.
.
.
.
.

ฮายองมาทำงานแต่เช้ามืดหรือไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่เมื่อวานอันไหนแน่ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ คือกำลังนั่งอ่านรายงานอาชญากรรมที่เกิดขึ้นรายวัน เพื่อหาความเชื่อมโยงของคดีฆาตกรรมต่อเนื่องและฆาตกรที่ยังลอยนวล 



อาชญากรคนใหม่ปรากฎตัวขึ้นแล้ว บ้าหรือไม่บ้าก็ไม่รู้ แต่จิตใจไม่ปกติแน่ๆ แทงหญิงสาวด้วยมีดแล้วหลบหนีทันทีอย่างว่องไว กลับบ้านมาสูดดมกลิ่นคาวเลือดที่เปื้อนมีด 



ฮยองกุ๊กและอูจูจูเดินเข้าแผนกมาพร้อมกัน ก็เห็นฮายองนั่งทำงานอยู่ก่อนแล้ว ทักทายกันยามเช้า อูจูรำพึงเสียงดังว่า อยู่ทีมนี้มาสี่ปีแล้ว คุณพี่ฮายองยังไม่ยอมพูดภาษากันเองกับเขาเสียที ฮยองกุ๊กกดดันฮายองอีกแรง ฮายองบอก ถ้าบอกตั้งแต่แรกก็พูดไปตั้งแต่แรกแล้วสิ . . โบ้ยกันเก่ง



ฮายองพูดอะไรอูจูก็ขำง่ายดาย แต่ฮยองกุ๊กพยายามเล่นมุขทีไร อูจูทำหน้ามึนทุกที ฮยองกุ๊กบ่น ไม่รับมุขฉันบ้างเลย ฮายองอธิบายไปด้วยจิบกาแฟไปด้วย. . .  อูจูไม่ได้ขำเพราะผมพูดตลก แต่เพราะเขาชอบผมต่างหาก . . อูจูชอบใจ ยิ้มตาหยีเลยจ้าาา ๕๕๕๕



.
.
.
.
.

ต่อในคอมเมนต์ค่ะ