ผมมีแฟนคนนึง คบกันมา 1ปี 6เดือน
ซึ่งตอนแรกๆที่คบกัน ดูมีความสุขมากๆ ทำอะไรให้กันตลอด เทคแคร์ เอาใจใส่กันตลอด มีอะไรบอกกันทุกเรื่อง

จนมาถึงปัจจุบัน ผมว่าสิ่งที่ผมทำให้ ก็ ไม่น้อย ช่วยทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน และซัฟพอร์ท อะไรหลายๆอย่าง
ผมคิดว่าตัวผมซื่อสัตย์และจริงใจต่อเขามากๆ ถึงแม้ตัวผมจะไม่ได้ หล่อ รวยเลิศเลอ อะไรก็เถอะ เวลาผมมีดื่ม กับเพื่อนมักไปเลาจ์ ผมมักจะปฏิเสธให้ได้ ถึงแม้ถ้าไปดื่มก็ คอลหากันตลอด และไม่เคย เรียกเด็กมานั่งด้วยสักครั้ง ไปเพราะไม่อยากเสียเพื่อนด้วย แต่ก็ทำอะไรให้เกียร์ติแฟนเสมอ

จนมีช่วงนึงผมทำให้รู้สึกว่า ผมถูกลดคุณค่าลงเรื่อยๆหรือปล่าว เวลา ผม พบปะเจอ คนรู้จักหรือคนในครอบครัวแฟน ผม เขามักไม่แนะนำผมหรือญาติของเขาให้ผมรู้จัก ซึ่งผมก็ต้องทำความรู้จักเอง  แต่สังคมที่ผมเจอมา ใครพาใครมาหากันผมจะพยายามแนะนำกันให้ เช่น ว่าคนนี้เป็นเพื่อนผม ชื่อนายA อะไรก็ว่าไป

เวลาเธอไปทำอะไร ซื้อของมาขาย ผมก็ ขับ รถไปรับจาก กทม. ไป ถึง โคราช ทุกครั้ง ซึ่งผมยินดีทำให้ ไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยสักครั้ง
ค่าอาหาร ค่าน้ำมัน ที่พัก ผมออกให้ หมด รวมทั้งทุกคนในครอบครัวเธอ ถ้าผมมีโอกาส เพราะผมคิดว่า ไม่อยากให้ใครมาเสียเงินเสียทอง ผมยอมจ่ายให้แทนดีกว่า ซึ่งเอาจริงๆผมก็ไม่ได้รวยอะไรหรอก ฐานะคนธรรมดาทั่วๆไป

แต่แฟนผมมีนิสัยชอบ วีนแบบ ไร้เหตุผล มักทะเลาะกันเรื่องขับรถบ่อยๆ เอาจริงๆผมขับรถเร็วด้วยแหละ แต่เวลา เขาโมโหมักจะ ตะคอกใส่ผม ซึ่งปกติผมก็ทำหูทวนลมไป แต่มีบางครั้งหลุดตะคอกสวน  พอผมสวนกลับไปทีนึง เขาจะแบบเงียบใส่ ไม่คุยหลายวัน ผมก้ตามง้อเขาแบบนี้ตลอดทุกครั้ง
พอรู้สึกเหมือนง้อเขาบ่อยๆเหมือนผมต้องไป รองรับอารมณ์เขาตลอด แบบนี้วนลูบๆไป  เขาพูดเสมอเขาไม่เคยภูมิใจอะไรในตัวผมเลย แล้วเขามักเปรียบเทียบผมกับแฟนเก่าเขาเสมอว่า ผมเทียบแฟนเก่าเขาไม่ติด ซึ่งบางครั้งการที่เขาพูดแบบนี้กับผม มักทำให้ ผมอยากไปให้พ้นๆชีวิตเขา แต่ผมก็ไปจากเขาไม่ได้เพราะ ผมเสียดายวันเวลา เสียดายสิ่งที่ทำให้กันไป กับความรุ้สึกที่มีให้ เพราะผมไม่เคยมาทุ่มอะไรให้ใครแบบนี้ แต่ไม่เคยได้ไรกลับมา

ทะเลาะกันบางทีคุยกันผมพยายามหาทางออกที่ดีเพื่อให้เราไปต่อกันได้ เลยลองคุยกันว่า ปรับตัวกันไหม คนละครึ่งทาง แต่สิ่งที่เขาพูดออกมาคือ ใครจะปรับก็ปรับ เขาไม่มีทางปรับ และปรับให้ใครไม่ได้ เขาเป็นอย่างนั้นแบบนี้
แต่สิ่งที่เขาจะให้ปรับ คือปรับทุกอย่าง จนทุกวันนี้ เพื่อนๆบอก ผมสูญเสียตัวตนไปมากแล้ว แต่ผมก็ยอมทำเพราะรัก

ผมก็ไม่กล้าว่าไรเขาเวลาเขาพูดคำนี้ว่า ไม่มีทางปรับอะไรให้ใคร เพราะเขาจะทิ้งทายเสมอว่า ชีวิตเอาไม่จำเป็นต้องมีผู้ชาย หรือไม่จำเป็นต้องหาก็ได้
มีแต่คนต้องการ อยากได้ในตัวเขา  เอาจริงๆ แฟนผม หน้าตาดี หุ่นดี ผิวดีมากๆ ทำให้เธอมั่นใจอะไรแบบนี้ตลอด

เวลาทะเลาะกันอะไรแบบนี้ทีไรบางครั้งผมเงียบ เพื่อจะหลีกเลี่ยงการทะเลาะ เธอก็มักพูดประมาณว่า ถ้าไม่คุยจะไปหาคนอื่นแล้วนะ ผมเสียใจนะบางทีที่เธอคิดแบบนี้ ผมก็พูดความจริงกับเธอไปผมไม่โอเค แต่เธอก็บอกมาว่า ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน ไปหาคนอื่น ยิ่งทำให้ผมเจ็บใหญ่
ซึ่งตลอดเวลาที่คบกันมา ตัวผมเองไม่เคยพูดออกจากปากสักครั้งเรื่อง ที่ผมจะมีใคร ไปคบใคร ยังไง ใจบางครั้งอยากเลิกนะแต่ก็เลิกไม่ได้ เพราะตลอดชีวิตผมไม่เคยมีแฟนมาก่อน ผมพยายามคิดถึงในวันที่เรามีช่วงดีๆต่อกันตลอดเวลาทะเลาะ แต่ก็อดทนกับความรุ้สึกแบบนี้ไม่ได้ในบางครั้งที่เจอคำพูดบั่นทอนจากแฟน 

อยากแค่จะบ่นทิ้งไว้เผื่อมีคนที่เข้าใจเราผ่านมาเห็น พอเป็นทางออกให้ผมได้