ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนครับ จขกท. ทำงานราชการอยู่ รายได้จึงค่อนข้างมั่นคง ตอนนี้ยังโสด จึงไม่มีภาระมากนัก ครอบครัวมีฐานะมั่นคงพอสมควร ตัว จขกท. เคยไปต่างประเทศไม่กี่ครั้ง ไม่มีญาติพี่น้องที่ไปทำงานหรือตั้งถิ่นฐานในต่างประเทศ จขกท. มีแผนจะหาสอบชิงทุนเพื่อเดินทางไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศอยู่เหมือนกัน เป็นการไปศึกษาต่อระยะสั้นหรือระดับปริญญา ยังไม่มีความตั้งใจหรือแรงจูงใจในการไปทำงานต่างประเทศมากนัก

ที่อยากถามความเห็นคือว่า ระหว่างตั้งใจทำงานที่มีอยู่ต่อไป กับเลือกไปต่างประเทศ ควรเลือกแบบไหนดีครับ ช่วงหนึ่งตอนที่ยังเรียนอยู่ จขกท. ยังเคยคิดที่จะไม่อยากรับราชการ เพราะว่าสถานการณ์การเมืองไทยตอนนั้นค่อนข้างดุเดือดมาก ประกอบกับ จขกท. เคยอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับต่างประเทศมาหลายประเทศ ก็กลัวว่ารัฐไทยอาจจะเกิดภาวะล่มสลายจนระบบราชการอาจไม่มั่นคงอีกต่อไป (มโนไปไกลมาก 555) ตอนนั้นเลยพยายามฝึกฝนภาษา หาความรู้ต่างๆเตรียมไว้ เผื่อว่าหากเกิดภาวะอย่างที่ว่าจริงก็อาจทำให้พอมีความรู้หรือทักษะในการทำงานที่ต่างประเทศได้บ้าง ทว่าเหตุการณ์ก็ไม่ได้ร้ายแรงแบบที่คิด (โล่งอกไปที) เลยใช้ชีวิตมาเรื่อยๆ ทำงาน ศึกษาต่อ เรียนรู้ทักษะต่างๆเพิ่มเติม

ทีนี้ช่วงปีสองปีที่ผ่านมาได้อ่านข้อมูลอะไรต่างๆมากมาย ข้างหนึ่งก็มองว่าเมืองไทยแทบจะเหลือโอกาสได้น้อยแล้ว จนมีการชักชวนให้ไปต่างประเทศ ทว่าอีกข้างก็มองว่าไทยยังพอมีหนทางและโอกาสอยู่และคิดที่จะอยู่ในไทยต่อไป เลยเป็นที่มาของกระทู้นี้แหละครับ ซึ่งอย่างไรก็จะไม่ประมาท จะพยายามฝึกภาษาและทักษะต่างๆเตรียมพร้อมไว้ อย่างน้อยแม้ไม่ต้องไปต่างประเทศ ก็ยังมีทักษะใหม่ๆในการทำงานในอนาคตได้ต่อไป

คหสต. มองว่า หากเดินทางไปอย่างถูกต้อง และมีความรู้หรือทักษะดี การเริ่มต้นชีวิตในต่างแดนก็อาจไม่ยากนัก ถ้าไม่ได้ดังนี้ก็อาจใช้เวลาสักหน่อย ไม่แน่ใจว่าหนทางความสำเร็จบนความพยายามในต่างแดนจะมีมากกว่าในไทยแบบที่เข้าใจกันในยุคก่อนหรือไม่ หากพอมีฐานะหรือความมั่นคงในชีวิตบ้าง ก็อาจเลือกอยู่ไทย เมื่อมีเงินมากพอจึงเดินทางไปต่างประเทศท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตาหาประสบการณ์ชีวิตต่อไป

รบกวนช่วยตอบด้วยครับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบครับ
หมายเหตุ: กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อสอบถามความเห็น ไม่ได้มีวัตถุประสงค์อื่นใดทั้งสิ้น
หากมีส่วนใดที่อาจทำให้บางท่านไม่สบายใจก็ขออภัยด้วยครับ