ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราไม่รู้ว่าตัวเองเข้าข่ายintrovert หรือเปล่าคือเราจะกลัวมากเวลาทุกคนอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ แต่เรากล้าแสดงออกนะเวลาอยู่กับครอบครัวหรือกลุ่มเพื่อนสนิท ตอนม.ต้นเราบังเอิญได้ไปอยู่กลุ่มกับextrovertเราก็เลยเนียนๆไปด้วย เพื่อนบอกว่าเราเป็นคนตลกอยู่นะแต่เหมือนพลังงานมันไม่พอ แล้วเราก็เป็นเหมือนผู้ตามอ่ะค่ะ ไม่ใช่คนควบคุมบทสนทนา ส่วนมากจะเป็นเพื่อนๆซะมากกว่า เพื่อนเราก็ถือว่าเป็นคนดังในโลกโซเชี่ยลกันนะคะ แต่เราไม่ใช่ พอจะเข้าม.ปลายเราก็เลยตั้งใจอ่านนส.สอบเข้า จนเริ่มห่างๆเพื่อน(แต่ก็ยังอยู่กลุ่มเดิมนะ) พอม.ปลายย้ายรร.ใหม่ เราไม่มีเพื่อนเลยคือห้องที่เราอยู่มีผญ.9คนเอง แล้วเราก็เงียบๆไม่ค่อยกล้าคุยกลัวถ้าเกิดทำอะไรผิดใจแล้วทะเลาะกัน สู้อยู่คนเดียวเงียบๆดีกว่า สรุปเราถือเป็นคนtoxic ไหมคะ คือเราหน่ะ เป็นคนขี้กลัว กลัวคนไม่รัก กลัวคนว่า สมมติมีคนมาคอมเม้นอะไรลบๆนิดนึงก็เสียใจละ เป็นคนเซ้นซิทิฟเพราะฉะนั้นเวลาเราพูดอะไรเราจะพยายามเอาใจเขาที่สุดอะค่ะ ระหว่างความถูกต้องกับการเอาใจเสียงส่วนมาก เราเลือกอย่างหลังค่ะ เราเป็นคนยอมคนอะไรที่พอให้ได้ก็ให้ๆไป แต่ก็ผูกใจเจ็บยิเๆค่ะ เป็นคนคิดเล็กคิดน้อย ชอบให้คนเอาใจ(แต่ก็เลือกความถูกต้องอยู่นะ) ไม่ชอบให้คนขึ้นเสียงใส่จะโกรธมาก แต่ก็อยากได้รับการใส่ใจเทคแคร์ เหมือนย้ายมาที่ใหม่นี่ก็เทอมนึงแล้วค่ะ ยังไม่มีเพื่อนที่สนิทด้วยเลย คือมาม.4ใหม่ทุกคนเค้าก็มีเพื่อนกันไปหมดแล้ว ยิ่งโควิดเรียนออนไลน์เรานิ่งไม่มีใครเศร้าอ่ะ อยากแก้นิสัยตัวเอง ใครว่าเราควรแก้อะไรหรือทำยังไงให้มีเพื่อนบอกเราหน่อยนะTT ปล.คอมเม้นใจเย็นๆกับเราหน่อยนะคะอย่างที่บอกเราเสียใจง่ายนิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้ละ