ภูกระดึง ตึงขาตรึงใจ…...
ภูกระดึง ภูกระดึง ภูกระดึง…...ท่องไปท่องมาสามรอบ จะเริ่มต้นไงดี เริ่มต้นงี้แล้วกัน เมื่อธันวาคมปี 2563 เรามาที่นี่และคิดไว้แล้วว่าจะต้องมาอีก เพราะเหมือนยังเติมไม่เต็ม การรอคอยไม่นานเหมือนที่คิดไว้ มกราคม 2565 เรามาที่นี่อีกครั้ง คิดว่าครั้งนี้น่าจะเติมจนเต็มนะ
การเดินขึ้นภูกระดึงครั้งแล้วครั้งเล่า ก็เก็บเกี่ยวความสุข ความประทับใจกลับไปทุกครั้ง….....
ขอย้อนเวลาไปเมื่อประมาณธันวาคม 2538 ค่ำคืนบนลานกางเต็นท์ภูกระดึง ภาพจำเลือนลางมากๆ พวกเราเจ็ดคนนั่งล้อมกองไฟเล็ก ท่ามกลางอากาศหนาวจัดๆ เราเจ็ดคนเพิ่งจบการศึกษาระดับอุดมศึกษา นัดกันไปเที่ยวเพื่อเป็นการร่ำลากันครั้งสุดท้าย ก่อนที่ทุกคนจะไปตามหาเส้นทางชีวิตของตัวเอง
กองไฟเล็กๆ มีสามง่ามปักสองข้างพาดด้วยไม้คาน ห้อยหม้อสนามที่มีถั่วเขียวต้มน้ำตาลกำลังจะเดือด มีสุราพื้นบ้านใส่จอกเดียววนกันไปรอบวง พูดคุยเรื่องราวสี่ปีกว่าๆในรั้วมหาวิทยาลัย กับชีวิตที่กำลังจะเดินไปข้างหน้า ประเดี๋ยวประด๋าวก็มีเจ้าคำหล้า กวางเจ้าถิ่นเดินผ่านไปผ่านมาเหมือนมันอยากมานั่งฟังด้วย
เริ่มดึกเริ่มเย็นขึ้น ซักพักมีเสียวหมาหอนหมาเห่า รอบๆบริเวณที่เรากำลังนั่งคุยกันอยู่ ในกลุ่มเพื่อนทักมาว่า หมาใน มันมากันหลายตัว ออกไปดูกัน ชักชวนกันไปดู ส่วนตัวเราเหมือนมีอะไรดลใจให้ไม่อยากไปดู อิดออดขอนั่งอยู่นี่แหละ กับสมาชิกอีกหนึ่งคนก็ไม่อยากไปดูด้วย สรุป เหลือเราสองคนนั่งอยู่ ข้างกองไฟ กับอากาศที่กำลังหนาวเลย…......
หลายเรื่องราวบนภูกระดึงที่น่าประทับใจ นี่เป็นหนึ่งในความประทับใจขั้นสุด เป็นช่วงเวลาไม่นานมาก กับคนที่เราแอบชอบตอนเรียนและมีช่วงเวลาที่ดี โดยบังเอิญ มันไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ มันก็เลยดีงามที่สุด….....
จะมาเล่าความทำไม ก็คือคิดอะไรได้ก็อยากจะบันทึกไว้ ส่วนเรื่องราวการเดินทางสู่ภูกระดึงครั้งนี้นั้น ไม่มีส่วนใดๆเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตแม้แต่นิดเดียว อ้ออออ มีเรื่องเดียวคือสถานที่เกิดเหตุมันคือที่เดียวกันแค่นั้น อันนี้ขอเพ้อเจ้อก่อนเข้าเรื่อง…....
[CR] ภูกระดึง ตึงขาตรึงใจ…...
ภูกระดึง ภูกระดึง ภูกระดึง…...ท่องไปท่องมาสามรอบ จะเริ่มต้นไงดี เริ่มต้นงี้แล้วกัน เมื่อธันวาคมปี 2563 เรามาที่นี่และคิดไว้แล้วว่าจะต้องมาอีก เพราะเหมือนยังเติมไม่เต็ม การรอคอยไม่นานเหมือนที่คิดไว้ มกราคม 2565 เรามาที่นี่อีกครั้ง คิดว่าครั้งนี้น่าจะเติมจนเต็มนะ
การเดินขึ้นภูกระดึงครั้งแล้วครั้งเล่า ก็เก็บเกี่ยวความสุข ความประทับใจกลับไปทุกครั้ง….....
ขอย้อนเวลาไปเมื่อประมาณธันวาคม 2538 ค่ำคืนบนลานกางเต็นท์ภูกระดึง ภาพจำเลือนลางมากๆ พวกเราเจ็ดคนนั่งล้อมกองไฟเล็ก ท่ามกลางอากาศหนาวจัดๆ เราเจ็ดคนเพิ่งจบการศึกษาระดับอุดมศึกษา นัดกันไปเที่ยวเพื่อเป็นการร่ำลากันครั้งสุดท้าย ก่อนที่ทุกคนจะไปตามหาเส้นทางชีวิตของตัวเอง
กองไฟเล็กๆ มีสามง่ามปักสองข้างพาดด้วยไม้คาน ห้อยหม้อสนามที่มีถั่วเขียวต้มน้ำตาลกำลังจะเดือด มีสุราพื้นบ้านใส่จอกเดียววนกันไปรอบวง พูดคุยเรื่องราวสี่ปีกว่าๆในรั้วมหาวิทยาลัย กับชีวิตที่กำลังจะเดินไปข้างหน้า ประเดี๋ยวประด๋าวก็มีเจ้าคำหล้า กวางเจ้าถิ่นเดินผ่านไปผ่านมาเหมือนมันอยากมานั่งฟังด้วย
เริ่มดึกเริ่มเย็นขึ้น ซักพักมีเสียวหมาหอนหมาเห่า รอบๆบริเวณที่เรากำลังนั่งคุยกันอยู่ ในกลุ่มเพื่อนทักมาว่า หมาใน มันมากันหลายตัว ออกไปดูกัน ชักชวนกันไปดู ส่วนตัวเราเหมือนมีอะไรดลใจให้ไม่อยากไปดู อิดออดขอนั่งอยู่นี่แหละ กับสมาชิกอีกหนึ่งคนก็ไม่อยากไปดูด้วย สรุป เหลือเราสองคนนั่งอยู่ ข้างกองไฟ กับอากาศที่กำลังหนาวเลย…......
หลายเรื่องราวบนภูกระดึงที่น่าประทับใจ นี่เป็นหนึ่งในความประทับใจขั้นสุด เป็นช่วงเวลาไม่นานมาก กับคนที่เราแอบชอบตอนเรียนและมีช่วงเวลาที่ดี โดยบังเอิญ มันไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ มันก็เลยดีงามที่สุด….....
จะมาเล่าความทำไม ก็คือคิดอะไรได้ก็อยากจะบันทึกไว้ ส่วนเรื่องราวการเดินทางสู่ภูกระดึงครั้งนี้นั้น ไม่มีส่วนใดๆเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตแม้แต่นิดเดียว อ้ออออ มีเรื่องเดียวคือสถานที่เกิดเหตุมันคือที่เดียวกันแค่นั้น อันนี้ขอเพ้อเจ้อก่อนเข้าเรื่อง…....
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้