ป้าข้างบ้านแกค่อนข้างชื่นชมเราตั้งแต่เด็ก เพราะในละแวกนี้เราเรียนดี ช่วยพ่อแม่ทำงานตลอด
ลูกสาวแก 3 คน ไม่เรียนหนังสือ เปลี่ยนแฟนไปเรื่อยๆ ไม่เด็กแว้นก็ขี้ยา ตอนช่วงเราอยู่บ้านได้ยินป้าด่าเรื่องนี้ประจำ ด่าจนรุ้รายละเอียดแบบไม่ต้องถาม
แล้วเมื่อวานเราพึ่งกลับบ้าน ป้าก็ยิ้มแย้มทักทายตามปกติ คือไม่ได้คุยกับป้านานมาก ตั้งแต่ไปเรียนมหาลัยก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน
ช่วงอาหารมื้อเย็นป้าก็แวะมาเยี่ยม เอากับข้าวมาให้ เลยได้คุยกัน ป้าก็ถามไถ่ปกติเลยค่ะ
แต่ป้ารู้เรื่องเราเยอะมาก ละเอียดยิบเลย (แม่คงเล่าไว้เยอะ) แล้วเรามาตกใจประโยคนึง

คุยกันแบบภาษาคนบ้านนอก แต่ถ้าแปลเป็นแบบไม่ค่อยหยาบคายก็ประมาณว่า
เอ็งหาผัวเก่งมาก ได้ผัวตั้งแต่เด็ก แต่ก็ได้คนดีๆ ช่วยกันส่งเสริมกัน เรียนจบมาก็มีงานทำ ตอนไปเรียนกรุงเทพนึกว่าจะเสียคนซะแล้ว
แล้วก็หันไปด่าลูกแกว่า วันๆ หาแต่ผัวโง่ๆ คนดีๆ ไม่รู้จักคบ ดูอย่างน้องนี่ ผัวคนแรกก็ได้คนดีเลย ถ้าว่างช่วยสอนพี่เอ็งหาผัวบ้างนะ (จริงๆ เราเปลี่ยนแฟนแต่แม่กับป้าไม่รู้ว่าคนละคน)
เรานี่เหวอเลย ลูกแกก็ดูเคืองๆ แต่มองตาก็รู้กันว่าเงียบไว้ดีกว่า (ยังสงสัยอยู่ว่าป้าอยากให้แนะนำผู้ชายให้ลูกแกหรือเปล่า)
แล้วป้าก็พูดทำนองว่า โดนทั้งทีต้องให้คุ้มหน่อย ไม่ใช่ไปโดนเขาหลอกเยฟรี อะไรทำนองนี้แหละ

ตอนมีแฟนเราพึ่ง 18 ลูกสาวแก 3 คนสวยกว่าเรามาก มีคนนึงเป็นดารายังได้เลย ซึ่งเราจัดว่าขี้เหร่ในสายตาคนแถวนี้
ไม่รู้ว่าแกแอบอิจฉาหรือแกชื่นชมจริงๆ ที่เราได้แฟนดีกว่าลูกแก แบบว่าแอบสับสน คือป้าก็ดี แต่ปากป้าแรงมาก ไม่คิดว่าจะชมเรื่องนี้
แต่แม่เราดูชอบในคำชื่นชมของป้า หน้านี่บานเลย (บอกให้แม่เพลาๆ เรื่องเอาเราไปโม้แล้วแต่แม่เลิกไม่ได้)