สวัสดีค่ะ เราอายุ20ปี เราโตมาในครอบครัวที่รู้สึกว่าไม่ใช่เซฟโซนให้กับเราเลย แม่เราแกจะเป็นคนปากร้ายค่ะ เราเหมือนจะเป็นที่ระบายสำหรับแก เวลาแกทะเลาะกับพ่อ แกจะชอบมาลงที่เรา มันก็มีคำนึงที่ฝั่งใจมาตลอดคือแกทะเลาะกับพ่อและแกก็พูดขึ้นมาว่าลูกอะเอาไปเลยนะกูไม่เอา เอาไปก็เป็นภาระ ตอนนั้นชาไปหมด คิดมาตลอดว่าเขาอาจจะแค่หงุดหงิดรึป่าว เลยไม่อยากจำ พอผ่านไปนานๆ เราหนักเลยค่ะ โดนอดีตแฟน blackmay (ลงรูป18+) ละมาเจอครอบครัวด่า ละทำวิจัยอีก ช่วงนั้นคือหนักมาก ร้องไห้ทุกวันข้าวไม่ค่อยกินเลย ไม่อยากกินเลยด้วย ตอนนั้นคือเพื่อนๆก็คือเซฟโซนที่ดีที่สุดเลย พอผ่านจุดๆนั้นมาได้ เราจะชอบนึงตลอดละดิ่งลงทุกครั้ง ร้องไห้คนเดียว ทำร้ายร่างกายให้รู้สึกตัวเองเจ็บ ไม่กินข้าว ไม่คุยกับใครอยุ่แต่ในห้อง ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะ ไม่รู้ว่าเราเป็นรึป่าว รึว่าเราคิดไปเอง
ไม่แน่ในว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าไหม