.
.
.
.
.
.

วันเด็ก ปี 1975 

เด็กชายผู้เงียบขรึม ซงฮายอง นั่งอยู่บนเรือห่านหรือจักรยานน้ำ มีแม่นั่งอยู่ข้างๆ ทั้งถีบทั้งชวนเจ้าเด็กน้อยคุยเล่นอย่างสนุกสนาน แล้วจู่ๆ เรือห่านของทั้งคู่ถูกกระแทกเข้าอย่างแรงจากเรือห่านของตำรวจอีกสองลำ ลูกโป่งหลุดมือและฮายองกระเด็นตกจากเรือห่าน หลุดรอดจากเสื้อชูชีพตัวโต จมดิ่งลงเบื้องล่างทันที



ที่ด้านล่างของผืนน้ำนั้น ฮายองไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว ยังมีหญิงสาวในชุดแดงผู้โชคร้ายอยุ่คนหนึ่ง ฮายองยื่นมือน้อยๆ ของเขาออกไปหาเธอ แต่เป็นโชคดีของฮายองที่มีมือแข็งแรงคว้าคอเสื้อของเด็กน้อยแล้วดึงเขาขึ้นสู่ด้านบนของผืนน้ำได้อย่างทันเวลา



ในความโชคดีของเด็กน้อย แต่ฮายองรู้สึกสงสารและเศร้ากับสิ่งที่เห็น ความตายที่เกิดขึ้นของผู้หญิงชุดแดง เจ้าหนูวิ่งมาขยับผ้าขาวเพื่อคลุมเท้าซีดเปลือยของเธอ น้ำตาเริ่มไหล ในขณะที่แม่วิ่งตามมาอุ้มฮายองขึ้นมากอดไว้แนบอก



ฮายองมองไปยังฝูงชนที่มามุงดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตระหนกตกใจ ผู้ชายคนหนึ่งสวมหมวกแก็ปดึงปีกลงต่ำอำพรางใบหน้าที่ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ แต่สายตาจ้องเขม็งมาทางฮายอง เพียงครู่เดียวก็แทรกตัวออกไปจากฝูงชน

 

.
.
.
.
.

ต่อในคอมเมนต์ค่ะ