เกริ่นนะคะ ครอบครัวเราคุณตาคุณยายมีลูกสาว3คน นั่นคือ ป้า แม่ น้า เรา ซึ่งน้าเราอยู่ต่างประเทศ ต้องทำงาน และไม่ได้แงะกลับมาบ่อยๆ ส่วนป้าเราอยู่พัทยากับสามีแก แม่กับพ่อเราก็ทำงานอยู่อีกที่ เหลือแต่เราที่ต้องอยู่กับคุณยายซึ่งอยู่2คนมาตลอด21ปี
พอเราโตขึ้น หน้าที่เราก็มากขึ้น ไหนจะเรียน ทำงาน ตอนนี้เราอยู่ปี3 ค่อนข้างเรียนหนัก(ธรรมดาก็เครียดๆเหนื่อยๆอยู่แล้ว) แต่ยายเราก็แก่ขึ้นมาก เดินไม่ค่อยไหว แต่ก็ชอบเดินไปตลาดเช้า-เย็น คุณยายเป็นโรคเบาหวาน มือเท้าชา ทำงานบ้านก็ไม่ค่อยไหว ก็ค้องเป็นเราที่คอยช่วย นอกจากทำไม่ไหวแกยังทำสกปรกกว่าเดิมด้วย ซึ่งเราตามทำบางทีก็เบื่อค่ะ เซ็ง เหมือนทำความสะอาดแล้วต้องมาทำใหม่ ยายเราเป็นคนแพนิค ขี้กลัว อยู่บ้านคนเดียวจะนอนไม่หลับ เวลาที่เราไปอยู่หอ เราจะเกิดความห่วงแกทุกครั้ง พอเรากลับบ้านไป สภาพบ้านมีแต่เศษอาหารที่แกกินข้าวหกเลอะเทอะ เช็ดไม่สะอาด เรากลับมาเหนื่อยๆบางทีก็ไม่มีอารมณ์มาตามทำให้
อีกเรื่องนึงที่เรากังวลคือยายเราเป็นคนพูดอะไรไม่ฟังค่ะ ดื้อมาก เราสั่งไม่ให้ออกจากบ้านบ่อยแกก็ออกบ่นว่าไม่มีไรกิน ไม่รู้จะกินอะไร กับข้าวแกก็ไม่ทำเอง กินยากมากๆ กับข้าวธรรมดาแกก็ไม่กินเลย บางทีเดินไปซื้อของก็เกือบรถเฉี่ยว คือทำให้เราเครียดมากๆ เราควรทำไงดีคะ
ดูแลคนแก่คนเดียวไม่ไหว คุณยายเราดื้อมาก ไม่รู้จะทำไงดีค่ะ
พอเราโตขึ้น หน้าที่เราก็มากขึ้น ไหนจะเรียน ทำงาน ตอนนี้เราอยู่ปี3 ค่อนข้างเรียนหนัก(ธรรมดาก็เครียดๆเหนื่อยๆอยู่แล้ว) แต่ยายเราก็แก่ขึ้นมาก เดินไม่ค่อยไหว แต่ก็ชอบเดินไปตลาดเช้า-เย็น คุณยายเป็นโรคเบาหวาน มือเท้าชา ทำงานบ้านก็ไม่ค่อยไหว ก็ค้องเป็นเราที่คอยช่วย นอกจากทำไม่ไหวแกยังทำสกปรกกว่าเดิมด้วย ซึ่งเราตามทำบางทีก็เบื่อค่ะ เซ็ง เหมือนทำความสะอาดแล้วต้องมาทำใหม่ ยายเราเป็นคนแพนิค ขี้กลัว อยู่บ้านคนเดียวจะนอนไม่หลับ เวลาที่เราไปอยู่หอ เราจะเกิดความห่วงแกทุกครั้ง พอเรากลับบ้านไป สภาพบ้านมีแต่เศษอาหารที่แกกินข้าวหกเลอะเทอะ เช็ดไม่สะอาด เรากลับมาเหนื่อยๆบางทีก็ไม่มีอารมณ์มาตามทำให้
อีกเรื่องนึงที่เรากังวลคือยายเราเป็นคนพูดอะไรไม่ฟังค่ะ ดื้อมาก เราสั่งไม่ให้ออกจากบ้านบ่อยแกก็ออกบ่นว่าไม่มีไรกิน ไม่รู้จะกินอะไร กับข้าวแกก็ไม่ทำเอง กินยากมากๆ กับข้าวธรรมดาแกก็ไม่กินเลย บางทีเดินไปซื้อของก็เกือบรถเฉี่ยว คือทำให้เราเครียดมากๆ เราควรทำไงดีคะ