สวัสดีค่ะ วันนี้แค่อยากมาระบายเฉยๆนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้เราได้ไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมากินและเราไม่ได้ซื้อมาฝากพี่ชายตัวเอง พอแม่กลับมาแม่ก็ด่าเราสารพัดเลยค่ะว่าเราเห็นแก่ตัว มีหัวแต่ไร้สมอง(เราไม่ได้เพิ่มอรรถรสนะคะเขาด่าเราจริงๆ) เป็นคนบ้านเดียวกันแท้ๆแต่เห็นแก่ตัวมาก กูเกลียดคนแบบนี้จริงๆทีหลังกูจะเอาหัวจุ่มชามที่กินนั่นแหละ เขาพูดแบบนี้ใส่เราเลยค่ะ ซึ่งก่อนหน้านี้เราคิดว่าแค่หาอะไรกินเอง เรายังออกไปซื้อเองเลยทำไมพี่ชายเราไม่ออกไปซื้อเองบ้าง เป็นบ่อยมากค่ะที่เราโดนแบบนี้จนวันนี้เราเก็บมันไว้มากจริงๆเราต้องการระบาย แต่เราไม่สามารถระบายกับใครได้เลย ไม่มีคนปกป้องเรา มีครอบครัวแต่เราเหมือนตัวคนเดียวจริงๆมีหลายๆอย่างที่เราน้อยใจมากแต่เราไม่เคยพูดออกไป บางทีเราเหนื่อยแค่หายใจแรงเขาก็บอกเราว่าถอนหายใจทำไม บางทีเราตอบฮึ เขาว่าเราเถียงเรางงมากจริงๆค่ะ เหมือนทำพลาดตลอดเวลา จนทุกวันนี้เราจะคุยอะไรเราไม่กล้าเลยเราต้องคิดให้ดีก่อนที่จะพูดออกไป ตอนม.4เราใช้ทรศรุ่นซัมซุง เจ2 พี่ชายเราใช้ iphone 6s เราพยายามไม่นึกน้อยใจเพราะเขาเป็นพี่แม่บอกตอนม.3เราได้คอมไปแล้ว แต่ตอนนั้นพี่เราก็ได้รถมาเหมือนกัน เราน้อยใจมาตลอดจริงๆ พอขึ้นม.5ทรศเราปุ่มเปิดเสียพี่เราก็เปลี่ยนไปใช้ ip11 เราเคยออกปากว่าขอใช้6sได้มั้ยพี่เราก็ไม่ตอบอะไร เราใช้ปากกา ไม้จิ้มฟันกดมาตลอดเพื่อให้เครื่องมันเปิดติด จนมันสุดแล้วจริงๆเราใช้จนปุ่มข้างในพังทรศเรารวนไปหมด ทีนี้พี่เราเลยให้6sมาใช้ ซึ่งกล้องหลังเสีย ทรศเล่นนานๆก็จะดับเองเป็นมาตลอด พอเราได้มาใช้เราดีใจมากม.5เป็นช่วงเราเรียนออนไลน์ เวลามีงานทำในสมุดเราต้องไปยืมทรศพี่มาถ่ายเพื่อส่งครู แม่เรายกประเด็นนี้เป็นหลักมาตลอด บอกว่าเราควรจะมีสำนึกบุญคุณบ้างใช้พี่เขามาตั้งเท่าไหร่เขาไม่เคยบ่น แต่มันเห็นแก่ตัวเหมือนย่า
เราไม่เคยโต้ตอบอะไรเลย เราเงียบมาตลอดและเราฝืนตัวเองจริงๆ ใจเราแตกสลายนับครั้งไม่ถ้วนแต่เราก็ต้องประกอบมันใหม่ได้ด้วยตัวเองเขาใช่เราทำงานบ้านเพราะมันคือหน้าที่ผญ แต่พี่เรากลับนอนสบาย เราเช็ดบ้านเขายกเท้าหลบให้ เราต้องขี่รถจากบ้านไปซื้อของในตัวเมืองให้เขาคนเดียวในวันที่แดดร้อนมากๆเราเหมือนทาสพวกเขาไม่เกินจริงเลย สิ่งนึงที่เราเป็นหน้าเป็นตาให้เขาได้คือเรื่องเรียน แต่ก็ต้องดับฝันเพราะตอนนี้เรากำลังจะจบม.6และเขาจะให้เราดรอปไปเลย เราติดมหาลัยไปแล้วแต่เขาให้เราสละสิทธิ์ เราเหนื่อยมากที่พยายามเท่าไหร่เขาไม่เห็นสักที ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้ขอบคุณมากเลยนะคะที่อ่านจบ เราไม่ไหวจริงๆหวังว่าพวกคุณจะไม่เจอคนแบบที่เราเจอนะ