สวัสดีค่ะขอทั้งกระทู้ระบายความในใจหน่อยนะคะ พอดีว่าเรากับแฟนคบกันมา4ปีแล้วค่ะก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างบางทีหวานจนมดขึ้นพออยู่มาวันหนึ่งแฟน(ผู้ชาย)ก็ย้ายเข้าไปทำงานที่กรุงเทพส่วนเราทำงานที่ต่างจังหวัดซึ่งระยะทางก็ไม่มีปัญหาเลยนะคะเราก็ไปหาเค้าตลอดระยะเวลา 2 ปีที่เค้าอยู่กรุงเทพแต่ช่วงหลังๆโควิดระบาดมีทำให้ไปหาน้อยลงปีละ3ครั้งพอมากลางปี21แฟนก็เริ่มทำตัวเปลี่ยนไปไม่มีเวลาให้ทักไปไม่ค่อยตอบหายไป2วันพอกลับมาตอบแชทว่าไปทำงานไม่มีเวลาโอเคเราก็เข้าใจพอเดือนพ.ยเราไปหาเค้าที่กรุงเทพปกติเวลาเดินด้วยกันเค้าจะให้เราจับมือตลอดเพราะเราตัวเตี้ยขาสั้นเรามักจะเดินตามเค้าไม่ทันแต่วันนั้นเค้ากับสบัดมือเราออกแล้วเดินไปเลยเราก็ได้แค่มองพอถึงร้านอาหารเค้าก็ไม่ค่อยพูดเหมือนแต่ก่อนกินเสร็จกลับห้องก็เล่นโทรศัพท์อย่างเดียวพอเราขอดูด้วยก็ไม่ให้ดูบอกว่าคุยงานแต่เราเห็นเค้าตอบคอมเม้นต์คนอื่นแล้วบอกเราว่าคุยงานเราก็ไม่สนใจด้วยความที่เชื่อใจก็เลยดูซีรย์ต่อพอจะนอนเราจะไปกอดเค้าก็สบัดมือเราทิ้งบอกว่าร้อนมันเป็นอะไรที่เสียความรู้สึกมากนอนร้องไห้พยายามไม่ส่งเสียงดังกลัวเค้าได้ยินจากนั้นเราก็กลับต่างจังหวัดเราสองคนก็คุยกันบ้างไม่คุยบ้างจนเริ่มทะเลาะกันเราก็เลยลองถามเค้าไปดูว่าอยากเลิกไหม....เค้าตอบว่าแล้วเทอคิดว่าไงของที่ซื้อด้วยกันละจะทำยังไงคือเราก็ยิ่งร้องไห้นี้จะเลิกกันจริงๆนะหรอเราก็บอกว่าไม่เลิกได้ไหมคนยังรักอยู่เราคบกันต่อไม่ได้หรอเค้าก็เงียบไปสักพักแล้วก็บอกว่าได้เราจะคบกันจนแต่งงาน(ตอนนี้เราอายุ29แฟนอายุ28)ตอนนั้นเราก็ดีใจมากพอได้ยินแบบนี้แต่พอคุยไปนานๆเข้าเค้ากับทำตัวออกห่างไปอีกเราก็เลยถามไปตรงๆเราจะเอายังไงเทอจะเลิกกันแล้วใช่ไหมเค้าไม่ตอบเราอึดอัดมากเลยถามอะไรก็ไม่เคยบอกให้ตรงๆเราควรทำยังไงดีค่ะ ควรที่จะหยุดหรือไปต่อดี