว่าฝันถึงนะ แกตอบตามประสาเหมือนเดิม ฝันเห็นเลขเหรอว่าไปเรื่อยยยย โถ่ววว จนเราบอก....คิดถึงนะ แกก็บอก เช่นกันค่ะ (เอาแล้วววว พอได้คุยเท่านั้นแหละ) จนรู้สึกอยากคุยทุกวัน อยากคุยเหมือนเดิม แต่ไม่ได้รักหรืออยากจีบ อยากครอบครองเหมือนแต่ก่อนนะ แค่อยากคุย อยากคุยเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นลูกศิษย์คนนึง คุยไปคุยมา เราเริ่มบอกคิดถึง อยากเลี้ยงกาแฟบ้างงี้ หยอดๆไป จนอาจารย์คงรู้สึกว่า...เราจะจีบ หรือจะกลับไปรู้สึกแบบเดิมมั่ง (หรือเค้ากลัวใจตัวเองด้วย อันนี้คิดเอง5555) จนตอนนี้แกตอบคำ ถามคำ อ่านไม่ตอบบ้าง (มีแต่เรานะทักหาก่อนฝ่ายเดียวตลอด)
อยากได้ ความคิดเห็นจากเพื่อนๆ คือ เรามีเรื่องที่คาใจมาตลอด 10ปี ในความรู้สึกของอาจารย์ และเราต้องการขอโทษแกกับเรื่องที่ผ่านมาในทุกๆเรื่อง ตอนสมัยนั้นยังเป็นเด็กบ้า กำลังเฟี๊ยว ความคิดบ้าๆ ตามประสาวัยรุ่น คิดไรพูดงั้น แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว...เราอยากขอโทษ อยากเคลียร์เอาความรู้สึกนี้ออกไปที แต่มันไม่มีโอกาสเลย และอยากบอกว่าเรายังหวังดีกับอาจารย์เสมอ ไม่เคยลืมเธอเลย เราคุยกันเป็นคนรู้จักไม่ได้เหรอ หรือลำบากใจรึเปล่าที่เราทักไป เราควรบอกมั้ย??? ควรถามมั้ย??? อยากบอกให้หมดในสิ่งที่อยากจะบอก จะเกิดอะไรก็ได้ ขอแค่ได้บอก คิดว่าอาจารย์จะรับฟังมั้ย??? ควรเริ่มยังไง?? เราอยากเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน อยากให้เค้ารู้ถึงความรู้สึกดีๆของเรา ไม่ใช่เราอย่างแต่ก่อนแล้วนะ ไม่อยากให้อาจารย์เข้าใจว่าเราจีบเค้า เพราะไม่ได้จีบ แต่แค่อยากคุยบ้าง ตามประสาคนรู้สึกดีๆ หวังดีต่อกันงี้
ปล. อาจารย์แต่งงานแล้ว มีลูกแล้ว แต่ไม่ได้อยู่กับสามี เจอกันนานๆทีเพราะสามีทำงานตจว. ส่วนเรามีแฟนแล้ว แต่รู้สึกกับอาจารย์มาก่อนจะเจอแฟนคนนี้ และไม่ได้จะนอกใจแฟน แค่อยากเคลียร์ความรู้สึกกับอาจารย์คนนี้ใน 10ปีที่แล้ว และควรเดินยังไงต่อดี ตอนนี้เค้าคุยบ้าง เงียบบ้าง อยาก move on ความรู้สึกนี้จริงๆ บอกดี หรือ ไม่บอกดี หรือ ควรปล่อยไป.... หากปล่อยไป แล้วเรา move on เหรอ กลัวว่ามันจะวนอยู่ในใจตลอดไปอ่ะดิ ช่วยเหอะเพื่อน....
แอบชอบอาจารย์ในมหาลัย มาตั้งแต่ปี1 ตอนนี้ผ่านมา 10ปีแล้ว
คือเราเคยแอบชอบอาจารย์คนนึง ตั้งแต่เรียนปี1 เลยนะ ตอนนั้นเรามีแฟน แกก็น่าจะมีคนคุยๆ (แต่แกบอกเราว่า ไม่มีแฟน) เราได้เรียนกับแกด้วย จนเราสนิทกันมาก ตอนนั้นต้องคุย M นะ 555+ คุยทุกวัน จนรู้สึกดีมากๆ จำได้สุดคือ...เราบอกแกว่าเราขอจีบ เป็นแฟนกันมั้ย ไรงี้ 5555 แกตอบกลับมาว่า รอให้เรียนจบก่อน แล้วเราคือแบบว่าตอนนั้นคลั่งรัก ไปหาที่ห้องทำงาน หาเรื่องช่วยไปเรื่อย เจอเกือบทุกวัน ทั้งๆที่เรียนกับแกอาทิตย์ละครั้ง 555 อาจารย์ก็เหมือนจะรู้สึกดีเหมือนกับเราด้วย ซื้อของ ซื้อขนมให้บ้าง เคยไปกินข้าวกันครั้งนึง จนเราลืมว่าตัวเองมีแฟนแล้ว คุยกันจนแฟนเรารู้ แฟนเราก็แบบสายโหด !!! ไม่รู้เล่นไง อาจารย์หนีหน้าเรา เดินผ่านก็ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน จนปี3 อาจารย์ไปเรียนต่อ กทม. จากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย มีหลายอย่างที่เราค้างคาในใจมากมาย แต่ไม่ได้คุยกันแม้แต่คำร่ำลา
จนกระทั่งเราเรียนจบ... ปี4 รับปริญญา... อาจารย์ทักแชทมาโว๊ยยยย!!!!! "ยินดีกับบัณฑิตใหม่ด้วยนะค่ะ" แล้วช่วงนั้น โอ๊ยยย FB ถ้าไม่เป็นเป็นเพื่อนกัน มันไม่เตือนว่ะ 5555 เวลาผ่านไป 4-5 เดือน กว่าตรูจะมาเห็น โคตรดีใจมากๆ เลยทักกลับไป ก็ได้คุยกันเล็กน้อย และจากนั้นก็คือจุดเริ่มต้นอีกครั้ง....
เราอยู่คนละจังหวัดนะ เพราะช่วงนั้นอาจารย์ยังเรียนต่ออยู่ ส่วนเราทำงานแล้ว 1 ปีได้คุย 1ครั้ง คือวันเกิดอาจารย์ (โว๊ะรอ 365วันเลยนะเนี้ย) แกก็ส่งกลับมาแบบว่า ขอบคุณที่ยังจำกันได้ , ส่งมาทุกปีเลยนะ ประมาณนั้น ไม่ได้คุยกันเยอะหรอก ตอนนั้นเราเมีแฟนใหม่แล้ว ไม่ใช่นังสายโหดคนนั้นแล้วนะ 555 จน.......อาจารย์แต่งงาน (แต่ล่าสุดที่คุยกันเค้าบอกเราว่าไม่มีแฟน) เราก็...เห้ยยยย...ไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไร (เพ้อเองนะ 5555 ไม่ได้ไปถามเค้าหรอก) เอาาา....ให้มันผ่านไป เพราะเราก็รักแฟนคนปัจจุบันมาก เวลาก็ผ่านไป ผ่านไป... ไอเราก็ได้แต่คุยปีละครั้งเหมือนเดิม(วันเกิดนั้นแหละ) อวยพรทุกปี ก็แฮปปี้แล้ว
คุยความรู้สึกปัจจุบันดีกว่า.... เราฝันถึงแกบ่อย ฝันดีซะด้วย คือแบบตื่นมา ยิ่งคิดถึงใหญ่ แล้วฝันทุกเดือนแบบนี้ไม่ให้นึกถึงได้ไง (แล้วจะ move on ยังไงทีนี้) อดใจไม่ไหวววว ทักไลน์ไป... บอกว่าฝันถึงนะ แกตอบตามประสาเหมือนเดิม ฝันเห็นเลขเหรอว่าไปเรื่อยยยย โถ่ววว จนเราบอก....คิดถึงนะ แกก็บอก เช่นกันค่ะ (เอาแล้วววว พอได้คุยเท่านั้นแหละ) จนรู้สึกอยากคุยทุกวัน อยากคุยเหมือนเดิม แต่ไม่ได้รักหรืออยากจีบ อยากครอบครองเหมือนแต่ก่อนนะ แค่อยากคุย อยากคุยเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นลูกศิษย์คนนึง คุยไปคุยมา เราเริ่มบอกคิดถึง อยากเลี้ยงกาแฟบ้างงี้ หยอดๆไป จนอาจารย์คงรู้สึกว่า...เราจะจีบ หรือจะกลับไปรู้สึกแบบเดิมมั่ง (หรือเค้ากลัวใจตัวเองด้วย อันนี้คิดเอง5555) จนตอนนี้แกตอบคำ ถามคำ อ่านไม่ตอบบ้าง (มีแต่เรานะทักหาก่อนฝ่ายเดียวตลอด)
อยากได้ ความคิดเห็นจากเพื่อนๆ คือ เรามีเรื่องที่คาใจมาตลอด 10ปี ในความรู้สึกของอาจารย์ และเราต้องการขอโทษแกกับเรื่องที่ผ่านมาในทุกๆเรื่อง ตอนสมัยนั้นยังเป็นเด็กบ้า กำลังเฟี๊ยว ความคิดบ้าๆ ตามประสาวัยรุ่น คิดไรพูดงั้น แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว...เราอยากขอโทษ อยากเคลียร์เอาความรู้สึกนี้ออกไปที แต่มันไม่มีโอกาสเลย และอยากบอกว่าเรายังหวังดีกับอาจารย์เสมอ ไม่เคยลืมเธอเลย เราคุยกันเป็นคนรู้จักไม่ได้เหรอ หรือลำบากใจรึเปล่าที่เราทักไป เราควรบอกมั้ย??? ควรถามมั้ย??? อยากบอกให้หมดในสิ่งที่อยากจะบอก จะเกิดอะไรก็ได้ ขอแค่ได้บอก คิดว่าอาจารย์จะรับฟังมั้ย??? ควรเริ่มยังไง?? เราอยากเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน อยากให้เค้ารู้ถึงความรู้สึกดีๆของเรา ไม่ใช่เราอย่างแต่ก่อนแล้วนะ ไม่อยากให้อาจารย์เข้าใจว่าเราจีบเค้า เพราะไม่ได้จีบ แต่แค่อยากคุยบ้าง ตามประสาคนรู้สึกดีๆ หวังดีต่อกันงี้
ปล. อาจารย์แต่งงานแล้ว มีลูกแล้ว แต่ไม่ได้อยู่กับสามี เจอกันนานๆทีเพราะสามีทำงานตจว. ส่วนเรามีแฟนแล้ว แต่รู้สึกกับอาจารย์มาก่อนจะเจอแฟนคนนี้ และไม่ได้จะนอกใจแฟน แค่อยากเคลียร์ความรู้สึกกับอาจารย์คนนี้ใน 10ปีที่แล้ว และควรเดินยังไงต่อดี ตอนนี้เค้าคุยบ้าง เงียบบ้าง อยาก move on ความรู้สึกนี้จริงๆ บอกดี หรือ ไม่บอกดี หรือ ควรปล่อยไป.... หากปล่อยไป แล้วเรา move on เหรอ กลัวว่ามันจะวนอยู่ในใจตลอดไปอ่ะดิ ช่วยเหอะเพื่อน....